Greinasafn fyrir flokkinn: Pistlar & Pillur

Orðin afar jólaleg og þá meina ég sko afar

3 athugasemdir

Jólalegu lesendur.

Stekkjarstaur kom fyrstur, hann spilaði á hristur og gerðist síðan þyrstur. Giljagaur var annar, í amstri jólaannar hann sagði sögur sannar. Stúfur hét sá þriðji og ég á í vandræðum með að ríma við það.  Já nú streyma þeir heldur betur til byggða, úfnir og uppivöðslusamir með afar undarlegan ásetning í huga. Hverjir? Jólasveinarnir? Nei reyndar ekki, ég var að tala um þá sem ætla að semja um kaup og kjör fyrir verkalýðinn eftir áramót. 

Ég gleymdi að skrifa innganginn, mér var svo mikið mál að hefjast handa í þessari jólabloggfærslu. Eins og þið hafið eflaust tekið eftir hef ég látið afar lítið fyrir mér fara undanfarið; ég hef ekki birt neinar djarfar sjálfsmyndir á samfélagsmiðlum til að fá læk, þó svo að ég hafi meira en nóg af umframholdi til að flíka. Ég hef ekki verið áhrifavaldur í jólagjafainnkaupum landsmanna gegnum lífstílsbloggið mitt, enda er minn lífstíll ekki viðurkenndur í samfélagi lífstílsbloggara líkt og margoft hefur komið fram. Ég hef ekki sagt brandarann um að sjaldan sé ein báran stök til að falla í kramið hjá góða fólkinu, enda búið að segja þann brandara einum of oft – jafnvel á minn mælikvarða. Ég hef ekki kveikt í jólageitinni þrátt fyrir ótal mörg tilefni og ærnar ástæður. Loks hef ég  varla verið með öllum mjalla að kalla alla aðventuna en það er að vísu ekkert nýmæli. Nú er hins vegar komið að því að ég helli mér yfir lesendur í strangheiðarlegum jólaanda og þá er kannski rétt að fara að biðja Guð að hjálpa sér. Gangi ykkur vel með það, Guð er frekar mikið upptekinn á þessum árstíma.

Jólastúss landsmanna ríður ekki við einteyming. Eftirsókn eftir vindi er sjaldan meiri en einmitt núna og sumir hreinlega ganga af göflunum. Fáir þó meira en þeir sem versla í gaflabúðinni á Skólavörðustíg.  Sú búð er ekki til en mér fannst þetta bara passa svo vel inn í þessa efnisgrein. Jólagjöfin í ár ku vera upplifun og jólabókin fylgir þar fast á eftir. Jólagjafabréfin á einarhaf.is eru fullkomin í jólapakkann, það eina sem þið þurfið að gera er að opna Microsoft Word forritið, skrifa „Gjafabréf á bloggsíðuna einarhaf.is, gildir til 31.12.2019“, prenta skjalið út og setja í jólapakkann. Bréfið kostar aðeins 9.990 kr., ég tek bæði við klinki, seðlum og greiðslukortum. Búum Einari Haf áhyggjulaust ævikvöld. 

Hvað er svo að frétta af Grýlu og Leppalúða? Grýla gamla er býsna ern miðað við aldur og hún er ennþá óskaplega hrifin af börnum. En Leppalúði? Hann hefur verið töluvert mikið erlendis undanfarið þar sem hann var óvænt kosinn forseti Bandaríkjanna. Enginn veit sína ævina fyrr en öll er.

Svartasta skammdegið er kolsvartara en nokkru sinni fyrr í rigningarsuddanum og golunni. Glerhálir skaflar og svell endurspegla sálina. Jólaboðskapurinn varð undir Kóka kóla lestinni. Jesúbarnið kúrir í jötunni hjá innflutta nautakjötinu. Jólageitin glottir við tönn þar sem hún starir eins og naut á nývirki á ósamsettu húsgögnin í pappakössunum. Gjafapappírinn bíður eftir því að komast í óflokkaða ruslið og helst beint út í óspillta náttúru. Fiskikóngurinn skriplar á skötunni og Völundur er ennþá týndur og tröllum gefinn. Einar Haf fór á námskeið í skapandi skrifum á árinu en hann þarf greinilega að halda áfram að æfa sig sé horft til þessarar skelfilegu efnisgreinar sem nú er senn á enda. 

Nú standa yfir tilhleypingar í fjárhúsum landsmanna, sem segja má að sé nokkuð kindarlegt. Mér ber skylda til að greina frá þessu þrátt fyrir fjárleysi á mínu heimili enda ætla ég ekki að fara að brjóta einhverjar hefðir hérna. Svo er það líka í lögum bloggsíðu Einars Haf að það þurfi að greina frá fengitíma Íslands einu vonar; sauðkindarinnar, sama hvað það kostar. Gjálíf kindanna er fyrirboði stórhátíðanna sem framundan eru þó vissulega sé lágt risið á þeim hrútum sem hefur verið skipt út fyrir aðkeypt og kynbætt ofurmódel í stráum sæðingamanna. Hinir óheppnu og afskiptu hrútar farast úr greddu meðan sæðingarnar fara fram en sumir bændur hafa leyst þetta skemmtilega vandamál með því að láta hrútana lesa bloggsíðu Einars Haf. Fjölmargar rannsóknir hafa sýnt að óhóflegur lestur bloggsíðunnar drepur alla kynhvöt og hefur svæfandi áhrif.  Þessi lýsing gæti reyndar átt við Einar Haf sjálfan en það er önnur saga. 

Nú styttist í stysta dag ársins, vetrarsólstöður 21. desember. Það verður sem sagt jafn stutt gaman og vanalega þegar ég á afmæli. Vonir einhverra bjartsýnna standa til þess að ég muni koma til með að þroskast andlega með hækkandi aldri en ég tel að þessi bloggfærsla sýni fram á hið gagnstæða. Þó er aldrei að vita hvað gerist. 

Að lokum bið ég ykkur lengstra orða um að klæða ekki jólaköttinn. Hann er svo hryllilega vandlátur á föt og skapbráður í ofanálag, það fer honum ekki hvað sem er. Þess má geta að jólalagið hugljúfa ‘Klæddu jólagleði í þínu hjarta’ fjallar einmitt um þetta. 

Ég hlakka svo til að fá kerti og spil
og hám’í mig steikur og smjör
þar til að boðskapinn bljúgur ég skil
og bæst hefur á mig um kíló af mör. 
 
Að endingu óska ég ykkur öllum gleðilegra jóla og vona að nægjusemi og náungakærleikur muni einkenna allt ykkar hátíðarhald. Áramótahugvekja Einars Haf verður á sínum stað í lok árs enda er varla hægt að enda þetta ömurðarár öðruvísi. Hugvekjan verður unnin í samstarfi við virka í athugasemdum enda hafa þeir mest vit á flestu því sem gerst hefur á árinu sem er að líða. 
 
Jóla Einar.
 
Tilvitnun dagsins:
Skrámur: Jóli, þetta er ekkert fyndið hjá þér lengur!

Orð að nýju

2 athugasemdir

Hleruðu lesendur.

Já enn einu sinni héldu allir og þar á meðal ég að bloggsíða Einars Haf og þar með bloggarinn Einar Haf hefði dáið drottni sínum en mörgum til mikillar gremju virðist það ekki vera raunin. Sama gamla tuggan og sama gamla svartnættisrausið heldur áfram og leitin að sannleikanum snýst upp í andhverfu sína og breytist í flóttann frá sannleikanum. Eða flótta lesenda frá Einari Haf. Það er pínlegt að þurfa að horfa upp á þetta en svona er þetta nú samt.

Vá er borgið. Iceland er land þitt. Hmm, ég ætlaði ekki að hafa þetta svona. Nei ég átti við að WOW Air væri borgið. Kannski. Icelandair er ekki lengur á þeim buxunum að kaupa flugfélagið en það eru góðhjartaðir útlendingar sem hyggjast hlaupa undir bagga. Vonandi fær málið farsæla lendingu og vonandi fá allar flugvélarnar farsæla lendingu því það væri nú ekki á það bætandi ef ferðamannaiðnaðurinn brotlenti í orðsins fyllstu merkingu. Ég virðist því miður ekki ætla að ná mér á flug hér í þessari efnisgrein en það gengur kannski betur næst.

Kaupmenn standa í ströngu þessa dagana við að pranga inn á almenning alls kyns dóti sem nauðsynlegt er að einhver kaupi. Fyrst var það dagur einhleypra með ómótstæðilegum tilboðum, svartur föstudagur með enn ómótstæðilegri tilboðum og stafrænn mánudagur með allt að 50% afslætti af ómótstæðilegu svartaföstudagstilboðunum. Á aðventunni verða jólasveinatilboð, Betlehemskertisafslættir og Leppalúðaútsala en allt endar þetta auðvitað með Þorláksmessurýmingarútsölugeðveiki þar sem fólk mun ekki aðeins skripla á skötunni heldur kokgleypa hana ásamt restinni af jólapakkaflóðinu sem kaupir sig ekki sjálft. Veðurstofan hefur lýst yfir óvissustigi í Ólafsfjarðarmúla og víðar vegna yfirvofandi jólabókaflóða. Gætið ykkar á Arnaldi og Yrsu, þau geta skotið upp kollinum þegar síst skyldi og truflað nætursvefninn með einhverjum glæpasögnum og draugagangi. Verða þau nokkuð undir jólatrénu þínu? Úbbs.

Það kemur fyrir að ég neiti mér um áfengi…hmm, ég meinti það kemur fyrir að ég neyti áfengis. Þá er það yfirleitt undir þeim kringumstæðum að skemmtun, glaumur og gleði séu á næsta leyti. Ég hef reyndar stundum freistað þess að starta eins manns gleðskap og vona það besta en það endar yfirleitt á því að ég leggst einn til hvílu eftir tvo eða þrjá öllara og græt beiskum tárum yfir grimmd örlaganna og óréttlæti heimsins. Segir fátt af einum. Ef ég ætti fleiri vini er vel hugsanlegt að ég myndi fara með þeim á krá eða skemmtistað á dæmigerðu þriðjudagskvöldi, setjast þar niður að góðu sumbli eins og góðra vina er gjarnan siður og taka til við að úthúða fólki sem mér er í nöp við og jafnvel fólki sem ég þekki ekki neitt, svona þegar málbeinið loksins losnar og gríman fellur. Heppinn er ég að þurfa ekki að hafa áhyggjur af þessu, það býður mér aldrei neinn á kránna. Er munnsöfnuður skárri en enginn söfnuður? Ekki ef það er upptökutæki í gangi á næsta borði.

Eftir langan vinnudag er fátt betra en að komast í gott algleymi, láta allt flakka og njóta stundarinnar. Þá er ég ekki að tala um fjölmiðilinn. Það er gaman að sprella með félögunum. Með strákunum. Upphefja sig og láta ekki gera sig hornreka endalaust. Sýna að maður sé nú alvöru karl í krapinu, engin veimiltíta. Í þessu samhengi má nefna að ég hef nú alltaf litið frekar stórt á mig, sérstaklega þegar ég horfi í spegil (af því að þá kemst ég ekki hjá því). Svo stíg ég á vigtina og rek upp stór augu og angistarvein. Það er önnur saga. Strákagrínið nær hámarki þegar konur (kellingar), hommar, fatlaðir (þrollar og korter í dáns) og hvers konar minnihlutahópar fá á baukinn, eitthvað lið sem heldur að það hafi eitthvað um hlutina að segja. Iss piss, ég skal sko gjalda þeim rauðan belg fyrir gráan – því þessir minnihlutahópar hafa örugglega gert eitthvað á minn hlut. Timburmennirnir eftir svona algleymisþriðjudagskvöld geta að vísu verið frekar slæmir hef ég heyrt, sérstaklega ef maður er alþingismaður – og afleiðingarnar jafnvel verið meira en viku að koma fram. Það er samt engin ástæða til að hætta að drekka. Ekki frekar en að það er engin ástæða fyrir mig að hætta að blogga þrátt fyrir áskoranir frá lesendum. Ég segi ekki af mér. Ég segi helst ekki neitt yfirhöfuð, ég skrifa það bara. Og þessi efnisgrein var auðvitað bara tilbúningur af minni hálfu, þeir atburðir sem ég lýsti hér gerast ekki í alvörunni. 🙂

Það er allt í lagi þó það sem ég segi og skrifa hér sé tekið upp, tekið út, því illa tekið og því svo illa lekið til DV og Stundarinnar. Öll mín beiskja, heift og úthúðun á sér hvort eð er stað hér á bloggsíðu allra landsmanna, eða þeirra landsmanna sem viðurkenna það. Það þarf ekki að fara í grafgötur með eitt eða neitt. Sumt hefði ég sjálfsagt betur látið ósagt eins og þegar ég var brjálaður yfir nóvemberjólunum þarna um árið. Og þó. Ég sé reyndar ekki eftir neinu þegar ég lít til baka. Já og hvernig er það, á ekkert að fara að kveikja í þessari risavöxnu eldfimu jólageit? Á maður ekkert að fá að komast í jólaskap í ár, ég bara spyr?

Það var eitt kvöld á Klausturbar
kræfir þingmenn settust þar
og tæmdu allar bokkurnar.

Í stríðum straumum ölið rann
svo rann á konu og á mann
þau sögðu allan sannleikann.

Á næsta borði í leyni lá
mannlufsa sem hlustaði á
og síma hafði tvo og þrjá.

Skrásett var þar hvert eitt orð
sem hafði haus og búk og sporð
og féll við þetta eina borð.

Í fjölmiðlana froðan lak
hið fjandsamlega tungutak
nú gert þau höfðu upp á bak.

Apakettir, aumingjar
asnakjálkar, kerlingar
kuntur einnig voru þar.

Þjóð í sárum eftir sat
og sorgmædd lítið annað gat
en sagt að þetta væri frat.

Af þessu lærdóm draga má
ekki drekka vit þér frá
allra síst á Klausturkrá…
….þegar einhver hlustar á.

Æi, ég steingleymdi því að rakka einhverjar opinberar persónur niður í svaðið í þessari bloggfærslu. Jæja, ég geri það þá bara næst.

Einar upptekinn.

Tilvitnun dagsins:
Allir: WOW!!!

Orðin áþreifanleg

Ein athugasemd

Djúpt snertu….snortnu lesendur.

Höldum gleði hátt á loft, því þetta gerist ekki oft. Einar heldur friðinn og strýkur á sér kviðinn. Jæja, það er sennilega best að rjúfa þögnina og stíga fram í dagsljósið. Eða öllu heldur, skýla mér á bak við tölvuskerminn og forðast dagsljósið. Einn sit ég yfir bloggi, aftaninn vetrarlangan. Ilmar af tölvuskjánum, hitunarlyktarangan. Æi þetta var nú kannski ekki alveg nógu gott. Hinn æsispennandi og átakanlegi flótti undan sannleikanum heldur áfram hér eftir smá stund á bloggsíðu allra landsmanna en fyrst auglýsingar.

Jólamaturinn er nú loksins kominn í IKEA, laufabrauðið og jólaölið. Raunar gerðist það fyrir löngu síðan en ég hef sem betur fer náð að sniðganga allt slíkt hingað til. Og enn er bara 8. nóvember. Ert þú ekki örugglega búinn að öllu fyrir jólin? Koma svo, drífa sig. Ekki viltu eyða aðventunni í einhvern jólaundirbúning er það? Þú átt auðvitað að klára allt núna og nýta tímann í desember í að gera og græja fyrir páskana svo hægt verði að nýta dymbilvikuna til að undirbúa Hvítasunnuna. Fávitar.

Nú ætlar dómsmálaráðherra að spila rassinn úr buxunum í eitt skipti fyrir öll og afnema helgidagafrið úr lögum. Ég hef rætt um þetta málefni áður enda helgidagafriður mér afar mikilvægur og kær. Nei auðvitað má það ekki vera í friði. Helgidagafriði. Auðvitað þarf að fara á dansiböll og spila bingó á föstudaginn langa. Haldið bara áfram að útrýma friðnum, mér er alveg sama. Ég ætla að fá að hvíla í friði eftir sem áður. Fávitar.

Það þarf að gera allt fyrir jólin. Allavega samkvæmt því sem maður heyrir í útvarpinu og sér í sjónvarpinu. Ekki öfugt. Það þarf að kaupa allt fyrir jólin. Það þarf að mála allt fyrir jólin. Það þarf að þrífa allt fyrir jólin. Það þarf að innrétta allt fyrir jólin. Það þarf að skreyta allt fyrir jólin. Það þarf að syngja allt og syngja alt fyrir jólin. Í ofanálag þarf að drekka allan jólabjórinn, borða allt laufabrauðið, gefa í alla skóna og fara á alla jólatónleikana. Svo þyrfti helst að kvikna í helvítis geitinni líka. Allt þetta þarf að gerast fyrir jólin. Það hefur aldrei verið mikilvægara en nú að hugsa um hinn raunverulega tilgang jólanna og leita innri friðar, fjarri mammonsdýrkuninni. Þegar þar að kemur. Hvað er þá betra en að koma við í Urðakirkju og kaupa sér heilagan anda og friðarjól af starfsmanni kirkjunnar á aðeins 9.990 kr. kílóið? Athugið, ég tek bara við seðlum – enginn posi á staðnum.

Ísland er hreinasta land í heimi. Það sama verður ekki sagt um þá Íslendinga sem landið byggja en þeir menga mest allra Evrópubúa samkvæmt nýjustu fréttum. Vel gert. Við gefum skít í Kyotobókunina og Parísarsamkomulagið og gefum loftslagsmálunum langt nef. Svo gefum við í og látum fínu og flottu bílana okkar eyða jarðefnaeldsneyti sem aldrei fyrr. Aldrei hefur flugvélaflotinn mengað meira en nú og skipaumferðin heldur sínu striki með öllum sínum banvæna og bráðdrepandi útblæstri. Um síðustu áramót settum við mengunarmet í flugeldaskothríð og með samstilltu átaki er vel hægt að gera enn betur nú. Menn spyrja sig; getur fólk ekki bara slappað aðeins af og verið heima hjá sér? Jú hvernig væri það. Æi nei, ég get það ekki. Ég þarf að skreppa til Kaupmannahafnar á morgun. Engar áhyggjur, ég mun kolefnisjafna mig með gróðursetningu trjáa og minni eigin jarðsetningu síðar meir. Síðan mun ég loka mig af við heimkomu og skammast mín.

Við eigum ekki bara Evrópumet í mengun heldur eigum við líka Evrópumet í vöxtum. Ekki bara vöxtum heldur vaxtavöxtum, dráttarvöxtum, skuldavöxtum, ávöxtum og hvers kyns vaxtarrækt ef því er að skipta. Þessu fylgja vaxtaverkir og munar nú um minna fyrir þá sem eru miklir vöxtum fyrir. Hmm, það var nú eitthvað bogið við þetta.

Í lok október hélt KPMG árshátíð á Akureyri. Ég sem starfsmaður hjá því fyrirtæki mætti á árshátíðina og lét til mín taka í mat og drykk. Fyrir árshátíðina hafði ég ásamt samstarfsfélögum mínum á Akureyri búið til árshátíðarmyndband sem sýnt var á árshátíðinni ásamt fleiri myndböndum. Viðtökurnar voru blendnar eins og við mátti búast en einhverjir höfðu þó gaman af og jafnvel mátti sjá glitta í stöku brosviprur. Þetta myndband féll þó gjörsamlega í skuggann á öðru og mun styttra myndbandi sem fór í dreifingu á samfélagsmiðlum vikuna eftir umrædda árshátíð en í því myndbandi lék einmitt veislustjórinn á árshátíðinni og sýndi lipra takta. Óþarfi er að fara nánar út í það mál allt saman. Ég ætla ekki að deyja drottni mínum á jarðsprengjuakri nettrölla og virkra í athugasemdum. Í myndbandi veislustjórans sannaðist enn á ný hið fornkveðna, það er í lagi að vera með þreifingar ef það fer ekki út í þukl. Káf er svo allt annað. Þess má til gamans geta að ég ætlaði mér að leita til sálfræðings út af þessu annarlega og vafasama hugarástandi mínu sem birtist hvað eftir annað í bloggfærslum mínum en ég leitaði óvart á sálfræðinginn og því varð ekkert úr þessu. Það gengur bara betur næst.

Yfir kaldan eyðisand
einn um nótt ég ráfa
kvennamálin sigla í strand
ég á mér sjálfum káfa.

Þess má til gamans geta að orðin í þessari bloggfærslu eru helmingi færri en fjöldi hola á malarveginum fram í Svarfaðardal.

Einar af landi brott.

Tilvitnun dagsins:
Allir: ÞUKL!!!

Orðin fram úr áætlun

Ein athugasemd

Yfirdrifnu lesendur.

Það er til siðs hér á landi að fara fram úr áætlun. Öllu heldur, það er til siðs að búa til áætlanir sem vitað er að muni ekki standast. Alltaf virðist þetta koma hinum almenna borgara jafn mikið á óvart, sem er frekar furðulegt. Menningarhús, náðhús, einbýlishús, fjölbýlishús, gleraugnahús og sjúkrahús. Allt langt fram úr áætlun. Öll jarðgöng fara langt fram úr áætlun, útgjöld opinberra stofnana fara fram úr áætlun, braggar, strá og meira að segja áætlunarbílar fara fram úr áætlun. Þessi inngangur átti bara að vera ein setning en er löngu farinn fram úr áætlun.

Íslendingar eru hneykslanlega hneykslunargjarnir en það stendur yfirleitt frekar stutt yfir. Það er nefnilega skammt stórra högga á milli. Dagur B. (B. stendur fyrir Bragga augljóslega) og félagar hans í Reykjavík hugðust endurbæta bragga í Nauthólsvík fyrir um 150 milljónir króna en kostnaðurinn er kominn vel yfir 400 milljónir króna og ballið ekki búið enn. Óheyrilegur kostnaður hefur farið í hönnun og úttektir og allra handa dútl en steininn tók þó úr þegar það fréttist að við braggann hefðu verið gróðursett höfundarréttarvarin dönsk stingandi strá sem eru ekki endilega á næstu grösum og kostaði sú aðgerð yfir 1 milljón króna. Höfundarréttarvarin strá. Sem sagt, strásett vörumerki. Fólk spyr sig; hvers vegna? Hvers vegna þessi framúrkeyrsla? Hvers vegna dönsk strá? Af hverju ekki íslensk puntstrá sem nóg er til af? Af hverju var ekki bara gróðursettur íslenskur úr sér sprottinn njóli við braggann? Það er nú fátt þjóðlegra en sú illvíga planta sem engin skepna étur og stendur af sér allar plágur og hörmungar, rétt eins og íslenska þjóðin. Það hefði jafnvel mátt blanda saman njóla, kerfli, lúpínu og íslenskum túnfíflum. Þar værum við komin með blöndu sem endurspeglar vel þá flóru borgarstjórnarfulltrúa sem situr í ráðhúsi Reykjavíkur.

Ríkisstjórnin hefur nú snúið frá villu síns vegar og hyggst koma til vegar nýrri heildstæðri áætlun í vega- og samgöngumálum sem fer vonandi ekki veg allrar veraldar. Áætlun þessi verður væntanlega sama marki brennd og aðrar hérlendar áætlanir sem ég hef nú þegar minnst á, án þess þó að ég ætli mér að færa allt til verri vegar. Samgönguráðherra hefur veg og vanda af áætluninni enda fjallar áætlunin bæði um veg og vanda. Samkvæmt áætluninni er áætlað að fara ótroðnar slóðir jafnt sem troðnar slóðir og mögulega hefla þessar slóðir. Vegakerfið þarf að vega og meta og það má ekki koma í veg fyrir það. Annars vegar verður hafist handa við byggingu annars vegar og hins vegar verður hafist handa við byggingu hins vegar. Svo má heldur ekki alveg gleyma Alveg, tala nú ekki um Kjölveg sem kemur í kjölfarið. Fari allt á versta veg verður farið í það að endurbyggja versta veg. Nokkur jarðgöng eru á dagskránni sem og nefgöng en engin ormagöng verða grafin að þessu sinni. Loks gerir áætlunin ráð fyrir því að hver vegur að heiman sé vegurinn heim. Varla þarf að taka það fram að malarvegirnir fram í Svarfaðardal og Skíðadal verða áfram hafðir holóttir en þó verður þess gætt að smyrja vel af leir og drullu á bestu kaflana ef það er spáð rigningu.

Íslenska karlalandsliðið okkar í knattspyrnu heldur áfram á sömu braut undir stjórn hins sænska Erik Hamren. Nú er liðið án sigurs í 11 leikjum í röð og því er þess varla langt að bíða að farið verði að uppreikna úrslit leikja strákanna okkar miðað við höfðatölu. Með því móti unnust sterkir sigrar bæði á Argentínu á heimsmeistaramótinu og svo á heimsmeisturum Frakka nú um daginn á þeirra eigin heimavelli. Þegar næsti styrkleikalisti FIFA verður birtur þarf sennilega að uppreikna hann með sömu aðferð, svona til að okkur líði aðeins betur.

Allt stefnir í átök á vinnumarkaði á vetri komanda. Fjöldi kjarasamninga losnar um áramót og á nýju ári og hefur verkalýðsforystan komið fram með hinar og þessar kröfur sem atvinnurekendur eru krafðir um að ganga að. Ís fyrir alla, mamma borgar. Yngri konur, eldra viskí, meiri pening. Allt sem við viljum er friður á jörð. Landhelgina út í 12 mílur. Ísland úr Nató, herinn burt. Hækkun lægstu launa, hækkun persónuafsláttar og styttri vinnuvika. Styttri vinnuvika? Já, vinnuvika verður stytt í vinnuvi. Sniðugt. Afar ólíklegt er að atvinnurekendur gangi að þessum kröfum enda telja þeir að slíkt muni riða hinu fremur brothætta atvinnulífi á slig. Fari allt á versta veg verða Pólverjar, Tælendingar og róbótar ráðnir til að sinna þeim störfum sem sinna þarf meðan þjóðin fer í verkfall á nýja árinu. Engar áhyggjur, bloggsíða Einars Haf mun starfa áfram enda þarf hún enga starfsmenn – bara nokkra vel valda algóryþma frá google.

Um síðustu helgi prófaði ég vörur frá fyrirtæki sem kallast Víking brugghús. Ég hafði heyrt vel af þessum vörum látið og ég verð að segja að ég varð fyrir verulegum áhrifum af þessum áhrifavaldandi vörum. Raunar varð ég mun rakari eftir neyslu þessara vara heldur en ég varð af nýja rakakreminu frá Nivea í síðasta bloggi. Til að sannfærast endanlega um þessar vörur væri ágætt að fá nokkrar dósir sendar heim fljótlega, þá get ég gefið endanlega umsögn sem verður alveg örugglega mjög jákvæð. Virðingarfyllst, ykkar einlægur. Einar áhrifavaldur.

Áætlunin aldrei stenst
frekar slæmt en þetta venst,
grátklökkur ég stari á
innflutt visin braggastrá.

Þess má til gamans geta að á vefnum tekjur.is er hægt að lesa sér til um allar dúntekjur Íslendinga árið 2017. Vefurinn er nú þegar orðinn mun vinsælli en bloggsíða Einars Haf og skyldi engan undra.

Einar yfir áætlun.

Tilvitnun dagsins:
Allir: BRAGGINN!!!

Orðin áhrifavaldandi

Ein athugasemd

Nýjungagjörnu lesendur.

Það hefur færst nokkuð í vöxt hin síðari ár að auglýsingamennsku og markaðsbraski er laumað aftan að fólki án þess að það verði þess vart. Nú eru það ekki bara sjónvarp, útvarp og dagblöð heldur eru það allra handa áhrifavaldandi samfélagsmiðlar, vefmiðlar, spámiðlar, bloggfærslur, tilfærslur, millifærslur, smáskilaboð, símboð, hugboð, tölvupóstar, gluggapóstar, skyggnilýsingar og leiðalýsingar. Þessi upptalning er ekki tæmandi. Áróðurinn og auglýsingaskrumið er úti um allt. Í þessari áhrifavaldandi bloggfærslu er aragrúi dulinna auglýsinga en þær eru bara svo ofboðslega duldar að þið sjáið þær ekki.

Í þessum áhrifavaldandi inngangsorðum var ég t.d. að auglýsa nýtt rakakrem frá Nivea en þið bara föttuðuð það ekki vegna þess að þetta var svo dulið. Rosalega verður maður rakur af þessu kremi, það svífur bara á mann.

Lesendur þessarar áhrifavaldandi síðu vita það mæta vel að ég hef margsinnis reynt að komast í hóp svokallaðra lífstílsbloggara en án árangurs. Minn lífstíll hefur ekki verið viðurkenndur af þessum áhrifavaldandi samfélagshópi og hefur það vakið hjá mér bæði reiði og öfund sem flest öll skrif mín hafa reyndar verið knúin áfram af. Aldrei hefur neinu fyrirtæki dottið í hug að gefa mér vörur eða gjafabréf gegn því að ég tali vel og fallega um viðkomandi. Þar af leiðandi hef ég aldrei talað vel og fallega um nokkurt fyrirtæki. Þetta er reyndar ekki rétt. Ég er búinn að fá gefins alls konar gjafir frá hinum og þessum einstaklingum og fyrirtækjum. Reyndar hafa það alltaf verið kveðjugjafir og þakklætisvottar sem ég hef fengið þegar ég hef gefið út að ég sé hættur bloggskrifum. Fólki gremst það þess vegna alltaf jafn mikið þegar ég hætti við að hætta og skila gjöfunum til baka. Og talandi um það, ef þið viljið verða jafn rök og ég er núna þá mæli ég eindregið með nýja áhrifavaldandi rakakreminu frá Nivea. Rakakremi? Já og ég get nefnt fjölda raka máli mínu til stuðnings.

Nú um helgina fara fram stóðréttir í Svarfaðardal, þar sem hestamenn og hestakonur leiða saman hesta sína í eins bókstaflegri merkingu og hugsast getur. Ég er hrifnari af því að tala um stóðréttirnar eftir að þær hafa farið fram svo að orðagrínið fái betur notið sín. Þið vitið, þetta orðagrín sem sumir hverjir eru komnir með grænar bólur af. Stóðréttin stendur til, það stendur mikið til núna en það stóð mikið til eftir helgi. Og þá stóð ekki steinn yfir steini. Og mér stóð. Ekki á sama. Stendur stóðið í réttinni? Já núna en eftir helgi get ég sagt: stóðið stóð í réttinni. Hvernig stendur á þessu núna? Hvernig stóð á þessu eftir helgi? Kannski er best að ég láti bara hér við sitja. Eða standa. Standa? Já ég stóð. Hættu þessu.

Svona stóðréttum fylgir oft inntaka áhrifavaldandi drykkja. Bjór er til dæmis mjög áhrifavaldandi drykkur, hann veldur því að maður verður fyrir áhrifum. Ég fór um daginn í svo ansi skemmtilega drykkjarvörubúð þar sem úrvalið var til fyrirmyndar af alls kyns missterkum drykkjum í flöskum og dósum og starfsfólkið var afar hjálpsamt. Ég mæli svo sannarlega með að….úbbs, ég var að fá það staðfest að það hefur ekkert upp á sig að tala fallega um þessa tilteknu búð, enda er hún í einokunarstöðu og er þess vegna ekki að fara að launa mér fyrir gott umtal. Ég verð bara að láta mér það duga að nota rakakremið frá Nivea, maður getur vel orðið fyrir áhrifum af því, allavega nógu rakur til að komast í gegnum þessa bloggfærslu.

Þegar öllu er á botninn hvolft verður maður hreinlega að spyrja sig, hvað er eiginlega málið með þessa áhrifavalda? Hversu mikið stjórna þeir þjóðfélaginu í raun? Er allt sem við gerum og kaupum innblásið af áhrifavöldum okkar? Er það farsælast að vera manns eigin áhrifavaldur í markaðslegu tilliti? Hvað þarf marga áhrifavalda til að selja okkur ljósaperu? Ég meina, skipta um ljósaperu? Því miður náðist ekki í áhrifa-Valda við gerð þessarar bloggfærslu.

Í stóðréttunum liðið stóð
stóð ég hjá og orti ljóð –
stóð hjá mér Bakka Baldur,
Svarfdælskur áhrifavaldur.

Þess má til gamans geta að skítkastið í þessari bloggfærslu var í boði Redrock haugsuganna.

Einar valdur áhrifa.

Tilvitnun dagsins:
Allir: STÓÐ!!!

Orðin kynferðisleg

5 athugasemdir

Þokkafullu lesendur.

Gott kvöld. Nú verða sagðar kynferðisfréttir úr glænýja fréttasettinu okkar sem kostaði 184 milljónir króna. Settið er ekki bara nútímalegt og snoturt heldur er það líka útbúið flestum nýjustu græjunum. Vonir standa til þess að fréttirnar í nýja fréttasettinu verði betri en þær voru í gamla fréttasettinu því það hefur enginn gaman af slæmum fréttum. Í kynferðisfréttum er þetta helst. Framkvæmdastjóra í íslensku stórfyrirtæki sagt upp störfum vegna óviðeigandi hegðunar, lesist sem kynferðisleg áreitni. Forstjóri fyrirtækisins skipaði staðgengil framkvæmdastjóra en staðgengillinn gat ekki tekið við starfinu vegna óvæntrar óviðeigandi hegðunar í fortíðinni sem fattaðist allt í einu, á grundvelli kynferðis og fyrir mistök. Fjármálastjórinn fékk skriflega áminningu (miða sem á stóð „skamm skamm“) vegna óviðeigandi hegðunar og kynferðislegrar áreitni fyrir nokkrum misserum. Allt í góðu samt. Forstjórinn vissi af þessu og ýmsu fleiru kynferðislegu og óviðeigandi en leiddi leiðindin hjá sér, svona eins og lesendur gera núna gagnvart þessari efnisgrein. Forstjórinn sýndi af sér óviðeigandi hegðun með þessari kynferðislegu ákvörðun og sagði af sér um stundarsakir, ekki kynferðislega. Þetta mál er komið í svo miklar ógöngur að það þurfti að fá konu til að taka við sem framkvæmdastjóra og þá er nú fokið í flest skjól. Slíkt gerir enginn að gamni sínu. Orku náttúrunnar getur verið erfitt að hemja, svo mikið er víst.

Fyrirhugaðar þreifingar milli aðila vinnumarkaðarins vegna kjaraviðræðna nú í haust gætu átt eftir að orka tvímælis þar sem þreifingar sem þessar geta flokkast sem kynferðislegt áreiti séu þær framkvæmdar á of bókstaflegan hátt. Það er búist við afar hörðum viðræðum og sveittum samningamönnum en það gæti reyndar líka orkað tvímælis. Allir vilja meira og hrópa þess vegna meira meira meira! Ekki hætta. Já hækka taxtann, einmitt svona. ÞARNA!!!

Hætta ber leik þá hæst hann stendur og forkólfum knattspyrnusambandsins stendur einmitt ekki…á sama vegna umdeilds og ógilds leiks milli Hugins og Völsungs í 2. deild karla. Leikurinn var upphaflega spilaður í ágúst og þá vann Huginn 2-1. Ekki er vitað hvort eitthvað kynferðislegt áreiti átti sér stað þar en svo mikið er víst að forstjóri Orku Náttúrunnar steig til hliðar og fór alveg út að hliðarlínu. Dómari leiksins ákvað fyrir mistök að gefa einum leikmanni rautt spjald en geta þess hvergi í leikskýrslu – fyrir önnur mistök. Knattspyrnusambandið gerði svo þau mistök að ógilda leikinn og áfrýjunardómstóll kvað upp þann úrskurð að aðalatriðið væri að vera með en fyrir mistök að leika skyldi að nýju. Þau mistök áttu sér svo stað að liðin mættu á sinn hvoran völlinn þegar endurtaka átti leikinn og allt fór því í handaskol fyrir mistök. Völsungi var dæmdur 0-3 sigur fyrir mistök og liðið á því möguleika á að komast upp um deild, fyrir mistök. Hvaða mistök munu eiga sér stað næst? Það veit enginn. Dalvík/Reynir mun taka þátt í 2. deildinni að ári eftir að hafa farið með sigur af hólmi í 3. deildinni á nýafstöðnu keppnistímabili. Þessi árangur er merkilegur í ljósi þess að liðið vann ekki leik í ágúst og september. Umf. Þorsteinn Svörfuður spilaði bara í september og vann nánast alla leiki sem spilaðir voru. Þetta var að vísu ekki á Íslandsmótinu heldur á hraðmóti UMSE sem gjaldkeri UMSE og Umf. Þorsteins Svörfuðar stóð fyrir að yrði haldið á íþróttavellinum við Hrafnagil í byrjun september. Téður gjaldkeri skipulagði dagskrá mótsins, keypti verðlaunagripi og bjó svo þannig um hnútana að flestir þessara sömu verðlaunagripa enduðu með öðrum glæstum verðlaunagripum í sístækkandi bikarasafni Umf. Þorsteins Svörfuðar ofan á goskælinum í félagsheimilinu Rimum. Búist er við því að Völsungur kæri þessa framkvæmd þó svo að hafa ekki tekið þátt á mótinu og að Huginn mæti á Seyðisfjarðarvöll til að spila mótið aftur, til vara á Fellavöll fyrir mistök. Ef það mun ekki gerast mun forstjóri Orku Náttúrunnar stíga til hliðar meðan málið verður rannsakað. Er fótboltinn hinn sanni sigurvegari í þessu máli? Nei, það er Einar Haf sem er hinn sanni sigurvegari. Þó aðalatriðið sé að vera með. Ekki fyrir mistök.

Mörgum hefur ofboðið upp á síðkastið, jafnvel blöskrað. Ég sjálfur er þar á meðal, ekki nóg með að mér hafi ofboðið og mér blöskrað heldur þjáist ég af forundran. Hneykslunin er víðtæk. Samanber þetta dæmi hér þar sem þingmaður hneykslaðist á sjálfum sér, eða mér sýnist það. Hið góðkunna og gamalgróna tryggingafélag VÍS náði líka að ganga fram af fólki með því að tilkynna um lokun allra skrifstofa sinna á Vesturlandi og á fleiri stöðum. Hvers vegna er verið að loka? Nú auðvitað vegna nýrrar framtíðarsýnar VÍS þess efnis að félagið verði nútímavætt stafrænt þjónustufyrirtæki en ekki gamaldags og hallærislegt þjónustufyrirtæki af holdi og blóði með skrifstofum, skrifborðum og starfsmönnum þvers og kruss um landið eins og hingað til. Gera má ráð fyrir því að þessar lokanir valdi töluverðu tjóni fyrir þá viðskiptavini VÍS í hinum dreifðu byggðum sem kunna ekki á tölvu og eru óstafrænir í hegðun og atferli. Eins gott að þessir sömu viðskiptavinir séu vel tryggðir. Því miður nær tjónatrygging þeirra hjá VÍS ekki yfir stafrænt tjón sem þetta, það gengur bara betur næst.

Nú hefur komið í ljós að um síðustu áramót settu Íslendingar met í mengun lofthjúpsins með mjög vel heppnaðri flugeldaskothríð. Umhverfisráðherra er uggandi yfir þróun mála og hefur skipað stýrihóp til að finna lausn á þessu hvimleiða mengunarvandamáli. Meðal þess sem stýrihópurinn er að skoða er að fólk endurnýti flugeldana síðan í fyrra, þ.e. í stað þess að fólk kaupi nýja þá skjóti það upp sömu flugeldum og í fyrra. Ef fólk vill endilega styrkja Björgunarsveitirnar getur fólk keypt flugelda en sleppt því að kveikja í þeim. Fólk gæti t.d. stillt þeim upp í betri stofunni og horft á fallegar umbúðirnar og teinrétt prikin yfir áramótin. Spennandi.

Bíræfnir þjófar brutust inn í verslun Adams og Evu á Kleppsvegi liðna nótt og höfðu á brott með sér kynlífsdúkku í fullri stærð. Þjófarnir bökkuðu bíl ítrekað inn í glugga og framhlið búðarinnar, bökkuðu inn og út og inn og út og inn og út og inn og út þar til loks að meyjarhaftið rofnaði og þjófarnir komust inn. Hmm…undarlegt orðaval. Jæja hvað með það. Þeir höfðu dúkkuna á brott með sér en hún dúkkaði svo upp nokkrum klukkutímum síðar við Glæsibæ. Ekki er vitað hvað hún var að gera þar, mögulega vantaði hana sparsl eða meira sílikon. Forstjóri Orku Náttúrunnar hefur nú þegar stigið til hliðar vegna þessarar óviðeigandi hegðunar sem varð fyrir mistök og Völsungur hefur kært framkvæmdina til KSÍ (Kynlífsdúkkusambands Íslands). Tengist þetta #METOO byltingunni? Ég veit ekki. Ég man ekki hvenær ég fór í dúkkó síðast en kannski ætti ég að fara að skoða það mál aftur.

Ég laðast mjög að konum, við eina sagði hæ,
hún sat svo prúð og þögul í bíl við Glæsibæ.
Fáklædd var sú dama með tvírætt augnaráð
ég kiknaði í hnjánum og kunni engin ráð.
Ég vonaðist mjög til þess að fá frá henni svar
hún hugsaði sig um og setti stút á varirnar.
Beið ég þar og vonaði að loksins kæmi já
erfitt var í andlitsdrætti dömunnar að spá.
Þögnin mjög var þrúgandi, á öndinni ég stóð
skyndikynni geta bæði verið slæm og góð.
Mínúturnar liðu, loks slokknaði mín von
í augum hennar sá ég ekkert nema sílikon.

Þess má til gamans geta að engin kynlífsdúkka var áreitt kynferðislega fyrir mistök við gerð þessarar bloggfærslu.

Einar kynlegur.

Tilvitnun dagsins:
>Allir: ÁREITNI!!!

Orðin gangandi

2 athugasemdir

Skriðþungu lesendur.

Já nú er kominn september, skrambi vel það líkar mér. Bý ég mig upp og í göngur fer, það ákaflega gaman er.

Ég þarf raunar ekki að koma neinu öðru á framfæri hér í þessari bloggfærslu, þetta er alveg nóg og raunar lýsandi fyrir allt það sem á eftir kann að koma. Að minnsta kosti það sem ég er að hugsa.

Það eru kannski engar fréttir en göngur og réttir fóru fram í Svarfaðardal um síðustu helgi. Þá er ég auðvitað að tala um fyrstu göngur og fyrstu réttir en síðar meir verða svo aðrar göngur og aðrar réttir og svo allt aðrar göngur og allt aðrar réttir helgarnar þar á eftir. Veðrið um gangnahelgina fyrstu var eins og best verður á kosið, Svarfaðardalurinn skartaði sínu fegursta, gangnamenn skörtuðu sínu fegursta og þær kindur sem sáust og komu sér til byggða skörtuðu líka sínu fegursta. Gangnanammið var mjög gott sem og blandið. Föstudagurinn var sólríkur og hlýr og hægði það nokkuð á kindum og gangnamönnum. Vegna niðurskurðar (á fjár-lögum) hafði ég ekkert eigið fé að hugsa um en gat þess í stað einbeitt mér að annarra manna fé. Laugardagurinn var góðviðrasamur og sólríkur með köflum eftir hádegi. Ég gekk fyrir Gunnar á Göngustöðum og notaði ég til þess göngustaf. Ferðinni var heitið upp á þverdal sem er inn af Skallárdal en ég hafði ekki komið þangað áður. Þar var lítið að sjá annað en grjótskriður og sex kindur, svokallaða steinbíta. Allar skiluðu þær sér heim til byggða og ég skilaði mér þangað einnig þegar fram liðu stundir. Eftir að hafa gert skil á Göngustöðum og gert hákarli, harðfiski og blandinu sem ég hafði meðferðis skil var komið að nokkrum vafasömum bílferðum og einnig gamansömum bílferðum þar sem leiðin lá meðal annars um Búrfell, Tungurétt og hlaðið í Brekku. Loks var endað á Skáldalæk þar sem fjörið var mikið, söngurinn kraftmikill og kjötsúpan góð. Gaman. Nei afsakið, GAAMAAANNN!!! Á sunnudeginum var réttað í Tungurétt þangað sem safnið úr Sveinsstaðaafrétt var rekið. Þar var stemmning góð og kvenfélagskaffið var líka mjög gott. Teitið á Steindyrum í beinu framhaldi var líka afar gott, kálfakjötið var mjög gott og áramótaskaupið 1985 var sérlega gott í ár. Gangnagamanið náði loks hámarki með hinu árlega gangnaballi í samkomuhúsinu Höfða á sunnudagskvöldið. Þar var mikill glaumur og gleði og allt fór vel fram innandyra sem utan, þökk sé faglegri siðgæðisvörslu, fumlausri miðasölu og fáguðum danstöktum Einars Haf og félaga hans í Höfðagenginu. Undirspil var í höndum Landabandsins og stóð bandið sig mjög vel. Það eina sem vantaði var Stulli sjálfur og syrpa með slögurum á borð við One Way Ticket – en það þarf alltaf að vera hægt að toppa sig og gera betur á næsta ári og það er þá eitthvað sem hægt er að stefna á. Þegar Einar og vinir voru búnir að safna saman dósum, slökkva ljósin og læsa húsinu var hægt að loka flottri helgi og halda heim á leið um tvö eftir miðnætti í svarta þoku. Helgarnar gerast ekki mikið betri en þetta.

Íslenska karlalandsliðið í knattspyrnu er á góðri leið með að ná fyrri lægðum og verða eins gott og það var fyrir síðasta hrun. Strákarnir okkar gerðu þó sitt besta gegn gríðarlega öflugu liði Belga og töpuðu bara 0-3 en liðið gerði nánast allt sitt versta í leiknum þar á undan þegar Sviss malaði okkur 6-0. Þessu nýja gengi okkar manna er Eric Hamrén nýráðnum landsliðsþjálfara að þakka en hann var fenginn til að stýra liðinu eftir að Heimir tannlæknir hætti að nenna að bíta á jaxlinn. Margir okkar helstu lykilmanna eru meiddir og þeir sem ekki eru meiddir ganga ekki heilir til skógar. Íslendingar eru vanir sveiflum í gengi krónunnar og knattspyrnulandsliðanna þannig að það stoðar lítt að fárast yfir þessu. Eða tárast.

Talandi um landslið. Íslenska ráðherralandsliðið hefur nú hafið nýtt keppnistímabil og lagt fram fjárlagafrumvarp fyrir næsta ár. Þeir sem ekki komust í ráðherralandsliðið á þessu kjörtímabili eru vitaskuld hundfúlir með gang mála og telja alltof lítið að gert. Eða alltof mikið að gert. Allavega ekki hæfilega mikið eða lítið að gert. Katrín Jak. fyrirliði lætur engan bilbug á sér finna þrátt fyrir að hafa glímt við sundrungu og pólitísk meiðsli undanfarið. Guðni Th. landsliðseinvaldur hvetur sitt fólk til dáða og leggur áherslu á að allir eigi að vera vinir hvort sem þeir eru í byrjunarliðinu eða á bekknum en þeir sem ekki voru valdir í byrjunarliðið sitja einmitt grautfúlir á bekknum. Ólíkt mörgum öðrum landsliðum hefur þetta ráðherralið afar breiða skírskotun og málefnagrunn þvert á línur. Línurnar á vellinum það er að segja. Liðið spilar svokallað 3-5-3 kerfi sem hefur ekki tíðkast hér á landi hingað til. Þrír vinstri kantmenn, þrír í framsókn og fimm sjálfstæðir leikmenn sem mega vera hvar á vellinum sem þeir vilja (e. free role). Tíminn mun leiða það í ljós hvort þetta kerfi gangi upp eða ekki en ef illa fer er óhætt að fara í kerfi.

Í næsta mánuði verða liðin heil 10 ár frá íslenska efnahagshruninu og Guð blessi Ísland ræðunni frægu sem sjónvarpað var beint ofan í kokið á landsmönnum í októberbyrjun 2008. Þrátt fyrir þetta gríðarlega áfall sem hrunið var tókst Íslendingum að vinna sig upp aftur og eru nú á ný meðal ríkustu þjóða heims. Haldið verður upp á afmæli hrunsins með ýmsum hætti og er ýmislegt í bígerð hvað það áhrærir. Eitt metnaðarfyllsta atriðið í tilefni afmælisins verður væntanlega hátíðarsýning Þjóðminjasafnsins sem ber yfirskriftina „Maybe I Should Have“. Þar mun geta að líta ýmsar þjóðargersemar og margvíslega muni sem komu við sögu í hruninu eins og t.d. innbundið eintak af sjónvarpsávarpi Geir Haarde, bankastjórastólinn sem Davíð neitaði að yfirgefa í Seðlabankanum (með upprunalegu sessunni), nokkra vel valda Icesave innlánsreikninga í boði skilanefndar gamla Landsbankans og þá verður til sýnis afar fágæt myndbandsupptaka þar sem sést hvar allir æðstu stjórnendur og millistjórnendur gömlu bankanna hvítþvo hendur sínar upp úr tárum yfirskuldsettra og þeirra sem voru með gjaldeyrislán. Sirkus Íslands verður einnig með hátíðarsýningu á Kirkjusandi í tilefni af hrunafmælinu þar sem verður meðal annars boðið upp á lánalínudansara og sjónhverfingar með opinbert fé.

Átti þessi færsla ekki að vera lengri? Nei ekki núna, ég hafði ekki efni á að borga meira í færslugjöld. Það gengur bara betur næst.

Víða um fjöllin farið hef
í fantaformi og með kvef.
Hruflað hef ég læri og hné
en oftast líka fundið fé
það er fundið fé.

Þess má til gamans geta að það er misjafn sauður í mörgu fé þó ekki sé það endilega úlfur í sauðagæru.

Einar genginn….til náða.

Tilvitnun dagsins:
Allir: GAAAMMAAAANNNN!!!!!

Orðin h(r)austleg

Ein athugasemd

Góðu lesendur.

Það er langt síðan síðast en samt ekkert svo. Lesenda mikill er skellur. Þyrst er hún Þórhalla, drekkur tvo. Snjórinn á kollhúfur fellur.

Vá, verður öll þessi bloggfærsla í bundnu máli? Nei því miður ekki, ég átti ekki nóg band. Ég útiloka samt ekki að hluti þessarar bloggfærslu verði í undnu máli.

Þeir sem mig þekkja vita það að ég er með eindæmum heimakær. Heimskur er heimakær og allt það. Ég tek það til mín. Helst fer ég ekki út fyrir Norðurlandsfjórðung nema brýna nauðsyn beri til. Það kann því að hljóma svolítið ólíkt mér að ætla að skreppa til höfuðborgar Danmerkur í nokkra daga í nóvember næstkomandi. Ég er meira að segja búinn að panta flugfar hjá hinu gamalgróna og trausta flugfélagi Icelandair til og frá Kaupmannahöfn. Um leið og hlutabréfamarkaðurinn komst að þessum fyrirætlunum mínum hríðféllu hlutabréf í Icelandair um 24%, félagið sendi frá sér aðkomuviðvörun og forstjórinn sagði af sér. Fyrr má nú vera. Vonandi verður ekki um brotlendingu að ræða, þá er ég bæði að tala um í eiginlegri og óeiginlegri merkingu. Það mætti ætla sem svo að allt fari lóðbeint á hliðina ef ég ætla svo mikið sem skreppa til Kaupmannahafnar. Allt á þetta eftir að koma í ljós. Lexían er auðvitað sú að vera bara heima hjá sér…eða heima hjá mér hér eftir sem hingað til en það hefur verið mín bjargfasta sannfæring. Kannski tek ég sönsum og kyrru fyrir held. Systir mín í Köben bíður bróður. Kýrin mín er kálflaus og stendur heima geld. Starra og Þresti gaf ég fuglafóður. Hmm, undna málið byrjað aftur ha?

Íslenska kvennalandsliðið í knattspyrnu virðist ætla að fylla Laugardalsvöll næsta laugardag þegar stelpurnar okkar mæta Þýskalandi í hreinum úrslitaleik um sæti á næsta heimsmeistaramóti í knattspyrnu. Kvennalandsliðinu hefur aldrei áður tekist að fylla Laugardalsvöll og þetta þykir því tíðindum sæta. Hvernig fyllir maður Laugardalsvöll? Með nóg af áfengi auðvitað he he 🙂
Bara grín. Maður fyllir hann með því að ákalla þjóðina, biðla til knattspyrnuáhugafólks og með því að koma almenningi í skilning um að konur séu líka menn og konuboltaspark sé alveg jafn merkilegt og karlaboltaspark. Þessi umfjöllun missti pínulítið marks vegna rangstöðu og biðst ég velvirðingar á því. Konur sprækar keppast við, að koma fólki völlinn á. Séra Albert altarið, auglýsir á risaskjá. Heyrðu mig nú, þetta versnar bara ef eitthvað er!

Um liðna helgi fór Akureyrarvaka fram aftur og enn á ný. Fram og aftur. Akureyringum gafst þar meðal annars kostur á að skoða nýja rándýra listasafnið sitt í Listagilinu og einhverjir misstu listina við það. Eða lystina. Utanbæjarmaðurinn ég var staddur á svæðinu og brá mér því á listasafnið, enda þekktur menningarviti. Ég ber ágætt skynbragð á nútímalist en er þó býsna veikur fyrir expressíonisma og póst módernisma ef út í það er farið. Svo má nú ekki gleyma óhlutbundnu listinni, öðru nafni abstrakt. Mitt uppáhald er þó auðvitað gjörningalist með innsetningu. Innsetning er raunar mitt uppáhald og þá er ég ekki bara að tala um list. Förum þó ekki nánar út í það, gæti bara misskilist. Misski-list er einmitt ein af mínum uppáhalds listum líka. Verkið hangir voða flott, á vegg í stóru rými. Lárus elskar eyrnaþvott, við endarím ég glími. Æi Einar gerðu það hættu þessu…

Líður nú senn að göngum og réttum víðs vegar um land og er Svarfaðardalur þar ekki undanskilinn. Nú er um það bil vika í að gangnamenn leggi á fjöll og firnindi og leitist við að ná heim þeim kindum sem það vilja. Þær sem ekki vilja koma heim verða þá bara að eiga það við sína samvisku. Gangnahelgin í Svarfaðardal á sér æði marga hápunkta og einn þeirra er óumdeilanlega hið alræmda og víðfræga gangnaball í samkomuhúsinu Höfða að kveldi sunnudags. Velunnarar Höfðans standa fyrir ballinu hér eftir sem hingað til og fara þar eftir áratuga gamallri uppskrift. Þetta þarf svo sem ekki að vera flókið. Miðasöluskúr leikinn af Toyota Hilux á Hóli, siðgæðisvörður í sjoppu leikinn af Einari Haf og vinum, dyraverðir leiknir af Sissa og Bergi Höskulds, tónlist leikin af Stulla og Danna og lesendur illa leiknir eftir þennan lestur. Eða ólestur. Sem sagt, allt eins og það á að vera. Það styttist. Má ég heyra, GAMAN!! Engar hef ég eigin kindur til að elta þessar göngurnar en ég er líka alvanur því að eltast við annarra manna fé (að vísu með misgóðum árangri) og geri þar af leiðandi bara gott úr þessu öllu saman. Upp á fjöll og inn til dala, eftir fénu hleyp við fót. Þorbjörn bóndi bjó á Hala, biksvartur er Raggi sót. Guð minn góður.

Síðsumarið er tími ástarinnar og þar af leiðandi tími giftinga. Nú eru til dæmis allir mættir til Ítalíu í brúðkaup Friðriks Dórs og Lísu. Hvernig er skilgreiningin á „allir“? „Allir“ sem fengu boð þegar H&M opnaði á Íslandi? „Allir“ sem fá borgað fyrir að vera á samfélagsmiðlum? „Allir“ sem vettlingi geta valdið? Já ég er pínu sár yfir þessu öllu saman. Þetta er enn ein sönnun þess að aðrir lífstílsbloggarar viðurkenna ekki minn lífstíl sem bloggari og er ég þess vegna útskúfaður úr þessu glamúr samfélagi. Allt í lagi mín vegna, ég held þá bara áfram að vera bitur og kaldhæðinn einn úti í horni. Ekkert (b)undið mál hér? Nei er ekki mál að linni…hérna inni.

Margt er í málinu bundið
misskilið, snúið og undið
set ég upp stút
bind hárið í hnút
fjölina mína hef fundið.

Til stóð að fjalla mun meira um göngur og gangnahelgina í þessari bloggfærslu en þar sem ég var búinn að fylla gangnamagnspakkann og gangnaverið var lokað gat því miður ekki orðið af því. Það gengur bara betur næst. Eða gengst.

Einar senn genginn.

Tilvitnun dagsins:
Allir: GAAAAAAMAAAAAANNNNNN!!!!!!!

Orðin langþráð

Ein athugasemd

Þjóðlegu lesendur.

Já nú styttist í stóru stundina. Þetta er bara alveg við það að bresta á. Fólk iðar í skinninu og fæstir geta á heilum sér tekið af spenningi. Hátíðarstemmningin ríður húsum og glampinn er kominn í augun. Um hvað er ég að tala? Menningarnótt í Reykjavík? Nei, ég er að tala um þessa bloggfærslu sem ég hef nú loksins ákveðið að skrifa. Kannski lögmálið um framboð og eftirspurn eigi við um þessa bloggsíðu eftir allt saman?

Síðan ég lét til skarar skríða síðast hér á öldum ljósvakans hefur ýmislegt mis gáfulegt á daga mína drifið líkt og nærri má geta. Það má til dæmis nefna það að ég fór á rúntinn um verslunarmannahelgina og endaði í Þorlákshöfn, af öllum stöðum. Ég komst bara ekki lengra. Af góðmennsku minni hljóp ég undir bagga með ungmennafélagshreyfingunni og framkvæmdastjóra UMSE og flutti dót til Þorlákshafnar vegna Unglingalandsmóts UMFÍ sem þar var haldið í roki, rigningu, sól og blíðu til skiptis. Í stað þess að hlaupa undir bagga hljóp ég á mig því þegar ég pakkaði samkomutjaldi UMSE á Dalvík gleymdi ég tjaldsúlunum. Það var því lítið hægt að tjalda samkomutjaldi UMSE í Þorlákshöfn þegar til átti að taka. Þökk sé samkomutjaldi Kiwanisklúbbs Þorlákshafnar bjargaðist málið og enginn varð úti þrátt fyrir slagveður fyrsta daginn. Það var fullt af fólki úti en fólkið varð ekki úti. Þegar ég hafði gert nægan óskunda í Þorlákshöfn og nágrannabæjum yfirgaf ég svæðið að kveldi föstudags og hélt til Reykjavíkur. Um leið og ég fór tók sólin að skína í Þorlákshöfn.

Verslunarmannahelgarsvaðilfarir mínar náðu öðrum hápunkti á föstudagskvöldinu því ekki einungis tókst mér að keyra klakklaust til Reykjavíkur heldur rambaði ég á áfangastað í fyrstu tilraun. Breiðholt. Gettóið. Það þekki ég greinilega eins og handarbakið á mér. Eftir gott stopp hjá Dodda vini mínum og frænda og Halldóru, eða Halldóru hans Dodda eins og ég kýs að kalla hana, hélt ég heim á leið seinni partinn á laugardag í glaða sólskini. Í stað þess að taka puttaferðalang með norður tók ég 50 skópör og gerði það sama gagn þegar uppi var staðið. Ofur Súbbi skilaði mér alla leið heim í Svarfaðardal rétt í þann mund sem veðurfréttirnar klukkan 22:10 voru lesnar. Ég lét þó ekki þar við sitja heldur fór beint út á lífið og heimsótti heitustu útihátíð Svarfaðardals hverja verslunarmannahelgi, Halló Steindyr. Þar dvaldi ég meira og minna þar til helgin var um garð gengin og ég úr mér genginn. Hvað lærði ég svo af þessu öllu? Ég lærði að það er langt til Þorlákshafnar, hver vegur að heiman er vegurinn heim og Selfoss er stórborg á sunnlenskan mælikvarða. Svo lærði ég líka að engin er rós án þyrna, ekkert er tjaldið án tjaldsúlna og enginn er spámaður í sínu föðurlandi. Það útskýrir hvers vegna allir starfsmenn Veðurstofu Íslands eru útlendingar. Hmm…ég þarf kannski að skoða þessa speki aðeins betur.

Varla er hægt að tala um að samkomuhúsið Höfði í Svarfaðardal sé komið á kortið, því Höfði hefur aldrei farið út af kortinu. Þetta vita Svarfdælingar sem mætt hafa á gangnaball á Höfða ár eftir ár frá því um miðja síðustu öld – og aldrei klikkar það ball. Nú eru fleiri en Svarfdælingar að uppgötva þennan falda fjársjóð sem leynist í framanverðum Svarfaðardal. Miðvikudagskvöldið fyrir Fiskidaginn (mjög)mikla héldu Jón Ólafs og Hildur Vala tónleika á Höfða. Fyrir þá sem ekki vita þá eru þetta landsfrægir tónlistarmenn. Lið að sunnan. Stórmerkilegt. Einar Haf og Sigurlaug Hanna voru staðarhaldarar, kaffiuppáhellarar og ljósamenn – og var afar vel látið af 35 ljósa seríunni sem hengd var upp á sviðinu. Jón Ólafs fékk mig til að rukka inn og fórst mér það vel úr hendi. Flestir greiddu einmitt út í hönd. Um 55 manns komu á tónleikana og var gerður góður rómur af. Jón og Hildur Vala vissu til að byrja með ekki í hvers lags útnára þau væru komin enda var malbikið löngu búið og leðjubrúnn holóttur malarvegur tekinn við. Þau voru hins vegar himinsæl með hvernig til tókst. Hver veit hver heldur tónleika á Höfða næst? Það er ekki gott að segja. Það eina sem vitað er er það að næsta gigg í húsinu er hið árlega gangnaball sunnudagskvöldið 9. september þar sem Stulli og Danni leika fyrir dansi. Eigi þakið ekki að rifna af húsinu þegar stemmningin nær hámarki þarf trúlega að grípa til fyrirbyggjandi aðgerða og festa þakið betur, jafnvel binda það niður.

Fiskidagurinn rosamikli var haldinn hátíðlegur á Dalvík um síðustu helgi og tókst afar vel í öllum megin atriðum. Gríðarlegur mannfjöldi var á staðnum og bakaði sig í sólinni, gæddi sér á fiskréttum ýmiskonar og fylgdist síðan agndofa með stórum stórtónleikum, risastórri flugeldasýningu og tilkomumiklum dekkjabruna að kveldi laugardagsins. Ég var viðstaddur þetta allt saman og hafði gaman af. Ég var auðvitað mættur á hátíðarsvæðið rétt eftir að hátíðin hófst og reyndi að innbyrða eins mikinn mat og ég gat fram til kl. 17:00. Ég vil meina að þar hafi ég sýnt alla mína helstu styrkleika og því fylgdi ég svo eftir með vel heppnuðu kaffihlaðborði kvenfélagsins Tilraunar í Tunguseli daginn eftir. Ég er ennþá að trappa mig niður eftir (m)atganginn og er að verða kominn aftur í fyrra horf. Til dæmis borðaði ég bara fjórar vorrúllur í kvöldmatnum áðan. Þegar öllu er á botninn hvolft er það þó þannig að það er engin raunveruleg þörf á því að Samherji hf. og vinir séu að hafa fyrir því að bjóða upp á allan þennan mat. Ef þú þekkir rétta fólkið og ert með réttu samböndin er vel hægt að brauðfæða þúsundir manna með 5 brauðum og 2 fiskum.

Næsta laugardag munu þúsundir manna taka þátt í Reykjavíkurmaraþoni Íslandsbanka og keppast við að hlaupa á brott frá yfirdráttarlánum og okurvöxtum. Þar verður sprett úr spori og hlaupið til síðasta blóð- og svitadropa fyrir gott málefni. Þó vissuleg sé ekki hlaupið að því. Keppt verður í nokkrum flokkum í maraþoninu venju samkvæmt. Fyrstir af stað verða þeir sem ætla að hlaupast undan merkjum, skömmu síðar verða þeir ræstir af stað sem hlaupa í þvotti og um hádegi fer ávaxtahlaupið af stað. Lífsgæðakapphlaupið stendur yfir allan daginn venju samkvæmt. Ég stefni á að hlaupa í spik sem nemur um 2,5 kg. um helgina. Þeir sem vilja heita á mig geta lagt inn á reikning Umf. Þorsteins Svörfuðar 0177-26-576, kt. 560694-2969.

Í kjörbúð kjötið vil ég kaupa
í fríum ég vil stanslaust staupa
mig og hætt’að rymja og raupa –
í mikið spik ég senn mun hlaupa.

Þess má til gamans geta að uppáhalds hlaupið hans Usain Bolt er rækjuhlaup.

Einar hlaupinn.

Tilvitnun dagsins:
>Allir: MENNING!!!

Orðin línuleg

2 athugasemdir

Virðulegu lesendur.

Beðist er velvirðingar á því að ég hef nú ákveðið að snúa úr sjálfskipuðu bloggsumarleyfi til að koma eins og einni bloggfærslu í loftið. Ekki bara í loftið heldur líka á gólfið og veggina. Yfir og allt um kring. Bloggið er í símanum og tölvunni og jafnvel sjónvarpinu. Bloggið er víða svona eins og Kleppur. Gaga gúgú. Þess má til gamans geta að lögmálið um framboð og eftirspurn gildir ekki þegar kemur að þessari bloggsíðu eins og áður hefur verið bent á.

Sumarið er nú í algjörum algleymingi og sýnist sitt hverjum. Íbúar á Suður- og Vesturlandi hafa varla séð til sólar síðan í maí en á Austurlandi hefur bongóblíðan ráðið ríkjum um margra vikna skeið. Á Norðurlandi hafa skipst á skin og skúrir en þó oftar skin án þess að ég sé að gefa eitthvað í skyn. Fyrri sláttur í Svarfaðardal og nágrenni er langt kominn eða búinn í einhverjum tilfellum en sprettan var snemma á ferðinni þetta árið vegna óafturkræfra gróðurhúsaáhrifa af mannavöldum. Eða ég held það að minnsta kosti. Hnattræn hlýnun jarðarinnar sem er í boði mannkynsins nær að vísu ekki til jarðarinnar allrar. Í máli vísindamanna hefur komið fram að við Íslendingar munum sennilega ekki njóta hærri hita í eins miklum mæli og aðrir. Jafnvel að það muni kólna lítið eitt. Því fagna ég mjög enda heitfengur að eðlisfari. Öfgar í veðurfari munu aukast á næstu árum og áratugum og þessa er nú þegar farið að gæta. Til dæmis hafa bændur í Noregi nú lagt fram beiðni til íslenskra bænda um að þeir síðarnefndu selji hinum fyrrnefndu hey vegna þurrka og uppskerubrests. Grasið er ekki bara grænna hinum megin, það er líka vænna hinum megin. Örlög Norðmanna eru í höndum Matvælastofnunar en sú stofnun er nú ekki þekkt fyrir annað en gáfulegar og skynsamar ákvarðanir.

Heimsmeistaramótinu í karlaknattspyrnu sem fram fór í Rússlandi er nú lokið. Guði sé lof segja margir. Heilir 64 knattpsyrnuleikir að baki og ansi mörg mörk en enn fleiri glötuð tækifæri. Mótið hafði komið einna harðast niður á aðdáendum línulegrar dagskrár Ríkissjónvarpsins en þar fór allt á annan endann og öllu var snúið á haus vegna útsendinga frá mótinu. Framlengingar og bollaleggingar um framlengingar og viðbótartíma vítakeppna í HM stofunni gerðu það að verkum að kvöldsvæfir sjónvarpsáhorfendur misstu af heilu og hálfu kvöldfréttatímunum og vissu þess vegna ekkert hvað hefði gengið á þegar þeir sofnuðu og vöknuðu illa áttaðir morguninn eftir. Donald Trump var oftar en ekki búinn að segja eitthvað, búinn að neita því að hafa sagt eitthvað og búinn að biðjast afsökunar á að hafa neitað því að hafa sagt eitthvað áður en viðkomandi sjónvarpsáhorfendur náðu að halda sér vakandi yfir kvöldfréttunum. Þegar keppnin stóð sem hæst misstu hinir kvöldsvæfu jafnvel af tveimur eða þremur kvöldfréttatímum í röð. Bogi Ágústsson var jafnvel kominn hringinn á bindaslánni sinni. Þessu ófremdarástandi er nú lokið. Þó er varla langt að bíða næstu röskunar ef ég þekki íþróttadeildina rétt, það verður eflaust hægt að troða að einhverju handboltamóti, tennis eða boccia þegar kvöldfréttirnar ættu að vera í loftinu. Dæmigert.

Landsmót Ungmennafélags Íslands fór fram á Sauðárkróki um liðna helgi. Þar sveif ungmennafélagsandinn yfir vötnum. Helgina þar áður fór Pollamótið fram á Akureyri. Þar sveif annars konar andi yfir vötnum. Báðir þessir andar eru góðir hvor á sinn hátt. Ég var viðstaddur báða þessa viðburði en tók þó meiri þátt í Pollamótinu heldur en Landsmótinu þar sem ég var í áhorfendahlutverki. Á Pollamótinu lék ég með liðinu Umf. Óþokki og átti nokkrar vafasamar og umdeildar frammistöður. Það gildir líka um frammistöðu mína í lokahófinu þar sem ég brá mér í hlutverk ræðumanns. Hvort það var vegna ræðu minnar eða einhvers annars jókst ölvun töluvert þegar leið á kvöldið en þannig er það bara stundum. Ölvunin hófst reyndar snemma þennan dag þar sem liðið sem ég lék með féll úr keppni strax í 16 liða úrslitum. Það var ákveðið afrek að komast þangað þar sem það voru 15 lið í keppninni.

Yfirgnæfandi meirihluti landsmanna er í sumarfríi þessa dagana, að minnsta kosti með annan fótinn. Þar af leiðandi eru margir á faraldsfæti eða á fallanda fæti en ég veit ekki í hvorn fótinn ég á að stíga enda með báða fætur á jörðinni og bundinn í báða skó í ofanálag. Ekki ætla ég að skjóta mig í fótinn. Því hefur nú verið komið á fót að allir þurfi að fara eitthvað í fríinu, ekki satt? Fótgangandi eða ekki. Ferðamannabransinn er því miður kominn að fótum fram og margir eiga ferðamenn á fæti út af ágangi þeirra. Verður þá uppi fótur og fit en náttúruperlur eru margar hverjar fótum troðnar þó sumir telji að ekki sé fótur fyrir því. Kvennagjá í Mývatnssveit er dæmi um slíkt en þar hefur hallað nokkuð undan fæti eftir að ferðamenn breyttu gjánni í salerni/skemmtistað/baðhús/félagsmiðstöð. Með þessari umfjöllun gerði ég tilraun til að gefa lesendum undir fótinn en það hefur trúlega mistekist hrapalega.

Nú er svo komið að klósett landsmanna verða að vera ókyngreind. Hvað þýðir það? Eitthvað ótilgreint. Eða ókyngreint. Það má sem sagt ekki merkja klósett 21. aldarinnar sem karlaklósett eða kvennaklósett. Þá þarf fólk að fara að gera það upp við sig hvort það er karl eða kona eða eitthvað annað kyn og það eru aðstæður sem ekki má þvinga fólk í. Kynin í dag eru jú miklu fleiri en þau voru hér í eina tíð. Nú er búið að rugla og brengla allt og enginn veit hvers kyns er, hvað svo sem ytra byrðið gefur til kynna. Ég hef í seinni tíð ekki tekið sénsinn á þessu og geng þar af leiðandi örna minna undir berum himni eins og alvöru ferðamenn gera, helst í vitna viðurvist. Þá þarf ég ekki að taka afstöðu í kyngreiningarmálinu. Ef svo ber undir fer ég á fatlaðra klósettið sem er í lagi af því ég er bæði örvhentur og búlduleitur. Á þeirri klósetthurð er ekki mynd af karli, konu, háni eða öðru kyni – bara ókyngreindu fatlafóli í hjólastól. Það höfðar frekar til mín.

Alþingi Íslendinga hélt algjöran hátíðarþingfund í dag til að halda upp á 100 ára fullveldisafmæli. Hátíðarfundurinn fór fram á Þingvöllum að viðstöddum fjölda himneskra herskara erlendra ferðamanna sem í sakleysi sínu héldu að þeir væru bara að fara að skoða þjóðgarðinn og Almannagjá. Gríðarlega flókinn undirbúningur átti sér stað fyrir hátíðarfundinn, búið var að dúndra upp risasviði og ljóskösturum og allt sýnt í þráðbeinni línulegri útsendingu Ríkissjónvarpsins. Það sem rætt var á þessum hátíðarfundi féll algjörlega í skuggann af tali um hversu langt fundurinn hefði farið framúr kostnaðaráætlun og eins fékk heiðursgesturinn, forseti danska þingsins, sinn skerf af athyglinni vegna meintra vafasamra skoðana. Alltaf þarf góða fólkið að eyðileggja svona skemmtilega og krúttlega viðburði hins opinbera fyrir okkur hinum með einhverjum pólitískum rétttrúnaði. Ég gat því miður ekki fylgst með beinni útsendingu frá hátíðarfundinum, ég var upptekinn við að draga ýsur, setja mig á háan hest, drepa tittlinga, brynna músum og sinna öðrum dýratengdum málefnum – án þess þó að fara eins og köttur kringum heitan graut. Mitt sumarfrí hefur farið í það hingað til að inna af hendi alls konar skepnuskap, tuddaskap og heyskap í Svarfaðardal því það er jú ekkert sumarfrí í sveitinni. Þar er keppst við að vinna og vaka, taka til og baka, raka rök og aka fiskum til að flaka. Allt í lagi, þetta síðasta er ekki rétt en mér fannst þetta bara stuðla svo vel. Hvar liggur svo hundurinn grafinn? Nú auðvitað þar sem hnífurinn stendur í kúnni. Gott á meðan maturinn stendur ekki í frúnni.

Ójöfnuður ríkir hér
ójafnt gefið spilið er
ég sit og hugsa um jafnrétti
á ókyngreindu klósetti.

Þess má til gamans geta að þegar Rúrik Gíslason kom inná á HM um daginn fékk hann 1.200.000 fylgjendur á Instagram á örstuttum tíma, aukning um 1200% frá því sem var fyrir mót. Þegar ég kom inná á Pollamótinu um daginn missti ég tvo fylgjendur á Instagram, minnkun um 67% frá því sem var fyrir mót. Það gengur bara betur næst.

Einar á fótum.

Tilvitnun dagsins:
Allir: ÓKYNGREINDUR!!!