Rímuðu lesendur.

Í kápur klæðast börnin ung, vott er úti veður. Í myrkri þoku lund er þung, brátt er skaðinn skeður. Nóttin er víst ennþá ung, ég klæði mig í leður. Á safni sá ég siginn pung, á vegg þar hanga reður. Já það er enginn vandi að villast og þá er varla um að villast; Einar Haf er aftur tekinn til við að viða að sér við og úr efniviðnum verður ein allsherjar bloggþvæla. Vakin er athygli á mögulegum athyglisbresti sem hlotist getur af lestri þessarar færslu.

Sláturtíð stendur nú sem hæst en hún tók við af svokallaðri slaufunartíð sem staðið hafði yfir í nokkra mánuði. Sauðfé sem er slátrað og frægir sviðslistamenn, forstjórar og sjónvarpsstjörnur sem er slaufað eiga það sameiginlegt að eiga ekki afturkvæmt, hvorki í þennan heim né annan. Lömbin þagna en kjötætur fagna þegar þær borða lömbin upp til agna. Eins og margoft hefur komið fram hér á bloggsíðu allra landsmanna er það sauðkindinni að þakka að enn þrífst byggð vítt og breitt um landið og raunar standa Íslendingar í stórri þakkarskuld við sauðkindina vegna alls þess fjölmarga sem hún hefur gert til að halda lífinu í þjóðinni gegnum hallæri og hungur fyrri alda. Mikilvægt er nú sem endranær að bæta á forðann í frystikistunum fyrir veturinn og tryggja með því matvælaöryggi sem mikið hefur verið rætt og ritað um. Þá verður enginn svikinn af taðreyktu hangikjöti sem til stendur að galdra fram á gamla mátann. Æi góði besti hættu þessu jarmi og kveiktu í þurru kindalortunum…ekki reykir kjötið sig sjálft er það?

Nokkuð hefur borið á hneykslunargirni í þjóðfélaginu upp á síðkastið og ég er auðvitað verulega hneykslaður vegna þess. Nýlegar mælingar hafa raunar staðfest að hneykslunargirni er orðið þriðja algengasta girnið á markaðnum, næst á eftir nælongirni og nýjungagirni. Fólk er hneykslað á verðhækkunum, veðrinu, sjónvarpsdagskránni, stjórnmálamönnum, gerendum, þolendum, gagnrýnendum, Gísla Marteini, áhrifavöldum, innflytjendum, ferðamönnum, fyllibyttum, vopnaburði, leirburði, áburði og samanburði svo dæmi séu nefnd. Enginn veit hver hneykslast næst og hvers vegna en mjög líklega verður það einhver á ársþingi Alþýðusambands Íslands. Þar er hver höndin uppi á móti annarri og flestir komnir í hár saman áður en farið er að tala um kjaramál. Innan verkalýðshreyfingarinnar berjast tvær aðskildar fylkingar um að komast til metorða; annars vegar fylking hneykslaðra og hins vegar fylking móðgaðra. Spennandi verður að sjá hver ber sigur úr býtum en eitt er víst og það er að mikil ó-eining mun koma við sögu.

Ef allir sem hlut eiga að máli sleppa lifandi frá ársþingi ASÍ liggur fyrir að setjast við samningaborðið og hefja kjarasamningaviðræður. Engar líkur eru taldar á því fyrirfram að það gangi vel enda ber afar mikið í milli aðila nú þegar. Kröfur verkalýðsins snúast sem fyrr um betri bíla, yngri konur, eldra viskí og meiri pening en atvinnurekendur telja sig með engu móti geta gengið að þeim kröfum. Mögulega verði hægt að semja um betri konur, yngra viskí og eldri pening en það sé þó alls ekkert víst enda eru verðbólguhorfur ískyggilegar og ástand heimsmála voveiflegt. Ef svo ólíklega vill til að það fari ekki allt til andskotans innan fárra vikna mun nýr kjarasamningur klárlega bæta geð og létta lund. Nýr barasamningur mun bæta drykkjumenninguna og þá gæti nýr hjarasamningur opnað dyrnar fyrir einhverjum. Ef allt klikkar verður að vera til vonar og varasamningur.

Snjómokstur er hafinn í Svarfaðardal og það áður en veturinn er formlega genginn í garð. Þetta verður að teljast verulega svekkjandi og jafnvel skúffandi, enda nákvæmlega engin eftirspurn eftir þeim snjó sem nú hefur látið sjá sig. Vegna rauðrar veðurviðvörunar sem þulin var upp í sífellu allan laugardaginn af andstuttum, uppveðruðum útvarpsfréttaþulum og sísveittum, óðamála óveðurskrákum á sjónvarpsskjánum puðuðu og púluðu bændur og vinnuhjú við það langt fram á kvöld að koma búpeningi í skjól, sumarblómum í var og tækjum og tólum undan ísingu og frosti. Það tókst að mestu en sem betur fer var veðrið hér um slóðir ekki alveg eins slæmt og það hefði eflaust geta verið. Veður eða óveður, gott eða vont veður og veður yfir höfuð eða bara ekkert veður. Það er auðvitað best þegar það er ekkert veður og ekkert sem veður yfir mann. Vonandi verður ekkert veður á næstunni en það er algjörlega undir verðandi kjarasamningi veðurfræðinga og Veðurstofunni sjálfri komið. Veður Einar reyk? Já vitaskuld.

Ég hef býsna gaman af því að tefla svona annað slagið og meðal annars spreyti ég mig gegn öðrum skákmönnum á veraldarvefnum þegar sá gállinn er á mér. Árangurinn lætur oft á sér standa og má spyrja sig hvernig geti staðið á því. Mögulega er það eitthvað tengt því að ég reiði nú ekki beint vitið í þverpokum en það getur samt ekki verið eina ástæðan. Ég hef kannað málið og komist að því að lykillinn að árangri býr innra með hverjum góðum skákmanni. Innra? Já, nánar til tekið felst árangurinn í unaðstækjum ástarlífsins sem komið er fyrir innra með fremstu skákmönnum heims. Þar lætur góður nettengdur vinur tækin titra og skjálfa þannig að þjóhnapparnir hristast og biskupinn fer á Einar sex á hárréttum tímapunkti. Skák og mát. Hinn bandaríski Niemann þykir afar sterkur skákmaður þegar kemur að nettengdum unaðstækjum og endatafli og þá einkum og sér í lagi svokölluðu afturendatafli. Þar stenst honum enginn snúning…þó vissulega sé smá skítalykt af þessu máli.

Vetur kaldur kom í gær
með kafaldsbyl og renningi.
Ég tefli oft á hættur tvær
og titra svo af spenningi.

Samkvæmt nýjustu fréttum hefur fylking hneykslaðra dregið framboð sitt til baka á ársþingi ASÍ og gengið út af þinginu í kjölfar þess að hafa móðgast heiftarlega sökum framferðis fylkingar móðgaðra á þessu sama þingi. Sérfræðingum ber ekki saman um hversu lengi þessi tiltekni skrípaleikur getur haldið áfram en það er alveg ljóst að einhverjir munu hneykslast meira og einhverjir munu móðgast meira. Skítt með kjarasamningana. Við fylgjumst áfram hneyksluð með gangi mála….og kannski pínu móðguð líka.

Einar átakanlegur í aftakaveðri.

Tilvitnun dagsins:

Allir: Hneyksli!!!

Glensuðu lesendur.

Já nú þegar spaugið er í mikilli uppsveiflu og sprellvísitalan í hæstu hæðum er ekki úr vegi að taka þátt í gríninu og gantast svolítið með fjallhressum lesendum sem taka gríninu auðvitað vel, hlæja dátt og brosa í kampinn. Hvað er það sem er svona fyndið? Bara allt saman. Hótanir um kjarnorkustyrjöld, hryðjuverkaógn, vopnaframleiðsla, dópsmygl, verðbólgan, Flokkur fólksins og fyrsta haustlægðin. Það er bara ekki annað hægt en að glotta við tönn. Ef þú ert ekki viss, þá er kominn tími á fliss.

Elísabet Englandsdrottning lést nýverið í hárri elli og þjóðarsorg var lýst yfir í Bretlandi. Þetta gerðist í beinu framhaldi af heimsókn minni og fleiri knattspyrnukempa til Bretlandseyja helgina fyrir göngur en þó mun ekki vera neitt augljóst orsakasamhengi þarna á milli. Helgarferðin til Portsmouth gekk nokkuð vel, þar sem bæði var spilaður fótbolti, áhorfður fótbolti og drukkinn fótbolti….já eða eitthvað annað sem var þægilegra að koma niður. Ég gæti vel hugsað mér að prófa þetta aftur eftir svona 4-5 ár en það er um það bil sá tími sem líður á milli utanlandsferða hjá mér. Síðan ég kom heim hef ég reynt að kolefnisjafna mig og sigrast á sótskömminni. Ég sleppti því til dæmis að nota bílinn minn í fleiri fleiri daga heldur ýmist hafði ég hægt um mig innan girðingar eða gekk upp um fjöll og inn til dala í leit að fé – eins og gjaldkera sæmir.

Já göngur og réttir fóru fram í Svarfaðardal nýverið. Þegar ég verð orðinn stór fæ ég mér kannski riðufríar kindur en sem stendur er ég ekki fjáreigandi, bara aðdáandi. Göngurnar gengu ágætlega alveg þangað til að þokan gráa kom til skjalanna og setti allt úr skorðum. Skyggnið fór úr því að vera ágætt og yfir í að vera ekki neitt en skyggnið á derhúfunni hélst óbreytt. Á föstudeginum var gengið í fjallinu hér fyrir ofan og á laugardeginum gekk ég í Teignum. Þrátt fyrir þoku var þar mikill glaumur og gleði og lét ég reyna á raddböndin, ýmist þegar ég þurfti að hóa á eftir kindum eða þegar ég söng með vaskri sveit gangnamanna. Á sunnudeginum var svo komið að því að halda fyrsta gangnaballið á Höfðanum í þrjú ár. Undirbúningur ballsins var samkvæmt gamalli forskrift sem seint hefur klikkað. Undirbúningstékklisti velunnara og ballhaldara Höfða er langur þegar kemur að þessum hápunkti gangnahelgarinnar.

• Sækja um tækifærisleyfi.
• Borga fyrir tækifærisleyfi.
• Fara í leyfi til að hafa tíma til að græja leyfi.
• Ráða dyraverði, sem eru reyndar sjálfráða….sjálfráðnir.
• Ráða hljómsveit.
• Ráða ráðum sínum.
• Ráða sér ekki fyrir kæti.
• Fá gamlan Hilux sem miðasölubíl og koma bílnum fram á Höfða.
• Taka sundur borðin á Höfða og pakka ofan í skúffu.
• Raða stólunum á Höfða inn á baðherbergi eftir Tetris aðferðafræði.
• Bæta á klósettpappír og handþurrkur.
• Forða ónýta tunnugrillinu af Höfða heim í skúr þannig að enginn grillist á ballinu.
• Koma útrunna namminu sem Umf. Þorsteinn Svörfuður á frá Rimum og fram á Höfða, ef ske kynni að einhver gæti selt það í sjoppunni á ballinu.
• Setja djammflekana fyrir gluggana á Höfða og verða flekaður.
• Útvega skiptimynt.
• Bleyta upp í Höfðastimplinum þannig að hægt sé að stimpla fólk inn á ballið og losna við stimpilgjöld.

Nánast allt gekk upp hvað varðar ballið. Um 200 manns mættu og dönsuðu við tjúttaða tóna Landabandsins. Það eina neikvæða kom í ljós morguninn eftir en það var óhittni notenda níkótínpúða. Þeim virðist fyrirmunað að hitta ruslatunnuna. Ég vil nota tækifærið og þakka öllum fyrir skemmtunina, sjáumst á næsta balli.

Já talandi um skemmtun. Helgina eftir fyrstu göngur var farið í aðrar göngur. Allt aðrar göngur. Aftur var blíðskaparveður og gott skyggni á föstudeginum og aftur var kafþoka og skyggnislaust á laugardeginum. Freistandi hefði verið að halda annað gangnaball enda aðrar göngur en úr því varð ekki. Stutt er þó í að ballþyrstir komist á stóðréttarballið um næstu mánaðarmót. Hversu lengi stóð réttarballið? Æi ég man það ekki alveg.

Ég hef ekki aðeins nýtt haustleyfið til að skreppa til Portsmouth og fara í göngur. Ég hef líka stundað skítmokstur af ákafa, ásamt ýmsu fleiru sem þarf að gera á haustin til sveita. Skítmoksturinn er ýmist framkvæmdur með stórri dráttarvél eða skóflu og skítnum dreift á tún með gamaldags snigildreifara eða taðdreifara. Ég hef passað mig á því að dreifa engum skít nálægt Urðakirkju, enda væri þá um að ræða svokallaðan hólí sjitt og það er eitthvað fyrir lengra komna.

Hér næst átti að koma yfirgengilega fyndin umfjöllun um verðbólguna og fimmaurabrandari í lokin en vegna verðbólgunnar brann fimmaurinn upp meðan ég var að hugsa málið. Leitast verður við að hafa næsta verðbólgugrín verðtryggt.

Vopn og verjur, stormar, stríð
strekkingsvindur, bleytuhríð
á meðan heimsins hrylling lít
í hægðum mínum moka skít. 

Í næsta þætti af sápuóperunni Flokkur fól(k)sins á Akureyri; efstu konur móðgast og fatta ekki dónabrandarana, efsti maður á lista sendir þeim tölvupóst og segir þær vera geggjaðar, enda menntaður geðlæknir. Fyrrverandi kosningastjóri býður fram klofið og uppsker hlátur. Leggur hann eitthvað meira á konur í rúminu en bara hendurnar? Við fylgjumst spennt með í næstu viku.

Einar fram- og afturgenginn.

Tilvitnun dagsins:

Allir: GAMAN!!!

Grasgrænu lesendur.

Einhver verður að taka það á sig að rjúfa hina þrúgandi þögn sem ríkt hefur um nokkurt skeið hér í griðlandi gáfumannanna, sem í daglegu tali kallast bloggsíða Einars Haf. Griðland gáfumannanna? Þú meinar friðland furðufuglanna. Já ef til vill. Ætli það fari ekki best á því að höfuðpaurinn í málinu, ég sjálfur, taki af skarið, brjóti ísinn og ríði á vaðið – sem endar auðvitað með því að maður sekkur í svaðið. Sjón er sögu ríkari en að vísu náðist hvorki í Sjón né Sögu til að fá þetta staðfest. Það gengur bara betur næst.

Mín helsta skemmtun það sem af er sumri hefur falist í því fyrst og fremst að lúslesa veðurspánna í örvæntingarfullri leit að þurrki. Býsna djúpt hefur verið á þurrkinum í spánni fyrir Svarfaðardal og nágrenni og á löngum köflum hefur viðrað afar illa til heyskapar, bæði samkvæmt spánni og í raunveruleikanum. Engu máli hefur skipt þó maður skipti yfir á norsku spánna, Bliku eða Belging. Ævinlega hafa rigningarskýin náð að lauma sér inn á Tröllaskagann með tilheyrandi leiðindum og vosbúð. Á tímabili var ég hættur að spá í spánni og byrjaður að spá í kindagarnir, músaholur, bolla, kvenfólk og annað sem menn hafa spáð í í gegnum tíðina – en allt kom fyrir ekki. Loks nú í lok ágúst náði að haldast þurrt í nokkra daga samfleytt bæði í spánni og í raunveruleikanum en engar áhyggjur, svo fór að rigna aftur. Þessi endalausa rigning, skýrir hún hvers vegna ég er svona blautur á bak við bæði eyrun? Nei, það er reyndar út af öðru.

Verðbólgan er nú í hæstu hæðum og sér ekki fyrir endann á því ástandi. Vísitölur hækka, lánin stækka og seðlabúntin lækka. Rímorðum tekur að fækka en þessa umfjöllun hefði trúlega mátt smækka. Flest allir kjarasamningar losna nú á næstu mánuðum og biðla yfirvöld því til verkalýðshreyfingarinnar um að halda aftur af sér þegar farið verður fram á frekari launahækkanir, frekari fjölgun orlofsdaga og frekari styttingu vinnuvikunnar. Hvað ætlar svo verkalýðshreyfingin að gera? Nú auðvitað að vera frekari. Frekari launahækkanir? Nei bara frekari almennt.

Allt útlit er nú fyrir að göngur og réttir geti farið fram án nándarreglna og fjöldatakmarkanna, í fyrsta sinn í þrjú ár. Það verður gaman að geta óhikað knúsað bæði gangnamenn og eins lambfé án þess að brjóta sóttvarnarlög og fjárlög en auðvitað er vissara að spritta sig vel að innan og utan áður en það er gert. Velunnarar Höfðans hafa í hyggju að standa fyrir hefðbundnum réttardansleik í fyrsta sinn í þrjú ár og má fastlega gera ráð fyrir stuði og stemmningu. Með hefðbundnum réttardansleik er auðvitað átt við þá Sissa og Berg í dyrunum, hljómsveit sem kann að spila flottan jakka og stuðlagasyrpu sem inniheldur One Way Ticket, fleka fyrir öllum gluggum og rómantíska stemmningu í hvamminum sunnan við Höfða. Ekki er vitað hvort Einar Haf rifji upp gamla takta og verði með sjoppu á staðnum en þó er vitað að einhvern veginn verður að koma út öllu sælgætinu sem hefur verið í birgðum hjá ungmennafélaginu Þorsteini Svörfuði frá því fyrir covid.

Talandi um ungmennafélagið Þorstein Svörfuð. Nýverið hélt hið glæsta félag upp á 100 ára afmæli sitt með sveru kaffihlaðborði kvenfélagsins Tilraunar og fræðsluerindum í félagsheimilinu Rimum. Afmælishófið þótti takast vel, enda hafði gjaldkeri félagsins sig lítt í frammi aldrei þessu vant. Fastlega má reikna með því að yfirvofandi útgáfa afmælisrits félagsins komi til með að trompa alla aðra hérlenda útgáfu fyrir jólin og skjóta jafnvel þeim Yrsu og Arnaldi ref fyrir rass. Þarna er ég að vísu bara að horfa á Svarfdælska efnahagssvæðið.

Talandi um ungmennafélög. Áður en kemur að göngum og réttum hef ég í hyggju að bregða undir mig betri ferðatöskunni og skreppa í helgarferð til Bretlandseyja með ungmennafélaginu Óþokka. Algjörlega stjörnugalið uppátæki og óábyrg kolefnissporsaukandi hegðun í meira lagi og gengst ég við þeirri gagnrýni. Ég mun þó ekki segja af mér sem siðapostuli vegna þessa – en mögulega stíg ég til hliðar og vinn í mínum málum. Reiknað er með menningarlegri áfengis-, íþrótta- og fræðsluferð, íþróttalegri menningar-, fræðslu- og áfengisferð eða áfengri fræðslu-, menningar- og íþróttaferð. Býsna langt er nú liðið frá því ég fór síðast til útlanda og þarf ég því að afla mér upplýsinga um það hvernig maður fær hinn svokallaða smáhrifavaldaafslátt af flugfargjöldum sem mér skilst að sé viðhafður þegar samfélagsmiðlastjörnur ferðast hræbillega vítt og breitt um heiminn #samstarf. Komist ég heill og lifandi heim aftur eftir helgina mun ég að öllum líkindum greina frá því hér og segja satt og rétt frá öllu sem gerðist.

Vegagerðin hefur nú loks ákveðið að ræsa hefilinn og skipta út holum og stórgrýti á leðjuvegunum fram í Svarfaðardal og Skíðadal. Í staðinn er sett svokölluð möl á vegina, eitthvað sem hefur ekki tíðkast í fjölda ára. Hvort hin nýtilkomna möl muni ná að tolla eitthvað á vegunum verður tíminn og rigningin að leiða í ljós. Akstursaðstæður hafa verið gríðarlega krefjandi á vegunum í allt sumar enda löngu orðinn ógjörningur að sneiða hjá dýpstu holunum. Svo rammt hefur kveðið að þessu að fólki var ráðið frá því að keyra um veginn með lausamuni á borð við hárkollur og falskar tennur, enda engar líkur á að það sem ekki var fast fyrir gæti tollað á sínum stað eftir eina góða ökuferð um dalbotnana. Sú mjólk sem mjólkurbílarnir hafa sótt hefur öll verið orðin að mjólkurhristingi þegar komið var á malbikið en sem betur fer er lítraverð á mjólkurhristingi nánast það sama og á hefðbundinni nýmjólk og því ekkert fjárhagslegt tjón sem hlaust af þessu.

Að endingu hlýtur að lygna
og úr loftinu hætta að rigna...
á túni sást syndandi hrygna
og svanur í garðinum flaut. 
Hver á er nú straumhörð sem Signa
og þakrennur þenjast og svigna
ég lautina lít út úr migna
og líð svo í aldanna skaut. 

Til stóð að sýna frá því í beinni útsendingu hér á bloggsíðunni þegar Einar Haf myndi kolefnisjafna ferð sína til Bretlands með því að gróðursetja birki, víði eða ösp. Því miður náðist hvorki í Birki, Víði né Ösp þegar til átti að taka. Ég prófaði að heyra í Reyni, kunningja mínum en hann sagðist ekki vera til í kolefnisjöfnun og gróðursetningu enda væri nú þegar búið að bólusetja, kyrrsetja, skuldsetja og jaðarsetja hann og svo stæði til að jarðsetja hann á næstunni. Það gengur trúlega ekkert betur næst en það má alltaf vona.

Einar veginn.

Tilvitnun dagsins:

Allir: HOLA!

Ótrúlegu lesendur.

Já ég bara hreinlega trúi þessu ekki. Detta mér nú allar dauðar lýs úr höfði. Er ekki Einar Okkar Haf mættur aftur, risinn upp úr öskustónni og alls ekki í rónni þó hann sé róni. Betri er auð bloggfærsla en illa skrifuð. Þessa speki virðir Einar bloggari Haf að vettugi og veður áfram þrátt fyrir vott veður. Eins og þið sjáið þá veður á mér. Og þá…veður.

Hugleiðingar veðurfræðings. Veðurhorfur næsta sólarhring eru keimlíkar því sem áður hefur verið, enda ekkert nýtt undir sólinni og skýjunum. Norðvestsuðaustlæg eða jafnvel breytileg átt, lágdautt eða gráð, stinningskaldi á Vestfjörðum, stinningur á Viagranesi en annars rólegheit. Skýjað með köflum en ekki sköflum, skin – mögulega yfirskin – og skúraleiðingar. Bíddu, voru þetta skúraleiðingar veðurfræðings? Nei, bara hugleiðingar. Hiti óverulegur en sviti vart mælanlegur. Svipaðar horfur á morgun. Blaut verslunarmannahelgi í veðurkortunum, yfirdráttur á kreditkortunum og þynnka í innsveitum.

Nú er fyrirhuguð hækkun eftirlaunaaldurs heilbrigðisstarfsfólks hjá hinu opinbera. Stjórnvöld hafa upp á síðkastið rekið sig illilega á það að heilbrigðisstarfsfólk hefur elst mun meira og hraðar en aðrar starfstéttir síðustu ár vegna gríðarlegs álags af völdum COVID-19 faraldursins. Eina leiðin til að bregðast við þessu sé að hækka eftirlaunaaldurinn upp í 75 ár en þá verður jafnframt reynt að hægja á öldrun viðkomandi starfsmanna með ýmsum hætti. Það er mat yfirvalda að fólk geti unnið mun lengur en áður vegna þess hversu gott heilbrigðiskerfið er. Ástæðan fyrir því hversu gott heilbrigðiskerfið er er auðvitað sú að fólk getur unnið í kerfinu fram til 75 ára aldurs. Já ég skil….ekki alveg.

Tíðarfar og lundarfar fara nokkuð oft saman til sveita. Ef það rignir úti rignir einnig í sálinni en skíni sól í heiði setur maður upp sólskinsbros og gleymir allri sorg og sút. Veðurlag og geðslag hafa verið afar sveiflukennd í Svarfaðardal það sem af er sumri en að meðaltali er þurrt annan hvern dag og rigning annan hvern dag. Einar Haf er að meðaltali þurr á manninn þriðja hvern dag en rakur hina tvo dagana. Kemur núll á óvart en það er önnur saga. Heyskapur, gleðskapur og glannaskapur hafa gengið afar brösuglega og þá lagðist galgopaskapur af í vor og hefur ekki verið endurvakinn. Rúllufjöldi er umtalsvert meiri en í fyrra en gæðin eiga eftir að koma að fullu í ljós. Sömu sögu má segja um bloggarann Einar Haf, magnið er töluvert en gæðin eiga enn eftir að koma í ljós.

Talandi um tíðarfar. Gríðarleg hitabylgja hefur gengið yfir Evrópu upp á síðkastið og hefur ýmsum orðið ískyggilega heitt í hamsi. Margir kenna loftslagsbreytingum af mannavöldum um ástandið en mig grunar nú að ástæða hitans sé óþekkt. Ha, óþekkt? Já, fólk er svo óþekkt nú til dags, sjálfumglatt og úr takti við raunveruleikann og þar af leiðandi er allt á leið til helvítis. Já svoleiðis. Þegar allt er á leið til helvítis fylgir því sjálfkrafa meiri hiti – enda mun vera frekar hlýtt í neðra og þar um slóðir. Aftur á móti er kalt á toppnum og því ættu jarðarbúar að íhuga það að hegða sér betur þannig að leiðin liggi framvegis upp en ekki niður. Rosalega eru þetta djúpar pælingar. Sjálfur brenni ég bensíni og hita með því andrúmsloftið í kristilegum tilgangi þar sem ég slæ kirkjulóðina og kirkjugarðana í gríð og erg, guðhræddari en nokkru sinni fyrr. Eitthvað í þessu dæmi gengur ekki upp en það verður bara að hafa það.

Gríðarlegur fjöldi ferðamanna ferðast nú um landið en ferðamenn eru einmitt auðþekktir á því að þeir ferðast mikið, íklæddir príma loftjökkum og 66 gráður norður húfum. Lítið er um laus sæti í flugvélum þessa dagana enda myndi ég ekki vilja vera um borð í flugvél þar sem sætin eru laus. Allt útlit er fyrir að gjaldeyrir ferðamanna, sauðkindin, sjávarútvegurinn og bloggsíða Einars Haf muni halda íslensku þjóðinni á floti gegnum ólgusjó og yfirvofandi alheimskrísu. Ekkert nýtt í þeim efnum.

Alþjóða heilbrigðismálastofnunin hefur gefið það út að apabólan sé hið versta mál og raunar er apabólan nú skilgreind sem alþjóðleg heilbrigðisvá. Vá segi ég nú bara. Þegar ég frétti af þessu með apabóluna varð ég eins og þorskur á þurru landi en vonandi slepp ég þó við fuglaflensu, kúariðu, hundaæði, gullfiskaminni, spóalappir, fílapensla, mávahlátur, kattaþvott, hrossabrest, hvalalosta, krummafót og aðra alvarlega og hræðilega sjúkdóma úr dýraríkinu. Ég á fullt í fangi með að vera krónískt kindarlegur og það er ekki á það ástand bætandi.  

Það er ekki nóg með að spáð sé apabólu, 12% verðbólgu, hommaskorti og stýrivaxtahækkun heldur er nú einnig spáð rigningu um verslunarmannahelgina. Gildir þá einu hvort um ræðir Þjórhátíð í Eyjum, Eina mellu á Akureyri eða Inníkúkinn í Reykjavík. Hvern á annars að berja á Berjadögum í Ólafsfirði? Og verður eitthvað um að vera í Ölskyldu- og búsdýragarðinum? Ekki hugmynd. Því miður náðist ekki í vakthafandi veðurfræðing á Veðurstofu Íslands þar sem rignt hafði upp í nefið á honum. Við bíðum uppstyttu.

Leika, syngja, dansa, drekka
drífa sig í ferðalag -
eða sitja einn með ekka
og endurtaka þennan brag. 

Að endingu. Hafið varann á ykkur og gætið þess vel að verslast ekki upp um helgina. Ljóst er að uppselt verður á einhverjar útihátíðir og þá verður selt upp á fleiri hátíðum. Komum heil heim en ekki veil, betri er sæla en æla….og veðurguðirnir skæla. Þvílík þvæla.

Einar holdvotur og tárvotur.

Tilvitnun dagsins:

Allir: VERSLA!!

Góðir landsmenn.

Svona í tilefni af því að það er kominn hæ hó og jibbí jei og jibbí jei 17. júní og ástandið í heiminum er orðið alveg hreint með ólíkindum tvísýnt og ískyggilegt sá ég mig knúinn til að klæðast skautbúningnum, draga fram sparistellið, þeyta rjóma, þreyta lesendur og henda í eitt hátíðarávarp. Tilgangurinn er ekki sá að blása áheyrendum baráttuanda í brjóst heldur miklu frekar að auka enn frekar á óvissuna og angistina sem ríkir þessa dagana og mun það vafalítið reynast leikur einn. Þetta er sama ávarp og fjallkonan flutti á Austurvelli, aðeins uppröðun orða og örfáum efnisatriðum hefur verið breytt. Varla þarf að taka það fram að helsta umfjöllunarefni ávarpsins er ástandið eins og það er í dag.

Stimamjúku landsmenn. Hér í upphafi er rétt að nefna að sökum pólitískra hrossakaupa hefur bloggsíða Einars Haf nú verið færð úr verndarflokki og yfir í biðflokk en einhver bið verður þó á því að hún komist í nýtingarflokk og nýtist þannig til einhvers.

Krúttlegu landsmenn. Það er kunnara en frá þurfi að segja að þessa dagana er allt á lóðbeinni leið til andskotans. Hagkerfi heimsins er á heljarþröm, hungursneið og harðindi, hríðskot og hryðjur, hernaðarbrölt og heill hellingur af hrikalegum, hræðilegum og hreinlega hrottalegum hörmungum handan við hornið. Hvernig veit ég þetta? Ég horfði á fréttirnar og þar kom þetta allt fram. Annað hvort það eða þá hitt að ég fletti í gegnum h-kaflann í orðabókinni og sá öll þessi herfilegu, hvimleiðu og háskalegu orð hringsnúast fyrir augunum á mér. Hádramatískt, alveg eins og ástandið er í dag.

Dúllubossalegu landsmenn. Mikið er hamrað á grænum orkuskiptum þessa dagana. Olíuverð hækkar dag frá degi og er bensínlítrinn nú loksins kominn yfir 350 krónur. Mikið var. Þetta leiðir ef til vill af sér að hin grænu orkuskipti verða enn hraðari en reiknað hafði verið með enda flestir olíukaupendur orðnir grænir í framan og komnir með grænar bólur. Hvar á svo að fá græna rafmagnið í grænu orkuskiptin þegar hvorki má virkja meira né menga meira? Hugsanlega mætti virkja orðaflauminn á bloggsíðu Einars Haf án óafturkræfra áhrifa á viðkvæma náttúru en það kæmu þó aldrei mörg megavött út úr því – bara eitthvað mega bull. Við verðum bara að vona að rafmagnið haldi áfram að koma úr innstungunni eins og hingað til. Góði Guð, gefðu okkur stuð. Mikið stuð, alveg eins og ástandið er í dag.

Æðisgengnu landsmenn. Skemmtanalífið er nú komið í fullan gang að nýju, enda er mjög gott ráð á tímum sem þessum að dansa til að gleyma en gleyma ekki að dansa. Um síðustu helgi fór fram 300 manna/kvenna/kvára sveitaball í félagsheimilinu Rimum í Svarfaðardal. Ég mætti auðvitað og tók þátt í hinni sveittu stemmningu og sveitastemmningu sem var á staðnum. Stemmningin var verulega sveitt á köflum enda hefur það verið viðvarandi vandamál í mörg ár að loftræstingin í íþróttasalnum slekkur alltaf á sér eftir um það bil 20 mínútur og þarf þá að ræsa hana að nýju. Þónokkuð var um aðkomumenn/aðkomukonur/aðkomukvára á ballinu en þrátt fyrir það fór allt vel fram enda ballgestir með það eina markmið að skemmta sér hið besta, hugfangnir af hinni ægifögru náttúru og landslagi Svarfaðardals. Skipti þá engu þó svo að þarna um kvöldið hefði verið svartaþoka og súld, fegurðin skín alltaf í gegn. Ekki nóg með að ballið færi vel fram heldur fór ég sjálfur vel fram og fram úr mér en mér fer hins vegar lítið fram í dansinum svo ég taki það nú fram. Fyrirgefðu Einar en er þessi kynhlutlausa frásögn ekki komin algjörlega út um þúfur? Jú auðvitað. Maður/kona/kvár getur nú ruglast í ríminu. Algjör vitleysa, alveg eins og ástandið er í dag.

Bjútíbombulegu landsmenn. Apabólan hefur nú loksins hafið innreið sína í íslenskt þjóðfélag. Innreið? Eða verður það kannski útreið? Já, ekki vera svona reið út af þessu. Hverjir eiga það mest á hættu að smitast af apabólunni? Samkvæmt sérfræðingum munu það vera þeir sem eru í afar miklu og nánu samneyti við aðra og þá allra helst þeir sem stunda villt kynlíf eða svokallað kynsvall með ókunnugum. Villt kynlíf? Já, spurning hvort þú vilt kynlíf eða ekki. Ég skil. Ein leið til að draga úr líkum á apabólusmiti er að stunda ekki kynsvall með ókunnugum. Það er því góð leið og vænleg til árangurs að kynna sig fyrst og jafnvel fræðast um áhugamál og persónulega hagi viðkomandi áður en kynsvallið hefst. Þá er að minnsta kosti ekki í gangi kynsvall með ókunnugum heldur kunnugum. Það er eins gott að hafa öryggið á oddinum þegar kemur að villtu kynsvalli. Frekar óspennandi, alveg eins og ástandið er í dag.

Gullmolalegu lesendur. Talandi um hópreið. Hestamannafélagið Hringur heldur upp á 60 ára afmæli sitt þessa stundina. Ekki nóg með það. Ungmennafélagið Þorsteinn Svörfuður er nýorðið 100 ára og allar líkur eru á því að einhvern tímann verði mögulega kannski haldið upp á það afmæli líka. Líkt og hjá öðrum sem ná 100 ára aldri er ekki hægt að tala um að virknin sé mikil en vonandi tekst þó að gefa út afmælisrit og borða afmælisköku áður en hinn aldni risi sofnar endanlega svefninum langa. Ef allt endar illa ætti það ekki að þurfa að koma neinum á óvart. Vonbrigði, alveg eins og ástandið er í dag.

Gyðjulegu lesendur. Um leið og apabólan gerði vart við sig varð kórónuveiran öfundsjúk og hóf nýja stórsókn inn í íslenskt þjóðfélag. Já, það var einmitt það sem við þurftum. Meira vesen, meira álag á spítalann og meiri grímuskylda. Líklega þarf að hefja sprautunálarnar á loft á nýjan leik og fylla æðarnar af Phizer ef ekki á mjög illa að fara. Sem betur fer hefur myndast ágætist hjarðónæmi í samfélaginu en því miður er ónæmið ekki gegn COVID-19 eins og haldið var í fyrstu heldur gegn slæmum fréttum og válegum tíðindum. Ónæmið nær meðal annars til fréttaflutnings af nýjustu COVID-19 tölum og fjölda innlagðra á spítala og þar af leiðandi er engin leið að vita hversu slæmt ástandið er í raun og veru – við erum ónæm fyrir því að heyra um það. Skelfilegt, alveg eins og ástandið er í dag.

Brjálæðislega þokkafullu landsmenn. Grasið sprettur nú sem aldrei fyrr öfugt við það sem gerðist í fyrra þegar grasið spratt aldrei hvorki fyrr né síðar. Bændur hafa margir hverjir sáð fræjum í frjóan svörð og mun ýmislegt nytsamlegt spretta þar upp á borð við rýrgresi, repju. fóðurkál, korn, hafra og bygg. Sjálfur var ég að vinna með rýrgresi og repju en til viðbótar sáði ég fræjum efasemdar en ég efast reyndar um að það komi til með að gefa góða raun þegar haustar. Þetta vorið hefur nægur raki verið í jörðu og raki bænda haldist innan vikmarka enn sem komið er. Þar af leiðandi hefur hinn rándýri áburður virkað vel og lítur víðast hvar vel út með heyskap – ef við gefum okkur það að einhvern tímann komi góð þurrkatíð þannig að hið rándýra hey náist pakkað inn í hið rándýra plast án rigningarvatns. Horfur í landbúnaði eru almennt voveiflegar en lengi getur vont versnað eins og þetta hátíðarávarp undirstrikar svo glöggt. Grátbroslegt, alveg eins og ástandið er í dag.

Ísland er dúllulegt, dásamlegt land
dýrð er að lít'upp í vorloftið ljóst
þó þjóðlífið allt saman sigli í strand
ég stend hér og þukla mín fjallkonubrjóst.

Ísland er sjúklega skemmtilegt land
með skrúðmikla fánu um engi og laut
þó þjóðlífið allt saman sigli í strand
ég stend hér og star'í mitt fjallkonuskaut. 

Ísland er æðislegt, örlítið land
lokað frá umheimi lengst út í sjó
þó þjóðlífið allt saman sigli í strand
ég stend hér og strýk mér um fjallkonuþjó. 

Eflaust hefði farið betur á því að fá einhvern instagramóðan fylliefniafylltan áhrifavald til að færa landsmönnum þetta hátíðarávarp en því miður voru þeir áhrifavaldar sem haft var samband við annað hvort uppteknir í boðsferðum erlendis eða reyndust ólæsir þegar til kastanna kom. Það gengur vonandi bara betur næst.

Góðar stundir.

Svarfaðardal, 17. júní 2022.

Hin Svarfdælska fjallkona (sem kemur alltaf af fjöllum).

Tilvitnun dagsins:

Allir: ÁSTAND!

Ó nei.

Neikvæðu lesendur.

Nei nei og aftur nei. Neikvæðnin svífur nú aftur yfir vötnum, loksins loksins. Eftir að örlað hafði á jákvæðni hjá undirrituðum snemma í apríl tók neikvæðnin sem betur fer öll völd á ný – og hafa gjörðir mínar allar götur síðan borið þess glöggt merki. Já nei nei.

Nei ertu ekki að grínast? Nei.

Ýmiskonar blikur eru á lofti í ýmiskonar málum þessa dagana og full ástæða til að vera neikvæður. Enn sem komið er greinist ég neikvæður gagnvart apabólunni enda hef ég ekki tekið þátt í neinu villtu kynsvalli með ókunnugum upp á síðkastið. Eitthvað sem var reyndar daglegt brauð hjá mér áður en COVID-19 og Þórólfur Guðnason komu til skjalanna en það er önnur og mun dónalegri saga. Allar líkur eru á því að vergjarnir vandræðagemlingar, hjólgraðir hnattkönnuðir í heimsreisu og frjálslyndir og fjálglegir ferðamenn beri hina nýju alheimspesti með sér hingað til lands með ófyrirséðum afleiðingum. Bólar þá ekkert á öpunum? Nei.

Íslendingar tóku auðvitað þátt í júróvísíjón söngvakeppninni nýverið og báru auðvitað skarðan hlut frá borði. Voru það vonbrigði? Nei ekkert meira en venjulega. Aðalatriðið er að vera með í keppninni, það er að segja að vera með atriði í keppninni. Árangurinn er aukaatriði, aðalatriðið er aðalatriðið en söngurinn er söngatriði og trúlega aukaatriði að auki. Æi voðalega er þetta slappt, næsta atriði takk.

Það er ekki bara bullandi neikvæðni heldur eru hreinlega blikur á lofti hvað varðar kjarasamningagerð síðar á árinu. Helstu baráttumál verkalýðshreyfingarinnar og stéttarfélaga snúast um það að starfsfólk verkalýðshreyfingarinnar og stéttarfélaga haldi vinnu sinni hjá verkalýðshreyfingunni og stéttarfélögunum. Búið er að segja upp með hópuppsögn hjá Eflingu öllum sérfræðingum í réttindum starfsfólks sem lendir í hópuppsögn. Þar af leiðandi getur það fólk sem lenti í hópuppsögn hjá stéttarfélaginu ekki leitað til stéttarfélagsins þar sem allt starfsfólk stéttarfélagsins lenti í hópuppsögn. Ég er auðvitað ekki að búa þetta til, svona er staðan í raun og veru.

Og þá skiptum við yfir í hörðu efnin. Loksins. Erum við að tala um spilliefni? Nei, fylliefni. Þið spyrjið eflaust, hvað eru fylliefni? Fylliefni eru efni sem notuð eru til þess að fylla upp í hrukkur, móta andlitsdrætti og blása út varir fyrr en varir, svo dæmi séu tekin. Þar til fyrir nokkrum vikum hafði ég aldrei heyrt minnst á fylliefni, bara spilliefni. Ég þekki ekki muninn á fylliefnum og spilliefnum – og kannski skýrir það að einhverju leyti vafasamt útlit mitt. Engar reglur gilda um notkun fylliefna hér á landi, ólíkt því sem tíðkast í nágrannalöndum okkar. Það eru því hæg heimatökin fyrir áhugasama að panta sér fylliefni erlendis frá og sprauta þeim jöfnum höndum í sig og aðra villt og galið án utanaðkomandi eftirlits. Útkoman er oft sláandi, því ef ekki er varlega farið er ákveðin hætta á afmyndun og óeðlilegum uppblæstri, jafnvel útblæstri. Ég fór í ríkið um daginn og keypti fylliefni, fór svo heim og innbyrti og endaði auðvitað á því að verða blindfullur. Ég skil því vel að sérfræðingar hafi miklar áhyggjur af stöðu mála á hinum íslenska fylliefnamarkaði.

Vorverk standa nú yfir og er af nægu að taka. Til dæmis þarf að gera við girðingarnar. Hvað þarf að gera við girðingarnar? Ég veit það ekki. Auðvitað er vel við hæfi að slá á létta strengi þegar gert er við fjallgirðingu, enda aö stórum hluta um að ræða fjögurra til sex strengja gaddavírsgirðingu. Sums staðar eru fjórir strengir ofanjarðar, sums staðar eru þeir fimm og á stöku stað eru þeir sex. Eins og margoft hefur komið fram hér á þessari bloggsíðu er allt á hægfara leið til helvítis – og er sjötti strengurinn einmitt kominn vel áleiðis þangað á löngum köflum.

Hvað með heimsmálin? Stríð og hörmungar? Flóttamannavandann? Brottvísun flóttafólks? Vöru- og matarskort? Fjöldamorð á óbreyttum borgurum? Æi nei ég vil ekki tala um þetta, fyrr má nú vera neikvæður. Eigum við ekki frekar að taka upp léttara hjal og spjalla við bændur. Fyrir skömmu var eyfirskur bóndi í fréttunum og lét sá hafa eftir sér að eins og staðan væri í dag þyrfti hann að greiða með hverjum nautgrip. Betra væri fyrir bóndann að skipta út nautgrip og ná sér í uppgrip í staðinn, enda mun arðbærara. Hvað með öryggisnetið? Styrkjakerfið? Tja, ég veit ekki með nautið en samkvæmt mínum heimildum naut bóndinn styrkja. Naut ég þess að fjalla um þetta mál? Nei alls ekki (neikvæður þið munið).

Nei eða já, af eða á? Erfitt er oft að finna svarið. Nei…alls ekki. Svarið er augljóslega nei.

Neikvæði
Að setja upp skeifu og hrista haus
hentar fyrir svein og mey,
við vonbrigðin þú verður laus
já víst er gott að segja nei. 

Á svo að koma með einhver hnyttin lokaorð? Nei.

Neinar.

Tilvitnun dagsins:

Allir: NEEEEEEIIIIIIIIII

Jákvæðu lesendur.

Það var ekki spurning um það hvort heldur hvenær. Algjörlega úr tengslum við raunveruleikann og gjörsamlega úti á túni í öllum meginatriðum. Og nú, loks smitaður af hinni vinsælu kórónuveiru. Oft var þörf á að fá algjörlega óþarfa bloggfærslu úr fórum Einars Haf en þó aldrei sem nú.

Varúð, eftirfarandi texti er ritaður af manni með heilaþoku, sýnið aðgát.

Búið er að einkavinavæða hluta Íslandsbanka (aftur) í skjóli nætur – nú með sérstökum vinaafslætti. Það var seint um kvöld á skrifstofu Harrý Rögnvalds einkaspæjara og hins hundtrygga aðstoðarmanns hans Heimis Snitsel að síminn hringdi. Í símanum var dularfull rödd sem hvíslaði að nú væri að hefjast lokuð og leynileg sala til lokaðs og leynilegs hóps á lokuðum og leynilegum eignarhlutum í Íslandsbanka sem væri lokaður (en ekki leynilegur) enda afar seint um kvöld og bankar lokaðir seint á kvöldin. Harrý Rögnvalds þóttist heyra að þarna væri á ferðinni Bjarni Ben sem hefði greinilega ætlað að hringja í Benedikt pabba en í ógáti hringt á skrifstofu einkaspæjarans. Það er jú alltaf hægt að ruglast í ríminu. Bjarni baðst afsökunar og skellti á. Harrý var hugsi, Heimir spegúleraði en svo gerðist ekkert meira í málinu fyrr en listi yfir hina lokuðu kaupendur var gerður opinber. Þá komu í ljós ýmis ný sannindi eins og til dæmis þau að Bananalýðveldið ehf. er fagfjárfestir í augum Bankasýslu Ríkisins. Alþingismenn og almenningur, jafnvel Bjarni Ben sjálfur, tala um að hér sé á ferðinni algjört klúður á öllum stigum málsins. Til dæmis hafi Bjarni margsinnis bannað pabba sínum að kaupa hlut í Íslandsbanka á afslætti en pabbi hafi því miður óhlýðnast enda sprelligosi og grallaraspói mikill. Það gengur í ættir. Þá hafi Bankasýsla Ríksisins ekki verið með réttar símanúmeraupplýsingar þegar kom að því að hringja í fagfjárfesta til að láta þá vita um lokuðu og leynilegu söluna. Fyrir mistök hafi verið slegið inn „þvagfjárfestir“ í staðinn fyrir „fagfjárfestir“ á já.is og því fór sem fór. Eftir mikið fjaðrafok og gnístran tanna í þingsölum og úti um torg var niðurstaðan sú að Harrý Rögnvalds og Heimir Snitsel eiga að framkvæma hlutlausa rannsókn á lokuðu og leynilegu sölunni. Ég sjálfur er með öllu hlutlaus – enda fékk ég ekki að kaupa hlut í bankanum. Til stendur að stofna hagsmunasamtök hlutlausra, þ.e. þeirra sem eru lausir við að eiga hlut í bankanum og bankasölunni.

Búið er að slaufa og afskrifa langt niður fyrir hrakvirði nokkra kviknakta forstjóra í heitum potti, fjölþreifna og falska tónlistarmenn og nándarsækna leikara sem fóru yfir mörk kvenna og gerðust sekir um ofbeldi og ósæmileg athæfi af ýmsu tagi. Ég sjálfur hef ekki farið yfir nein mörk, enda eru mörkin á hinum rennislétta Glæsivelli við Rima enn undir snjó. Sem gjaldkera hjá hinu 100 ára gamla félagi Umf. Þorsteini Svörfuði ber mér vissulega skylda til að fara yfir mörkin reglulega en næsta reglulega markaskoðun fer fram í byrjun júní samkvæmt gildandi markaskrá.

Í öðrum fréttum má nefna að:

• Búið er að slaufa kóvid og öllum kóvid tengdum fréttaflutningi.
• Búið er að halda á hörundsdökkum og hörundssárum framkvæmdastjóra Bændasamtakanna eins og nýveiddum silungi.
• Búið er að fresta því að byggja bráðnauðsynlegan þjóðarleikvang en eyða peningunum þess í stað í það að strá möl ofan í hyldjúpar holurnar á malarveginum við Hreiðarsstaði.
• Búið er að taka niður raflínustaura og nokkra girðingarstaura í leiðinni.
• Það er ekki alveg búið að þylja upp Passíusálmana (komnir 46 af 50).
• Búið er að endurskoða nokkur félög og skila skattframtölum.
• Búið er að ryksuga tvöþúsund áttahundruð og sjötíu flugur í Urðakirkju frá áramótum.
• Kári Stefánsson er hættur að raðgreina og hraðgreina en þetta tvennt þarf að aðgreina. Ef ég þekkti nú ekki muninn á kúki og skít, væri þá ekki ráðlegt að taðgreina? Nei bara pæling.

Búið? Nei ekki alveg. Ég verð að láta þess getið að ég skrifaði eitt stykki þorrablótsannál í hjáverkum í samstarfi við þorrablótsnefnd Svarfdælinga en annað árið í röð var blótið í dalnum sent út gegnum netið. Ég hef þar af leiðandi ekki hugmynd um hvort þeir sem á horfðu höfðu gaman af skemmtuninni eða ekki – en ég er svo sem vanur því eftir að hafa bloggað í fimmtán ár eða þar um bil að tala fyrir tómum sal og fá engin viðbrögð. Vonir standa til þess að framvegis verði hægt að halda fjölmennar skemmtanir á borð við þorrablót og dansiböll án þess að sóttvarnaryfirvöld skipti sér af því en þó veit maður aldrei. Sýklalyfjaónæmi, gin- og klaufaveiki, inflúensa, ebóla og þursabit gætu hæglega haft af okkur næstu skemmtanir sem eru fyrirhugaðar. Það er því best að stilla væntingum um að komast í hóf í hóf.

Það þótti tíðindum sæta þegar Will Smith gaf Chris Rock kinnhest á Óskarsverðlaunahátíðinni. Ástæða kinnhestsins sem skók heimsbyggðina mun hafa verið ósmekklegur og lélegur brandari Chris Rock um eiginkonu Will Smith. Ef ósmekklegir og lélegir brandarar réttlæta kinnhest með flötum lófa sé ég sæng mína uppreidda en bið um leið heimsbyggðina afsökunar og lofa að koma með skárri brandara næst.

Eftir verulega mikla neikvæðni síðustu tvö ár eða svo hef ég nú loks greinst jákvæður. Það er frekar dæmigert fyrir mig að loksins þegar sá fyrir endann á kóvid fárinu skyldi ég taka mig til og ná mér í veiruna umtöluðu. Eftir að hafa haldið markinu hreinu svona lengi er það sárt að fá á sig skyndisókn og mark gegnum klofið í uppbótartíma leiksins en þannig er tilfinningin. Þessi nýgreinda jákvæðni mun trúlega ekki hafa nein áhrif til hins betra á bloggsíðuna en þó veit maður aldrei. Sumir sem smitast hafa af kórónuveirunni hafa lýst miklu máttleysi, andleysi og afar skertu bragð- og lyktarskyni. Ég sjálfur hef haldið mig við kvefeinkenni en látið þar við sitja. Bragð- og lyktarskyn eru í lagi en skopskynið er nokkuð brenglað. Á því sviði gekk ég að vísu ekki alveg heill til skógar hvort eð er.

Sverrir og svilkonan Lene
smituðust bæði á Tene
það gaman var grátt
nú ferðabann blátt
þar ríkir í ár, nóta bene. 

Nú í aðdraganda sveitarstjórnarkosninga hef ég fundið fyrir umtalsverðum stuðningi úr ýmsum áttum. Það hefur verið komið að máli við mig og ég hef fundið mikinn meðbyr með mínum málflutningi. Sem er skrýtið þar sem ég hef meira og minna haldið kjafti frá áramótum. Það hefur verið komið að máli við mig og raunar hefur verið skorað á mig að taka sæti á lista eða listum, enda geti ég tekið samtalið við grasrótina, unnið á breiðum grundvelli og sameinað ólík sjónarmið. Þetta er allt gott og blessað en ég hef hins vegar ekki viljað taka slaginn – enda getur það ekki talist heillavænlegt fyrir atkvæðalítinn og hlédrægan einstakling með ákvarðanafælni á háu stigi að taka virkan þátt á hinum pólitíska vettvangi. Betur fer á því að slíkur maður bloggi – eða taki sæti í kjörstjórn. Eða hvað?

Samkvæmt nýrri kosningalöggjöf er það orðið nánast útilokað fyrir venjulegt fólk að taka sæti í kjörstjórn. Nýja löggjöfin boðar að fulltúi í kjörstjórn megi ekki eiga maka, fyrrverandi maka, núverandi eða fyrrverandi sambýlismann eða -konu, foreldri, barn, systkin, mág eða mágkonu sem eru í framboði. Þá ná nýju reglurnar líka yfir systkinabörn, barnabörn, barnabarnabörn, tengdabörn, barnaleg börn, Björn Bjarna, börn Bjarna, afa, ömmu, föðurömmu, systkini foreldra, nágranna, gamlar æskuástir, saumaklúbbsvinkonur og kviðmága. Í nýju lögunum er það tekið skýrt fram að ekki verður á allt kosið. Hins vegar er ekki farið fram á það í nýju lögunum að þeir sem taka sæti í kjörstjórn kunni að telja en það mun vera algjört aukaatriði eins og komið hefur á daginn.

Hér úti um allt er krökkt af frænkum, frændum,
fjórmenningum, góðvinum og bændum.
Einar, sonur Hafliða og Höllu
er skyldur þeim og vanhæfur með öllu. 

Samkvæmt nýjustu Gallup könnun verður V-listi, listi vanhæfra og venslaðra, ótvíræður sigurvegari sveitarstjórnarkosninganna. Við fylgjumst spennt með áfram.

Einar venslaður.

Tilvitnun dagsins:

Allir: JÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁ.

Góðir landsmenn.

Við áramót er gott að staldra aðeins við og líta til baka yfir farinn veg, horfa um öxl, reisa sér hurðarás um öxl, dytta að öxlinum og öxlunum, líta í eigin barm, líta á aðra barma, barma sér, naga sig í handarbökin og draga saman spekingsleg hugðarefni í áramótahugvekju eins og þeirri sem þú hefur nú hafið lestur á. Að öðrum kosti eru líkur á að árinu ljúki aldrei og það kærum við okkur ekki um. Ekki í þessu tilfelli að minnsta kosti. Áramótahugvekjan að þessu sinni byggir á öllum helstu minnisblöðum sóttvarnarlæknis frá árinu sem er að líða, enda endurspegla minnisblöð sóttvarnarlæknis breytingar á sálarástandi heillar þjóðar frá einum tíma til annars. Þess má til gamans geta að sé hugvekjan flutt á táknmáli er nóg fyrir þann sem flytur að baða út öllum öngum, gretta sig og hrista hausinn á víxl – það dekkar að fullu innihald hugvekjunnar.

Móðir landsmenn. Íslensk þjóð er þrautseig þjóð. Landsmenn eru fullir….af langlundargeði og þolinmæði. Það sannast best á því að ár eftir ár kemst þjóðin í gegnum áramótahugvekjur Einars Haf og það án þess að blikna. Hér á eyjunni bláu við ysta haf hafa plágur og hallæri dunið yfir frá því Ingólfur nam land og oft á tíðum stráfellt heilu fjölskyldurnar og frændgarðana en samt berjumst við áfram, þreyjum þorrann og þraukum í þeirri von að brátt komi betri tíð með blómi í haga og bollu í maga. Vonbrigðin verða alltaf jafn mikil þegar sannleikurinn kemur í ljós en samt höldum við áfram, með þá óbilandi trú í brjósti að vont geti ekki versnað út í hið óendanlega og að þess í stað fari okkur að ganga allt í haginn. Nú þegar heimurinn er endanlega á heljarþröminni og heimsendastemmning svífur yfir vötnum er um að gera að kveikja ljós og biðja til Guðs um að allt fari vel að lokum, þó svo að innst inni vitum við auðvitað betur.

Bíddu við, átti þessi hugvekja ekki að blása fólki bjartsýni og baráttuanda í brjóst? Jú auðvitað. Hver nennir svo sem að lesa raunsæjar áramótahugvekjur. Íslendingar eru í fremstu röð á svo mörgum sviðum mannlífsins að það er með ólíkindum. Við erum fegurst, sterkust, gáfuðust, efnuðust og fyndnust, með örfáum undantekningum. Við erum með hæsta nýgengi smita, hæsta viðbúnaðarstig á sjúkrahúsinu og hæsta slaufunarstuðul á byggðu bóli. Við erum í raun langfremst meðal jafningja þegar tekið er tillit til höfðatölu en sé það ekki gert erum við eins og sandkorn í eyðimörkinni, dropi í hafinu, krækiber í helvíti og smit í heimsfaraldri. Höfðatalan hefur oft bjargað okkur þegar kemur að alþjóðlegum samanburði og eflaust mun hún gera það áfram á árinu 2022.

Fróðir landsmenn. Nú um áramót er hugur okkar gjarnan hjá þeim sem eiga um sárt að binda. Það getur verið af ýmsum ástæðum. Lasleiki, ástvinamissir, félagsleg einangrun, veiruleg einangrun, sóttkvíarsorg, hraðprófshræðsla og útskúfunarótti. Fólk með óhreint mjöl í pokahorninu hefur átt erfitt uppdráttar á árinu en þó er líklegt að súrir karlapungar nái vopnum sínum að nýju á næsta ári og að þolendur verði aftur þolendur og gerendur gerendur. Mögulega verður SÍS endurvakið á næsta ári í breyttri mynd – og nú sem Samtök Íslenskra Slaufara. Ég ætlaði að spyrja Völvu bloggsíðu Einars Haf álits á þessu áðan en það var því miður ekki hægt vegna völvubilunar. Er þá nokkuð annað að gera í kvöld en að verða ölvaður? Eða mölvaður? Bölvaður! Nei ætli ég hafi mig ekki bara hægan og gerist kannski pínu völvaður – en alls ekkert meira en það.

Hlaðvörp spruttu upp eins og njólar á árinu sem er að líða. Varla máttu tveir spjallarar koma saman án þess að upptökutækið væri sett í gang og útkoman, einnar til sex klukkustunda langt blaður, sett á allar helstu streymisveitur, kerfisveitur, hitaveitur og akveitur…eða feitur strax að spjallinu loknu. Engin leið er að komast yfir allt spjallið og óhjákvæmilegt að maður missi af einhverjum perlum sem standa upp úr moðhaugnum. Besta hlaðvarp ársins var klárlega hlaðvarpið hjá hænunum á Urðum sem víluðu ekki fyrir sér að verpa hér og þar um hlaðið og það meira að segja án þess að láta húsbændur sína vita. Næst besta hlaðvarpið var trúlega hlaðvarpið Einar konur sem fjallaði að mestu um það sem konur vilja ekki vera…..Einar.

Yfirstandandi heimsfaraldur, yfirstandandi jarðhræringar og yfirvofandi vöruskortur, hallæri, áburðarverðshækkanir og almennar hörmungar hafa og munu án efa halda áfram að þjappa þjóðinni saman og bæta liðsheildina þegar fram líða stundir. Ástandið sem ríkt hefur síðustu misseri hefur kennt okkur að standa saman sem einn maður, ein kona eða einn kvár. Þá á ég við að standa saman sem einn maður, ein kona eða einn kvár með eins til tveggja metra millibili. Annað væri bara galið. Þegar heimsfaraldrinum loks lýkur, sirka árið 2027, hver verður lexían sem situr eftir? Að oft sé betur heima setið en af stað farið? Að það geti verið gáfulegt að afgreiða stutta fundi gegnum netið? Að kojufyllerí geti verið góð skemmtun? Eða mun faraldurinn kenna okkur að meta betur gæðastundir með öðru fólki? Ef ég væri forseti eða forsætisráðherra að flytja áramótaávarp myndi ég koma með svarið við spurningunni en þar sem þetta er áramótahugvekja Einars Haf er engin von til þess að svör fáist.

Glóðir landsmenn. Á árinu tókst okkur í sameiningu að fjölga ráðherrum og ráðuneytum og mun það án efa koma okkur til góða síðar þegar skera þarf niður í ríkisrekstri og fækka ráðherrum og ráðuneytum. Ég meina, það er ekki hægt að spara nema eyða fyrst, er það? Það er sama hvort þú spyrð vísinda-, háskóla-, iðnaðar- og nýsköpunarráðherra, mennta-, menningar-, viðskipta- og barnamálaráðherra eða umhverfis-, loftslags-, grænorku-, grasasna- og grænkeraráðherra. Allir eru sammála um ágæti þess að fjölga ráðuneytum og straumlínulaga ráðherratitla.

Sjóðir landsmenn. Það er ekki góðæri í landinu. Hins vegar eru góðar ær í landinu, sem er mun betra. Hvar værum við ef ekki væri til staðar íslenska sauðkindin? Þjóðargersemin, bjargvætturinn og bjartsýnisvaldurinn sem veitt hefur svo mörgum sólargeislum inn í líf okkar sem landið byggjum. Ég get alveg sagt ykkur það. Við værum í bráðum háska, svöng og skjálfandi af kulda. Þegar hættur steðja að og tregi og sorg fylla hjörtu og hugi er það yfirleitt íslenska sauðkindin sem kemur til bjargar, með brosi sínu og blíðu. Landlæg riðuveiki, fjárkláði og ný reglugerðardrög um að engar kindur megi bíta gras í yfir 700 metra hæð og í meira en 30 gráðu halla eru dæmi um atriði sem myndu hafa neikvæð áhrif á flestar dýrategundir en ekki íslensku sauðkindina. Hún stendur þetta allt af sér og eflist við hverja raun – og er þannig fyrirmynd fyrir okkur sauðina. Nei ég meina mannfólkið.

Framlínustarfsfólk í heilbrigðisþjónustu hefur unnið ótrúlegt þrekvirki síðustu misseri og það er fórnfýsi, gæsku og þanþoli þessa fólks að þakka að heilbrigðiskerfið og þar með heilsufar heillar þjóðar er ekki gjörsamlega sprungið í tætlur. Eflaust mun það gerast árið 2022 ef fram heldur sem horfir. Það má þó alltaf vona að staða mála skáni með aukinni inntöku koffíndrykkja, bætiefna, bótóx og áhrifavaldavarafyllinga sem láta okkur líða betur. Hmm…nei er þá ekki betra að taka lýsi, borða lambakjöt og drekka mysu með? Það tel ég að muni vera. Gott fyrir bragðlaukana, meltinguna og útlitið. Íslenskt lambakjöt á diskinn minn. Rétt er að taka fram að þessi umfjöllun er ekki kostuð af Bændasamtökum Íslands en ef þið hins vegar viljið að ég veki athygli á málstað ykkar hafið þá endilega samband á smahrifavaldur@hotmail.com – ég er alveg til gegn vægri þóknun og smávegis af unnum kjötvörum. Já ég er að tala við ykkur Bændasamtök.

Rjóðir landsmenn. FÍS, félag íslenskra smáhrifavalda, var ekki stofnað á árinu en hins vegar hefði mátt stofna slíkt félag. Ört stækkandi hópur fólks sem hefur þann eina tilgang og markmið að hafa áhrif á annað fólk, ýmist til góðs eða ills, á skilið að því sé hampað í hugvekju sem þessari. Hvernig hafa áhrifavaldar og smáhrifavaldar hjálpað okkur gegnum hrakningarnar á árinu sem er að líða? Nú auðvitað með því að birta af sér athyglisverðar og ögrandi myndir í alls konar stellingum og deila með okkur almúganum, með því að kynna fyrir okkur vörur og þjónustu sem okkur væru annars ókunn og með því að sýna svart á hvítu að lífið þurfi ekki alltaf að vera erfitt og leiðinlegt heldur geti það verið glansmynd, freyðivín og utanlandsferðir á öllum tímum árs. Gæti ég tilheyrt þessum hópi? Já klárlega, samanber þegar ég fór og naut með mínum bestu gegnum Instagram, Facebook, Tik Tok og Snapchat – svona eins og fólk gerir.

Já og munið, ef þið takið ekki mynd af atburðinum og setjið á samfélagsmiðla þá átti viðkomandi atburður sér aldrei stað. Fór ég á klósettið áðan og kastaði af mér þvagi? Bíddu aðeins, ég ætla að gá inn á Instagram – það ætti þá að detta inn þar.

Hljóðir landsmenn. Þegar öllu er á botnin hvolft og þegar allt kemur til alls er ekki um að villast að sama hvernig okkur farnaðist á árinu og sama hversu sár og svekkt við erum með niðurstöðuna þá er árið vissulega að líða og á miðnætti tekur við nýtt ár. Ár með fleiri væntingum og enn fleiri vonbrigðum. Eins og alltaf. Það er rétt svona í lokin að vitna í eitt fremsta skáld Íslendinga fyrr og síðar, Hallgrím Pétursson, en hann hefði orðið 407 ára gamall í ár hefði hann lifað.

Upp upp mín sál og allt mitt geð
upp mín terta og ragetta með
með hugvekju árinu geri skil
lesandans pínu ég minnast vil.

Hmm, eitthvað fór nú úrskeiðis þarna en það er hvort sem er ekkert að marka þetta, enda var Passíusálmabókin mín ekki innsigluð og því gæti hver sem er hafa átt við ljóðlínurnar.

Að endingu óska ég ykkur farsældar á komandi ári og þakka um leið fyrir samfylgdina, lesturinn og samskiptin á fjárans árans fárinu og árinu sem er sem betur fer við það að springa í loft upp. Njótið áramótanna sem best þið getið en gangið þó hægt um gleðinnar dyr, hægar en nokkru sinni fyrr.

Eldvarnarbirgið á Bessastöðum, 31. desember 2021.

Einar Okkar Hafliðason

Margsprautuðu lesendur.

Inngangsorðin þurfa ekki að ríma – og alls ekki að meika nokkurn sens. Í Perú flestir leggja sig í Líma, lausir við allt orðagrín og glens.

Já komið þið sæl og blessuð og velkomin hingað á síður jólaútgáfu DB blaðsins árið 2021. Ég sór og sárt við lagði að ég skyldi taka frí frá skrifum í jólablaðið þetta árið en nú í aðdraganda jóla hef ég hins vegar fundið mikinn meðbyr og hvatningarorð úr baklandinu. Þá hef ég tekið samtalið við grasrótina og auðvitað get ég vel starfað á breiðum grundvelli, enda með breiðan grundvöll sjálfur. Já og svo í ofanálag talaði ritstjórinn líka við mig og bað mig vinsamlegast um að skrifa eitthvað í blaðið, það gerði sennilega útslagið. Enn á ný legg ég því á djúpið og reyni að stytta ykkur lesendum stundirnar fram til jóla.

Á djúpið segir þú? Flestir hefðu kosið að sjá Einar sigla sinn sjó fyrir lifandi löngu síðan og jafnvel hverfa ofan í djúpið en því miður hefur það ekki raungerst ennþá. Hafið býr yfir hundrað hættum og það sama gildir um Einar Haf sem kastar allri skynsemi fyrir róða og kýs þess í stað að haga seglum alls ekki eftir vindum. Árinni kennir illur ræðari og pistilinn skrifar villtur bloggari. Þegar bókhaldið lendir í sjónum, er þá hægt að tala um sokkinn kostnað? Já örugglega en það kemur þessu máli ekkert við.

Nú á aðventunni hefur örvunarskömmtum verið dælt í landsmenn í stórum stíl. Nánar til tekið er hér á ferðinni þriðja sprauta svokallaðra jólabóluefna sem ætlað er að forða landsmönnum frá fjörtjóni, verja gegn veiru og vá og stuðla að voðalega gleðilegum jólum og verulega farsælu veirulausu komandi ári. Örvunin hefur enn sem komið er ekki leitt af sér fækkun smita en hins vegar hefur jólaverslunin glæðst og sýnilegt að örvunin hefur skilað sér vel inn á greiðslukortin. Hætt er við heiftarlegum aukaverkunum í byrjun febrúar þegar skuldadagar renna upp en spurning hvort góður yfirdráttur geti ekki linað verstu þjáningarnar.

Þessa dagana koma þeir af fjöllum hver á fætur öðrum, úfnir og ófrýnilegir. Hverjir, jólasveinarnir? Já en líka villuráfandi sauðirnir og eftirlegukindurnar sem ekki rötuðu heim í haust. Svo má heldur ekki gleyma þingmönnunum okkar. Nú er búið að smala þeim saman í samkunduna á Alþingi, svona vel flestum að minnsta kosti. Einhverjir sauðir og eftirlegukindur urðu að vísu viðskila þegar safnið tvístraðist í Norðvesturkjördæmi þarna í haust og hafa ekki skilað sér til byggða, þrátt fyrir ítarlega skoðun markaskrár og vafaatkvæða og endurtekna leit á Hótel Borgarnesi. Hvort ertu að meina sauðirnir eða þingmennirnir? Eða kannski jólasveinarnir? Erfitt að segja. Ég rugla þessu öllu saman. Hvað sem því líður þá dúsa þingmennirnir okkar nú hver í sínu spili í þinghúsinu niðri við Austurvöll með rúman metra á milli sín; æstir í að fá að komast að í pontunni til að tala um fjárlagafrumvarpið. Og fengitíminn að bresta á. Það er að segja hjá eftirlegukindunum. Eða jólasveinunum? Ég er ekki viss. Til gamans má geta að þessar heimildir sem ég byggi umfjöllun mína á voru ekki í innsigluðum kassa og því er sennilega búið að eiga eitthvað við gögnin. Birgir Ármannsson kom af fjöllum þegar hann var spurður álits á málinu sem og Leppalúði en hann hefur síðustu mánuði gegnt embætti yfirkjörstjóra í Norðvesturkjördæmi við góðan orðstír.

Það er fátt jólalegra en að ræða og rausa um fjárlagafrumvarpið. Það voru jú einmitt fjárhirðarnir, sem í dag kallast reyndar gjaldkerar, sem spiluðu stóra rullu þegar fæðing frelsarans átti sér stað á sínum tíma. Spurning hvort þeir hafi verið á fjárlögum eða ekki en fjári gerðu þeir það gott, svo mikið er víst. Eins og flestum ætti að vera kunnugt urðu sauðkindur, spólgraðir hrútar á fengitíma og annar búpeningur vitni að því þegar frelsarinn fæddist í jötunni. Það má því öllum vera það ljóst að sauðkindin hefur frá örófi alda skipað stóran sess þegar kemur að jólahaldinu. Þessu hef ég klifað á í hátíðarpistlum mínum um langt árabil og mun trúlega halda því áfram þar til yfir lýkur. Ef ykkur þótti þessi umfjöllun eitthvað loðin er það trúlega vegna þess að hér sit ég kófsveittur og kindarlegur, íklæddur sauðagæru.

En það bar til um þessar mundir að boð kom frá Þórólfi sóttvarnarlækni um að bólusetja skyldi alla þjóðina, aftur. Var þetta þriðja bólusetningin er gerð var, þá er Willum var heilbrigðisráðherra á Íslandi. Með tvo skammta af Phizer frá því fyrr á árinu voru þau María og Jósep ekkert að kippa sér sérstaklega upp við þessi tíðindi. María var þunguð líkt og í síðasta jólapistli en þáði sprautuna eftir mikla yfirlegu og samkvæmt ráðleggingum landlæknis. Jósep var á ónæmisbælandi lyfjum og því þáði hann ekki örvunarskammtinn. Heyrðu mig nú, kom þetta ekki líka fram í síðasta jólapistli? Jú, en þá var örvunin ekki orðin svona mikil.

Hinir trúþyrstu geta mætt í Urðakirkju nú um jólin og haldið sína eigin hátíðarstund, samhliða því sem viðkomandi geta játað syndir sínar við gráturnar og iðrast sem eflaust er engin vanþörf á. Ef þið eruð heppin getur vel verið að ég eða pabbi hringjum klukkunum á meðan, enda hringjum við frítt um helgar í boði Símans, Vodafone og Nova. Hvaða hátíðarhringitón er verið að vinna með? Bara þennan klassíska. Stutt, löng, löng, stutt.

Herðast reglur, húmar að
á hörðum veiruvetri
þyngist róður, þrengir að
þjökuðu sálartetri. 

Kæru lesendur. Njótið hátíðanna sem best þið getið, með eða án örvunar. Við sjáumst svo í fjarska bak við maska á nýju ári.

Einar Hafliðason

Gáttuðu lesendur.

Inngangsorð í moll og dúr, máski helst til snúin. Jón og Gunna fá sér lúr, gigtveik, föl og lúin. Stemmningin er frekar súr, Arnfríður er fúin. Þórkatla á tölvuúr, í tækni harð er snúin. Sveinn á lærið fékk sér flúr, ósamþykk var frúin. Sigríður fór inn í búr, frá bloggi burt er flúin. Hafsteinn karlinn elskar kúr, hans kona er rafmagnsknúin. Signý blóðheit fer á túr, brælutíð er búin. Einar Haf er í kolli klúr, þar hvergi heil finnst brúin.

Já þið giskuðuð rétt. Þetta er ekki niðurstaða kjörbréfanefndar, þetta er ekki uppkast nýs stjórnarsáttmála og þetta er heldur ekki örvunarskammtur af COVID-19 bóluefni. Hvað er þetta þá? Auðvitað eru þetta ekkert annað en vonbrigði, dulbúin sem nýjasta bloggfærslan frá smáhrifavaldinum Einari Haf. Rangfærslur, útúrsnúningar og þvergirðingsháttur í sinni tærustu mynd, jafnvel á grárra svæði en talning atkvæða í Norðvesturkjördæmi. Er þá töluvert mikið sagt. Ýmsir hafa talið í Norðvesturkjördæmi en sennilega mun það ekki duga til.

Nú hefur verið hert á samkomutakmörkunum vegna COVID-19 faraldursins. Kemur sú herðing í kjölfarið á því að hert var á reglum en þar áður hafði verið slakað á takmörkunum og þar áður hafði verið slakað á, hert, hert, slakað á, slakað á, hert, slakað á, hert, slakað á, hert, slakað á, slakað á, hert, hert, hert, forhert, slakað á og hert. Á sama tíma hefur Landsspítalinn verið á óvissustigi, hættustigi, neyðarstigi, hættustigi, hættustigi, óvissustigi, hættustigi, neyðarstigi og hættustigi. Starfsfólk spítalans hefur staðið sig með ólíkindum vel að halda öllu gangandi þó allt sé á heljarþröm. Fyrst var starfsfólkið lúið, svo þreytt, þreyttara, ögn þreyttara, örþreytt, örþreyttara, útkeyrt og loks úrvinda en sem betur fer er enn eitthvað eftir á tanknum. Samkvæmt spálíkani stjórnenda spítalans verður starfsfólkið ekki að þrotum komið og endanlega uppgefið fyrr en búið verður að herða, slaka, herða og slaka meira á samkomutakmörkunum og setja spítalann á óvissustig, hættustig og neyðarstig vegna útbreiðslu COVID-19.

Hey, slaka!

Afsakið, smá Dalvíska að detta í hús. Daufi. Mun ástandið lagast eitthvað þegar allir fá örvunarskammt? Hvað með eins og einn góðan ölvunarskammt, bjargar það ekki einhverju? Nægt framboð af jólabjór. Bara pæling. Hvernig hefur þessi faraldur verið annars? Ég man það ekki en kannski get ég rifjað eitthvað upp, lesendum til glöggvunar. Við skulum sjá hvort þetta rifjist ekki upp þegar ég verð búinn að fá mér einn ölvunarskammt. Augnablik.

• 2. janúar 2020. Kínverji nokkur telur það góða hugmynd að borða sjálfdauða og hráa leðurblöku. Í kjölfarið fær hann hor í nös og niðurgang en ákveður þó að heimsækja ömmu sína og faðma hana ásamt sjö öðrum. Enginn veit hver Þórólfur Guðnason er.
• 15. janúar 2020. Dularfull veikindi herja á tugi Kínverja í borginni Wuhan. Amman sem var föðmuð 2. janúar liggur banaleguna. Kínverjinn sem át sjálfdauðu hráu leðurblökuna missir bragðskynið, sem var reyndar örugglega af skornum skammti fyrst hann át leðurblöku. Þessir sjö sem föðmuðu ömmuna fóru allir hóstandi í heimsreisu, meðal annars heimsótti einn þeirra skíðasvæðið í Ischgl í Austurríki.
• 1. febrúar 2020. Íslenskir ríkisbubbar hópast umvörpum til Evrópu í sjálfskipuðu vetrarfríi, fæstir þeirra kunna á skíði en flestir geta dottið í það í skíðaskálunum án vandkvæða. Hugtakið „smitvarnir“ er með öllu óþekkt. Þórólfi Guðnasyni svelgist á morgunkaffinu þegar hann les um bráðsmitandi drepsótt í Kína.
• 28. febrúar 2020. Millistjórnandi nýkominn til landsins úr skíðaferðalagi greinist smitaður af COVID-19 og er settur graður einangraður í gám við Landsspítalann. Almannavarnir lýsa yfir óvissustigi og íhuga að virkja að nýju einangrunarstöðina í Hrísey. Þórólfur er hugsi en Símon er lasinn, með gólftusku um hálsinn. Þríeykið sækir um einkaréttarleyfi á hugtakinu þríeyki. Upplýsingafundir almannavarna hefja göngu sína og slá áhorfsmet.
• 13. mars 2020. Fyrstu samkomutakmarkanirnar í lýðveldissögunni eru settar á. 100 manns mega koma saman en mun fleiri mega koma í sitt hvoru lagi.
• 24. mars 2020. Sett var á 20 manna samkomubann, ræktinni og pöbbunum lokað, ferðabann sett á og fólk vinsamlegast beðið um að hundskast til að vera heima hjá sér og skammast sín. Faðmlög og sleikir við ókunnuga liðu undir lok. Erlendir ferðamenn komast á lista yfir tegundir í útrýmingarhættu.
• 31. mars 2020. Sjúklingar veikjast og deyja úr COVID-19. Þjóðlífið er í lamasessi, tími örbirgðar og atvinnuleysis rennur upp. Allir sem fara til útlanda á skíði eiga, með réttu, yfir höfði sér ævarandi þjóðarskömm og útskúfun. Kínverski leðurblökumaðurinn gefur út matreiðslubók með 50 djörfustu leðurblökuuppskriftunum.
• 12. apríl 2020. Algjörir draumapáskar. Fólk hvatt til að ferðast innanhúss. Flestir sitja því heima hjá sér, horfa á Helga Björns og borða kindabjúgu með jafningi eftir að hafa fengið jafningafræðslu. COVID-19 smitum fjölgar, tilveran er grá og tóm en kojufyllerí njóta hylli.
• 4. maí 2020. Landsmenn höfðu ekki séð út úr augum í margar vikur en þökk sé Þórólfi komust þeir aftur í klippingu þegar slakað var á samkomutakmörkunum.
• 20. júní 2020. Fjölmörg fyrirtæki nýta sér hlutabótaleiðina, korteri eftir að eigendur þessara sömu fyrirtækja höfðu greitt sér út arð. Veiran virðist á undanhaldi, 500 mega koma saman og djammið er ekki dauðasök lengur. Þórólfur hefur það þokkalegt en Eyjólfur hressist. Kínverski leðurblökumaðurinn ber leðurblak af leðurblökuáti samlanda sinna.
• 29. júlí 2020. Hætt var við verslunarmannahelgina þegar innfluttum smitum tók að fjölga á ný. Fólk ferðaðist um eigið hús með bús og flestir voru á hálfgerðum blús. Ekkert smit hefur enn greinst í Svarfaðardal, enda eiga COVID-19 og landlæg riðuveiki ekki samleið. Lyfjarisinn Phizer fattar að það geti verið sniðugt að finna upp bóluefni við COVID-19.
• 13. ágúst 2020. Ferðamála-, iðnaðar- og nýsköpunarráðherra hittir vinkonur sínar og knúsar þær en biðst síðar afsökunar á því að hafa látið taka mynd af sér við athæfið. Tveggja metra reglan breytist í túlkunaratriði.
• 20. ágúst 2020. Ríkisstjórnin fer í skimun eftir að smit kom upp kringum kaffivélina á Hótel Rangá. Reglur á landamærunum æra óstöðugan og enginn veit lengur muninn á fyrri skimun, seinni skimun, úrvinnslusóttkví og smitgát. Þórólfur herðist.
• 10. september 2020. Slakað á slökununum með fyrirvara um herðingar. Slakað var á samkomutakmörkunum trekk í trekk en það dugði þó ekki til að halda gangnaball. Nú máttu sviðslistamenn koma hver við annan og komust margir við í kjölfarið.
• 20. september 2020. Í kjölfar þess að djammið var leyft á ný smituðust margir á djamminu, hnerrandi, hóstandi og frussandi hver í kapp við annan. Þórólfur forherðist.
• 3. október 2020. Hert á herðingunum. Hert verulega á reglum og sett á 20 manna samkomubann eftir að djammarar á höfuðborgarsvæðinu og ósvífnir erlendir ferðamenn dreifðu smitum vítt og breitt um landið. Kínverski leðurblökumaðurinn svífur vængjum þöndum. Almannavarnir færa viðbúnaðarstig sitt frá því að vera frekar hvimleitt ástand og yfir í að vera ógeðslega drepleiðinlegt ófremdarástand.
• 1. nóvember 2020. Hert á herðingunum. Hertar reglur og herptar rasskinnar. Hópsmit á Landakoti, Víðir Reynisson með COVID og allt á leið til andskotans. Íþróttaiðkun bönnuð en ungmenni hvött til að hanga heima í tölvunni.
• 21. desember 2020. Einar Haf fær það í gegn að bóluefni Phizer við kórónuveirunni er samþykkt af Lyfjastofnun og gert klárt til notkunar. Þarna nýtti Einar Haf sér það að afmælisbarnið ræður alltaf.
• 23. desember 2020. Fólk kúrir heima í eigin jólakúlu og strýkur á sér jólakúluna og klórar sér í jólakúlunum. Háttvirtur ráðherra fer á sölusýningu í Ásmundarsal og kaupir ekkert en þambar þess í stað ókeypis hvítvín.
• 24. desember 2020. Dómsmálaráðherra hringir í lögreglustjórann á höfuðborgarsvæðinu kl. 17:00 og spyr um daginn og veginn og ósköp hversdagsleg brot ráðherra á sóttvarnarlögum. Jólasteikin brennur við.
• 31. desember 2020. Landsmenn sprengja Kínverja, þar á meðal kínverska leðurblökumanninn. Bannað er að halda upp á nýtt ár með djammi og drykkjulátum, enda kom það í ljós síðar að það var nákvæmlega engin ástæða til að fagna komu ársins 2021 svo hressilega.
• 20. febrúar 2021. Kojufyllerí nær nýjum hæðum þegar þorrablót Svarfdælinga er sent út gegnum netið. Þórólfur er þreytulegur, starfsfólk Landsspítala örmagna og landsmenn komnir með upp í kok af ástandinu og hverjum öðrum. Það tengist þó ekki þorrablótinu.
• 10. apríl 2021. Bóluefni af ýmsum gerðum flæðir um æðar landans. Bjartsýni eykst, eitthvað sem hafði ekki gerst í marga mánuði. Greina má brosviprur hjá þríeykinu.
• 26. júní 2021. Slakað á slöku slökununum. Öllum hömlum aflétt, hömluleysi tekur við. Lögreglan kemst að því að hún saknaði óhefts opnunartíma skemmtistaða nákvæmlega ekki neitt. Nokkuð ber á barsmíðum og einhverjir eru slegnir. Í andlitið.
• 1. júlí 2021. Jói Pé og Króli halda hömlulausa tónleika í samkomuhúsinu Höfða í Svarfaðardal. Húsnefnd býður upp á kleinur. Kemur COVID-19 faraldrinum ekki við en samt gaman að segja frá þessu.
• 25. júlí 2021. Hömluleysi afnumið, enda margsannað að Íslendingar geta ekki hamið sig þó svo að líf og limir séu í húfi. Hætt við flest allar útihátíðir um verslunarmannahelgina….aftur. Einar Haf fór ekki yfir mörk neinna kvenna en hann fór hins vegar vel yfir mörk ungmennafélagsins Þorsteins Svörfuðar á fótboltavellinum við Rima, enda voru þau orðin nokkuð götótt.
• 30. ágúst 2021. Bóluefnið flæðir og ríkissjóður blæðir en staðan á spítalanum hræðir. Þríeykið fræðir en fækkun smita vonir glæðir. Gat þessi upprifjun ekki verið öll í bundnu máli? Nei, ekki þegar hausinn er fullur af káli.
• 13. september 2021. Samkomutakmarkanir banna gangnaballið á Höfða en enginn gat bannað opið hús, DJ Húlíó og 30 ára afmælisfagnað Urðaréttar. Íslendingar kaupa sér farmiða til Tenerife, að minnsta kosti aðra leiðina.
• 15. október 2021. Grímuskylda í búðum, gínuskylda í fatabúðum og vímuskylda á skemmtistöðum. Rímuskylda á bloggsíðum afnumin. Þórólfur er áhyggjufullur. Víðir er leyndardómsfullur. Einar Haf er fullur….áhuga.
• 12. nóvember 2021. Hert á slöknuðum herðingum. 50 manns mega koma saman en ekki hafa of mikið gaman, þar sem slíkt er bráðsmitandi. Smitfjöldi nær hæstu hæðum. Þórólfur leggur til að allir fái sér örvunarskammt af bóluefni. Einar Haf misskilur stöðuna og fær sér ölvunarskammt.
• 15. nóvember 2021. Einari Haf finnst það góð hugmynd að rifja upp þróun heimsfaraldurs á óritrýndri bloggsíðu án þess að kanna helstu staðreyndir eða ráðfæra sig við sérfræðinga. Lesendur taka hraðpróf og biðja í kjölfarið um örvunarskammt til að komast í gegnum bloggfærsluna.

Klökkur ég krýp einn við gráturnar
komast vil ástand í ölvunar
bljúgur ég ört bryð obláturnar
bið ég um góðan skammt örvunar.

Loftslagsráðstefnunni í Glasgow er nú lokið. Samþykkt var að stefna að því að halda hlýnun jarðar í skefjum með því að minnka eða jafnvel draga úr losun gróðurhúsalofttegunda kannski. Þannig eiga komandi kynslóðir sér mögulega viðreisnar von á plánetunni Jörð en þó er það ekkert öruggt. Um leið og ályktunin var samþykkt og ráðstefnunni lauk hækkaði hitinn í Svarfaðardal úr -4 gráðum í +11 gráður. Ekki er vitað hvort þessir tveir atburðir tengjast.

Þess má geta að frá því að bloggfærslan hófst hefur meðalhitinn á veraldarvefnum hækkað um 0,7 gráður.

Einar ofhitnaður.

Tilvitnun dagsins:

Allir: HEITTT!!!