Greinasafn fyrir flokkinn: Pistlar & Pillur

Orðin byrjuð að verða oggópínu pirruð

2 athugasemdir

Tæpu lesendur.

Líður nú senn að kosningum. Af þeim sökum hafa málfrelsi mínu verið settar afar þröngar skorður undanfarið – enda þarf þessi vefsíða eins og aðrir ábyrgir fjölmiðlar að beygja sig undir jafnræðisreglu og gæta þarf hlutleysis í hvítvetna þegar kemur að opinberri umræðu í aðdraganda kosninga. Sagði enginn. Aldrei. Sjóðheitt slúður, rógburður um menn og málefni, svikabrigsl og samsæriskenningar hér rétt handan við hornið – auk glórulauss pólitísks áróðurs…..en fyrst auglýsingar.

Kjósendur athugið – hin margrómaða og sívinsæla loforðasúpa er nú loksins fáanleg aftur. Tilbúin á örfáum mínútum. Ekki samt sjóða hana of mikið, þá hleypur allt í kekki. Knorr, kemur með pólitíska bragðið.

Talandi um auglýsingar. Nú er auglýst að jólamandarínurnar séu komnar í búðir. Þetta er ekki rétt. Það er 28. október, þetta eru mandarínur – ekki jólamandarínur. Það er líka komið svokallað jólaöl í búðir. Þetta er afar villandi. Það er 28. október, þetta er öl í vitlausum umbúðum – ekki jólaöl. Ónafngreindar búðir auglýsa: skreytum fyrir jólin. Það er um að gera. Eftir svona mánuð kannski. Í dag er 28. október og ég finn hvernig háræðarnar eru farnar að tútna út og ég er byrjaður að vera pínu brjálaður út af ástandinu.

Nokkrir jólasveinar eru nú þegar komnir til byggða, tæpum tveimur mánuðum fyrir jól. Ástæðan er ekki bara græðgi kaupmanna heldur líka alþingiskosningarnar sem eru á morgun. Bæði þurfa jólasveinarnir að kjósa eins og aðrir og eins skipa nokkrir þeirra sæti á framboðslistum – sumir jafnvel mjög ofarlega.

Hneyksli vikunnar: Hin ameríska hrekkjavaka, halló vín, virðist vera að ryðja sér til rúms….eins og ástandið hafi ekki verið nógu hryllilegt fyrir. Líkt og ég hef áður sagt mega kaupmenn troða þessu Halloweeni beinustu leið upp í Hrekkjavökuna á sér – og einbeita sér að því í staðinn að efla hinn íslenzka Öskudag. Annars kvíði ég þeim degi þegar jólasveinarnir verða farnir að auglýsa grasker til sölu í Kostkó um miðjan október – en það virðist vera þróunin haldi fram sem horfir. Það er líklega það sem þið viljið, fíflin ykkar.

Stjórnmálamenn og frambjóðendur lofa öllu fögru nú fyrir kosningar. Bætt heilbrigðiskerfi, betra menntakerfi, bætt kjör aldraðra og öryrkja, meiri umhverfisvernd, meiri jöfnuð og minna sukk. Enginn flokkanna hefur hins vegar sett það á oddinn að banna gengdarlausa markaðssetningu jólanna í október. Forgangsröðunin í þessu þjóðfélagi er algjörlega galin.

Jólalandið í Blómavali er kjörinn staður fyrir börnin þessa helgina þar sem það verður boðið upp á ókeypis ís á laugardaginn. Einhverjir voru orðnir smeykir um að jólalandið myndi bara alls ekki opna þetta árið en það opnaði reyndar um síðustu helgi. Fyrsta vetrardag. Einmitt. Ég held það dugi ekkert minna en lagasetning á þessa vitleysu. Já og meðan ég man, þessi pistill er enn í fullu gildi – þetta verður því miður bara enn fyrr á ferðinni í ár ef að líkum lætur 🙁

Góðærið er svo sannarlega komið aftur. En er það komið til að vera? Ég treysti því ekki. Svona til að tryggja að ég fengi minn skerf er ég búinn að fara í tvær utanlandsferðir á þessu ári (sturluð staðreynd!), ég er búinn að skreppa til Parísar og Lissabon og vera samtals í 5 daga (önnur sturluð staðreynd). Og ég verslaði ekkert í H&M. Ég læt þessa erlendu kaupmenn sko ekkert plata mig, frekar kaupi ég fatalufsurnar á mig dýrum dómum hér á landi (að vísu erlend föt yfirleitt) og læt ekki bjóða mér neitt annað.

Fjöldinn faldar alda öld
galdra gjöldin gjalda
Völdin valdar tjalda tjöld
kaldra kvöldin kvalda.

Jólin þín byrja ekki í IKEA, þau byrja þegar kviknar í jólageitinni utan við IKEA.

Einar auður og ógildur.

Tilvitnun dagsins:
Allir: Kjóstu mig, annars………

Orðin á skjálftavaktinni

Ein athugasemd

Góðir lesendur.

Maðurinn sem reiðir ekki vitið í þverpokum. Maðurinn sem bindur bagga sína ekki sömu hnútum og aðrir. Maðurinn sem gengur ekki heill til skógar. Maðurinn sem teflir iðulega á tvær hættur. Maðurinn sem kastar allri skynsemi fyrir róða. Maðurinn sem lætur aðra finna til tevatnsins. Maðurinn sem veit hvar Davíð keypti ölið. Maðurinn sem allar dauðar lýs detta úr höfðinu á. Maðurinn sem flýtur sofandi að feigðarósi. Maðurinn sem ætti sennilega ekki að fá að halda úti bloggsíðu. Já, þið eruð kannski farin að átta ykkur á þessu.

Það getur verið afar hvimleitt að fá sínu ekki framgengt. Þetta veit ég mætavel – ég fékk því til dæmis ekki framgengt að fá aðstoðarmann til að sjá um að skrifa fyrir mig bloggfærslurnar þegar ég nennti því ekki. Því fór sem fór fyrir þessari síðu. Ég hef ekki þorað að sækja endurnýjað umboð lesenda til að halda áfram með þessa bloggsíðu – því ég veit alveg hvernig það myndi enda.

Það er vægt til orða tekið að segja að væst hafi um ákveðna stjórnmálamenn og stjórnmálaflokka undanfarið. Díses væst. Fréttamenn kjamsa á hverju málinu á fætur öðru, enda stendur til að halda alþingiskosningar í lok mánaðarins. Kjamsi kjamsi kjams. Átök í stjórnmálaflokkum fyrir opnum tjöldum eru eins og tertuhlaðborð fyrir ljósvakamiðla – og það er nóg til handa öllum. SDG vs. SIJ hefur verið fyrsta frétt nú um langt skeið; báðir þeir aðilar kannast eflaust vel við tertuhlaðborð. Af hverju segi ég það? Engin ástæða. Já en hvar á þessi feiti að vera? Í formannssætinu kannski? Veit ekki.

Vonandi tekst duglegu alþingismönnunum okkar að afgreiða öll stóru og mikilvægu málin núna fyrir kosningarnar. Hvaða stóru og mikilvægu mál? Nú málin sem er alltaf verið að tala um á þinginu? Hvaða mál eru það eiginlega? Jú það eru annars vegar starfsáætlun Alþingis og hins vegar fundarstjórn forseta. Vonandi tekst að afgreiða þessi mál nú í vikunni til hagsbóta fyrir almenning í landinu. Ég bíð.

Umtalsverðrar skjálftavirkni hefur orðið vart á mælum Veðurstofu Íslands undanfarna daga. Í fyrstu var talið að skjálftavirknin ætti upptök sín nálægt Kötlu en sérfræðingar hallast nú einna helst að því að um afar öflugan kosningaskjálfta hafi verið að ræða – og við munum víst enn eiga eftir að súpa seyðið af eftirköstunum.

Nú fögnum við átta ára afmæli hinna fleygu orða Geirs Haarde „Guð blessi Ísland“. Í sögubókum framtíðarinnar…eða öllu heldur þegar komandi kynslóðir gúggla þetta þá komast þær að raun um hvers konar vofeiflegir atburðir áttu sér stað í kringum þetta sjónvarpsávarp þáverandi forsætisráðherra. Fjármálakerfið bara spilaborgin ein og búið að hafa landsmenn, já og heiminn allan, að fíflum. Guði sé lof að svona er þetta ekki í dag – allt slétt og fellt og uppi á borðum nú þegar búið er að gera upp hrunið. Emmm….já, segjum það allavega.

Það er merkilegt með svokallaðar raunveruleikastjörnur, þegar raunveruleg vandamál steðja að þá trúir þeim enginn. Talandi um hana Kim okkar Kardashian Íslandsvin með meiru. Raunveruleikastjarnan knáa var rænd á hótelherbergi í París, bundin og kefluð og skilin eftir mörgum skartgripunum fátækari. Fólk er ekki fullt vorkunnsemi vegna þessa, öðru nær. Mörgu fólki virðist þvert á móti bara standa á sama og talar um að þetta hafi verið sviðsett og plat hjá Kim til að fá meiri athygli. Ég leyfi mér að efast, þetta fólk er nú ekki vant öðru en að vera jarðbundið, leysa úr sínum málum án þess að það krefjist mikillar athygli og koma til dyranna eins og það er klætt. Ef það er þá klætt yfir höfuð.

Frammar, Sjallar, Píratar
Þjóðfylking, Dögun og Kratar
Alþýðufylking, Húmanistar
Samfó, Björt Framtíð, VG-atar
Flokkur fólks, Viðreisn, hver platar?

Nei, ég held það gangi aldrei upp að vera með svona pólitískar vísur – þetta eru einfaldlega alltof mörg framboð til þess að þetta geti gengið upp.

Brátt skal kjósa um kosti óljósa
ei ég hrósa stöðunni.
Mun Katla gjósa og sverta ósa?
japlar Rósa á töðunni?

Tjah..pólitískar vísur eða ekki. Þetta verður sennilega aldrei upp á marga fiska.

Þess má til gamans geta að þessi bloggfærsla var rituð án þess að nokkur starfsáætlun þar að lútandi lægi fyrir. Það útskýrir allt þetta málþóf.

Einar yfir marklínuna…….eða ekki.

Tilvitnun dagsins:
Allir: Kjóstu mig!

Orðin steindauð…….. og þó

Ein athugasemd

Lesendur?

Fjölmargir hafa komið að máli við mig undanfarnar vikur og þakkað mér fyrir að hafa loksins hætt. Steinhætt. Fólk hefur varpað öndinni léttar þetta haustið og var fyrir lifandi löngu kominn tími til. Þessu sama fólki gef ég nú langt nef, því eftir afar flóknum krókaleiðum hefur nú tekist að vekja upp frá dauðum skrímsladeild bloggsíðu Einars Haf – þannig að allt það fúlasta og óferskasta er að nýju komið upp á yfirborðið. Þið hélduð að inngangarnir hefðu verið slæmir í eina tíð, bíðið bara!

Varðandi þetta langa nef sem ég var að gefa, er þetta ekki örugglega skattfrjálst? Þarf nokkuð að borga nefskatt af þessu?

September hefur einkennst af göngum og réttum. Þið vitið, labbi labbi labb og mememe. Síðan þegar heim var komið tók við trallala og glöggglöggglögg. Svo var réttarball á Höfða og þar var tvít tvít flottur jakki og gaman saman. Ég veit ekki hvort ég á nokkuð að vera að fara nánar ofan í saumana á öllu þessu. Allt er þetta partur af hinni stóru og stöðugu hringrás sem innifelur fengitíð, sauðburð, göngur, sláturtíð og húskarlahangikjöt. Sauðfjárbændur hafa auðvitað ekkert upp úr krafsinu nema ánægjuna en aðalmálið er auðvitað að verslunin komist þokkalega frá þessu rugli. Eru ekki danskir aukaefnasprautaðir kjúklingar frá Tælandi örugglega á niðursettu verði núna? Nammi namm.

Samkvæmt umræðuþætti Ríkissjónvarpsins sem sýndur var í þráðbeinni línulegri útsendingu núna rétt áðan þá ætla heilir tólf flokkar að bjóða fram í þingkosningunum sem á að halda 29. október næstkomandi. Iss piss. Bara tólf? Þetta er ekkert úrval. Helstu mistökin sem gerð voru nú síðsumars, eins og réttilega hefur verið bent á, voru þau að gefa það út opinberlega hvenær kosningarnar ættu að fara fram – það gerði öllu þessu liði kleift að skipuleggja sig og smala saman fólki á framboðslista. Tólf framboðslistar og hvað er það stór hluti þjóðarinnar? Hver á að borga fyrir þetta allt saman? Er það ekki örugglega ég. Vonandi.

Þar sem það eru kosningar í farvatninu hefur urmull prófkjöra farið fram undanfarið. Þeim sem hefur fundist of mikið kellingaraus á Alþingi á þessu kjörtímabili ætti að vera skemmt, enda hafa konur átt afar erfitt uppdráttar í þeim prófkjörum sem farið hafa fram. Ég er auðvitað mikið upp á kvenhöndina og harma þessa stöðu sem upp er komin. Ef ég ætti framboðslista myndi ég fylla hann af kvenmönnum. Hvað með transfólkið? Jújú, auðvitað er það með í baráttunni líka. Þið vitið hvað máltækið segir. Konur eru menn. Þar af leiðandi eru menn líka konur. Nema hvort tveggja sé.

Nú er komin í kvikmyndahús myndin Eiðurinn. Um hvað fjallar hún, klám, ofbeldi, eiturlyf og óráðsíu? Nei, hún fjallar um Eið Guðnason og allar stafsetningarvillurnar og ambögurnar sem hann hefur leiðrétt í gegnum tíðina. Einn maður, eitt markmið, haugur af málfarsvillum.

Bloggið liðast langt og mjótt
gegnum leiðslur netsins
einn í keng með slæma sótt
svitna af angan fretsins.

Kjósendur athugið, vorum að taka upp fullt af nýjum kosningaloforðum en eigum einnig lítið notuð eldri loforð í úrvali. Bjóðum upp á fjárlagaramma í mörgum stærðum, allir ættu að geta fundið eitthvað við sitt hæfi. Verðið skiptir ekki máli, það er til fullt af peningum. Atkvæðaveiðar ehf.

Einar enn á meðal vor.

Tilvitnun dagsins
Allir: Jess, hann er hættur að blogga. Eða…………NEIIIIIIIII!!!!!!!!

Orðin á margra vikna fresti

Ein athugasemd

Sjaldséðu lesendur.

Nú þegar Einar Haf er loksins endanlega og í síðasta sinn hættur að blogga er óhætt að líta yfir farinn veg og minnast þess með hryllingi þegar málþóf hans var og hét – og hvernig þófið angraði lesendur daginn út og daginn inn. Sem betur fer eru þeir dagar nú liðnir.

Einari Haf var gjarnan tíðrætt um störf Alþingis í bloggfærslum sínum. Það kann að hljóma afkáralega enda hefur fólk almennt engan áhuga á því sem er að gerast á Alþingi. Þetta færir enn frekari sönnur á það að Einar Haf var ekki að blogga til að gleðja lesendur heldur til að svala einhverri annarlegri fíkn sem hrjáði hann. Þingheimur kom einmitt saman að nýju í gær eftir sumarleyfi og nú leikur allt í lyndi á ný – enginn er fúll og engin mál eru til að rífast og skammast út af. Allir þingmennirnir í skóginum eiga að vera vinir, samkvæmt því sem fram kemur í þingskaparlögum og lögum úr sýningunni Dýrin í Hásaskógi. Hásaskógi, af því allir höfðu talað sig hása. Þið skiljið. Ekki.

Einar Haf ritaði stundum um landsins gagn og nauðsynjar í bloggfærslum sínum, eins ótrúlega og það kann að hljóma. Sveitastörf voru honum ofarlega í huga og raunar var hvers konar skepnuskapur honum að skapi – en ekki lesendum auðvitað. Aumingja Einar, gott að hann hefur bundið enda á þessar þjáningar.

Einar Haf átti það nú til að vera lúmskur. Oft gat hann skrifað heilu efnisgreinarnar um það eitt að hann væri að skrifa langan texta um ekki neitt sem þó tæki heila efnisgrein. Ég tala nú ekki um þegar hann var farinn að lýsa því í löngu máli hvernig hann fór að því að skrifa langan texta um ekki neitt og tók undir það heilu efnisgreinarnar. Eins gott að þessir tímar séu liðnir.

Einar Haf velti stundum upp hinum ýmsu hneykslismálum sem voru til umræðu í þjóðfélaginu á hverjum tíma, en ef honum tókst ekki að finna nein hneykslismál þá bjó hann þau bara til sjálfur. Það var auðvitað hneyksli í sjálfu sér. Einar Haf gat býsnast yfir hinum ótrúlegustu hlutum, sérstaklega blöskraði honum þó þegar jólaskrautið og jólaundirbúningurinn fóru á fullt í byrjun nóvember. Guði sé lof að þessi forheimski fýlupoki sé búinn að pakka saman og hættur að angra almenna lesendur.

Það er reyndar eitt sem ég er farinn að velta fyrir mér núna og þið kannski líka. Er Einar Haf ekki örugglega hættur að blogga? Ég meina, hann hætti í júlí var það ekki? Er kannski eitthvað bogið við þetta? Hvernig vitum við að hann sé hættur. Með því auðvitað að fara á bloggsíðuna hans og skoða hvenær síðasta færsla var birt. Hún var birt bara núna rétt áðan. Það þýðir þá að ………… Ó NEI!!!!

Sólin baðar stokk og stein
strá ég jórtra á hlaðinu
Sigurlín er orðin ein
Aðalsteinn drukknaði í baðinu.

Hneyksli vikunnar er auðvitað sú staðreynd að Umf. Þorsteinn Svörfuður er ekki talinn upp á þessum lista. Það gengur bara betur næst.

Einar hættur við að hætta við að hætta við að hætta við að koma til baka eftir að hafa hætt.

Tilvitnun dagsins:
Allir: Æi góði besti, hættu þessu!

Orðin afar misskilin

2 athugasemdir

Misskildu lesendur.

Ó nei, ég trúi þessu ekki. Hann heldur bara áfram og áfram og áfram. Hversu úrelt sem þetta tjáningarform telst vera þá virðist það ekki stoppa Einar Haf í því að verða sér að atlægi reglulega fyrir allra augum.

Ég hef ákveðið að koma ekki fram á þjóðhátíð í Vestmannaeyjum. Nú? Vegna þess að þú ert mótfallinn því að ósamræmi sé í vinnubrögðum lögregluyfirvalda í landinu þegar kemur að upplýsingagjöf um meint kynferðisafbrotamál? Nei, bara vegna þess að mér var ekki boðið að koma fram á þjóðhátíðinni.

Ótal margar fréttir undanfarna daga hafa leitt mann að þeirri niðurstöðu að nú sé allt á leið lóðbeint til andskotans. Kornið sem fyllti mælinn kom svo þegar þessi frétt birtist. Hvar endar þetta eiginlega? Ég er alltaf að verða meira og meira efins um að Ólafur Ragnar sé að gera hið rétta með því að hætta sem forseti nú þegar óvissan í þjóðfélaginu er þrúgandi sem aldrei fyrr. Gangi þér vel Guðni minn.

Sigmundur Davíð er mættur aftur, ferskari en nokkru sinni fyrr. Og hann spyr. Hvenær verða svo þessar þingkosningar? Sem allir voru brjálaðir út af fyrr á árinu? Allt gleymt og grafið. Svo eru allir löngu búnir að gleyma Wintris, er það ekki? Og arðgreiðslu tryggingafélaganna? Kjararáð? Nautabökurnar í Borgarnesi? Iðnaðarsaltið? Jú, steingleymt og grafið – hver einn og einasti skandall. Tær snilld.

Stundum er talað um að hafa allt uppi á borðum. Þetta borð hlýtur því að vera ansi stórt. Annað var það ekki.

Nú um liðna helgi fékk ég símtal þar sem ég var beðinn um að vera sadisti í bíómynd. Ég tók þeirri óvenjulegu beiðni auðvitað vel – lesendur þessarar síðu ættu að geta tengt við einhvers konar sadistatilburði af minni hálfu þegar horft er til baka yfir allar gömlu svínslegu bloggfærslurnar sem birtar hafa verið. Þetta var reyndar einhver misskilningur, því beiðnin fólst í því að vera statisti í bíómyndinni Svanurinn, sem tekin er upp hér í Svarfaðardal um þessar mundir. Gott og vel, ég brást skjótt við og eyddi stærstum hluta laugardags og sunnudags við Tungurétt í Svarfaðardal þar sem upptökur fóru fram. Ég er vitaskuld bundinn trúnaði um það sem þarna fór fram en get þó sagt að ég stóð kjurr, labbaði fram og til baka og var ýmist maður með kaffi eða maður með öl. Nokkurt magn pilsners var haft um hönd. Og ímyndunarfyllerí getur leitt til ímyndaðra timburmanna. Það er annað mál.

Svo er það verslunarmannahelgin. Allar hátíðirnar, allar bjórdósirnar, allir timburmennirnir, allar ákærurnar og allir virkir í athugasemdum. Allir verslast upp. Ég get ekki beðið. Þjórhátíð í Pestmannaeyjum, Inníkúkinn í Reykjavík, ölskylduskemmtun í Búsdýragarðinum og Æludagar í Hörgársveit eru bara brot af því sem verður í boði – og raunar bara brot af útúrsnúningum mínum á nöfnum útihátíða gegnum tíðina – þetta er jú alltaf það sama ár eftir ár eftir ár. Mun ég skemmta mér fallega? Tja….

Lífið leikið getur grátt
gamlar drykkjubullur
ég á orðið býsna bágt
pilsner þamba gervifullur.

Þess má til gamans geta að engar hljómsveitir misskildu innihald þessarar bloggfærslu – og munu þær þar af leiðandi allar koma fram um næstu helgi.

Einar krossfittaður.

Tilvitnun dagsins:
Allir: Pókémon!

Mikið var þetta orðið langt hlé

Ein athugasemd

Góðu lesendur.

Hann er mættur aftur. Eftir langt hlé. Var þetta nógu langt hlé? Ég er ekki svo viss um það. En gott og vel. Maðurinn með munnræpuna lætur til skarar skríða og lætur ekkert ósnortið. Ég veit að það er erfitt að halda þessum lestri áfram án þess að fá ælubragð í munninn – sem betur fer eru lesendur ekki það margir að ég þurfi að fá samviskubit út af þessu.

Síðan ég lét síðast í mér heyra á þessum úrelta vettvangi hefur ýmislegt gengið á. Ég skrapp til dæmis til Parísar í dagpart eða svo, ásamt lesanda þessarar síðu nr. 1 og þeim Gunnari á Göngustöðum og Karli á Hóli – skuggastjórnendum í Ungmennafélaginu Þorsteini Svörfuði til margra ára. Ég sjálfur á eftir að gera upp og gera upp við mig hvort ég var þarna á vegum bloggsíðu Einars Haf eða Ungmennafélagsins Þorsteins Svörfuðar – sennilega skipti ég kostnaðinum 50/50. Allavega, ferðin var farin og það var farið á Stade de france, þjóðarleikvang Frakka, til að berja íslenska karlaknattspyrnuliðið…..augum. Þeir öttu kappi við heimamenn Frakka. Fljótlega kom á daginn að þessir Frakkar voru númeri of stórir – er þetta ekki spurning um að sníða sér stakk eftir vexti. Eða Frakka eftir vexti. Hvað sem þessum vangaveltum líður fór leikurinn 5-2, Ísland vann seinni hálfleik og íslenskir stuðningsmenn öskruðu úr sér lungu og lifur allan tímann, svo eftir var tekið. Það var gaman að geta tekið þátt í þessu og upplifa þetta ævintýri. Kvennalandsliðið keppir svo í lokakeppni EM í Hollandi á næsta ári – verður það mót sýnt hjá Símanum? Mun Gummi Ben öskra sig inn í hugi og hjörtu heimsbyggðarinnar þá? Tja…ég myndi ekki vera of viss. Konur eru jú stundum Einar.

Síðan ég lét síðast í mér heyra er búið að halda eitt stykki fossarakosningar með tilheyrandi sjónvarpskappræðum, kosningavökum og atkvæðaveiðum. Kosningabaráttan var frekar undarleg leyfi ég mér að segja, frambjóðendur voru níu talsins og voru þeir spurðir út um víðan völl og spurðir út í víðan völl. Svörin voru líka út um víðan völl, þorskastríðin og Icesave voru merkilegustu umræðuefnin. Þrír frambjóðendur settu met í kosningunum, aldrei hefur nokkur nokkru sinni fengið jafn fá atkvæði hlutfallslega séð. Rangur maður á röngum tíma? Veit ekki, en af hverju fæddist ég lúser? Ég bara spyr.

Hneyksli vikunnar að þessu sinni er að sjálfsögðu þetta hér. Þetta er ákveðinn skellur fyrir kvennapönksveitina Randalín og stelpurokksveitina Klassapíur en sem betur fer mun stúlknakór Kársnesskóla fá að koma fram á hátíðinni – og lagfærir það kynjahlutföllin eitthvað. Svo má velta fyrir sér hvort þeir sem fari á Þjóðhátíð í Vestmannaeyjum bara út af hljómsveitunum sem koma fram séu á einhverjum villigötum.

Og nú er lagður ljósleiðari um Svarfaðardal þveran og endilangan – hvern hefði grunað það hér í þá daga þegar afi klifraði upp í símastaur til að ná sambandi við næsta nágrenni. Internetið leggur heiminn að fótum sér og ljósleiðarinn leiðir ýmislegt í ljós – tala nú ekki um nú þegar tekist hefur að koma ljósleiðaranum gegnum Urðaengið. Það er ekkert grín að plægja streng niður í slíkt landsvæði – landareignin heitir ekki „Urðir“ bara út í loftið. Enda enda ég yfirleitt í grjótinu þegar ég reyni eitthvað.

Kerlingar reyna að koma fram
en komast hvorki lönd né strönd
við karlrembusvínin ég segi skamm
skelfing nú bágt eiga kvennabönd.

Þess má geta að ég fékk 0,18% af því verðlaunafé sem ég hefði fengið fyrir þessa bloggfærslu hefði ég skráð mig til leiks sem karlmann. Þvílíkt klúður hjá mér. Það er ekki sama Jón og frú Jón.

Einar kvennamaður.

Tilvitnun dagsins:
Allir: Húh!

Orðin evrópumótuð

2 athugasemdir

Innköstuðu lesendur.

Þá er stóra stundin loksins við það að renna upp. Íslenska landsliðið í knattspyrnu er á leið á sitt fyrsta stórmót. Það verður aldeilis gleði og gaman þá. Ég skal segja ykkur það.

Hmm…já en íslenska landsliðið í knattspyrnu hefur komist á stórmót áður, meira að segja tvisvar.

Já, en það voru kelling…..afsakið, það voru konur. Það telst þess vegna varla með. Ég meina, þetta hjá strákunum er miklu merkilegra. Þess vegna er hægt að horfa á æfingaleik Íslands og Lichtenstein í karlaboltanum í beinni útsendingu á aðalrás Ríkissjónvarpsins með tilheyrandi riðlun á línulegri dagskrá en kvennaleikur Íslands við Makedóníu í undankeppni Evrópumótsins fær sinn stað á Rúv 2 – svo að íþróttafréttir af íþróttakörlum á aðalrásinni fái nú að vera á sínum eðlilega tíma. Allt ósköp eðlilegt og eins og það á að vera.

Ungmennafélagið Þorsteinn Svörfuður lagði sín lóð á vogarskálarnar varðandi hlut kvenna í íþróttahreyfingunni þegar stjórn félagsins, á eftirminnilegan hátt, skipaði á aðalfundi konu í brennunefnd félagsins fyrir fáeinum árum. Þetta varð að vísu ekki til þess að fjölga konum í starfi félagsins – en það mátti reyna.

Alltaf þegar stórmót í fótbolta standa fyrir dyrum er barist hatrammlega um sýningarréttinn. Bloggsíða Einars Haf fór halloka enn eina ferðina. Stöð 2 átti ekki séns og RÚV strögglaði. Það var, öllum á óvörum, Síminn sem keypti sýningarréttinn. Hvern hefði grunað það á tímum sveitasímans að áratugum síðar væri Ísland að fara á stórmót og Síminn myndi sýna það í beinni útsendingu. Algjörlega galið.

Sauðburði er nú loks formlega lokið og líður þá að því að kindur haldi til fjalls. Þar verða þær vonandi flestar þar til þeim verður gefið leyfi til að koma heim aftur, um göngur. Kindurnar hafa verið látnar vita af því hvenær göngurnar eiga að vera og sættu þær sig flestar við þessa ráðstöfun – ég meina, ekkert sem kom á óvart svo sem. Önnur helgin í september, allt í lagi. Með því skilyrði að við fáum smá túnbeit í viðbót þegar við komum aftur….áður en börnin okkar fara á sláturhús. Þessi líking mun aldrei ganga upp.

Það er alltaf nóg um að vera í samkomuhúsinu Höfða. Nú um helgina var haldið sveitaball og mætti ég þangað að sjálfsögðu og stundaði mannlífsrannsóknir. Um næstu helgi standa svo velunnarar hússins fyrir sveru kaffihlaðborði þar sem öllu verður til tjaldað. Það verður sól og 15 stiga hiti og svei mér þá ef það verða ekki bara allir í hátíðarskapi. Ég geri ráð fyrir að þeir sem ekki eru staddir í Frakklandi að fylgjast með fótboltanum komi á kaffihlaðborðið – eðlileg krafa.

Og hvað er að frétta af forsetakosningunum? Ekki baun í bala held ég. Bara það jú að samsærið gegn Ástþóri Magnússyni heldur áfram að hans sögn. Og Davíð er með kosningaskrifstofu við Grensásveg. Það minnti á mig á ákveðinn Davíð sem hefur einmitt komið nokkrum sinnum fyrir hér í vísnahorninu. Skemmtileg tilviljun. Meira var það ekki.

Og svo veðrið maður.

Kosningarnar eru hlátur, grátur
kvíðinn sljóvgar tilfinningarnar
Dabbi er á Grensás, býsna kátur
skyldi hann kýla kjósendurnar þar?

Þess má til gamans geta að nánast allir flugumferðarstjórar lesa bloggsíðu Einars Haf í yfirvinnu.

Einar boltabulla.

Tilvitnun dagsins:
Allir: Bolti.

Borin orðin

Ein athugasemd

Góðu lesendur.

Inngangur er fyrir plebba. Áfram með smjörið.

Er sauðburði þá lokið? Nei, það er ein eftir.

En hvað eru margir forsetaframbjóðendur eftir? Þeir ku vera níu. Samt fá bara tveir til fjórir að mæta í umræðuþætti og skiptast á skoðunum. Það er svo sem ágætt að grisja aðeins úr þessum fjölda. Ekki viljum við eyða okkar dýrmæta tíma í eitthvað rugl. Tja…nema ef vera skyldi að lesa bloggin hans Einars Haf. Lesendaþrautin að þessu sinni er: hvaða níu manns eru í forsetaframboði? Rétt svör óskast í athugasemdum.

Hlutlausasti fjölmiðillinn þegar kemur að forsetakosningunum er bloggsíða Einars Haf og næst þar á eftir kemur Morgunblaðið. Öll viljum við jú faglega og hlutlausa umfjöllun þegar kemur að þessum málum og skal þá á engan hallað.

Eldhúsdagsumræður fóru fram á Alþingi í gærkvöldi, eldhúskvöldsumræður sem sagt. Umræðunum var útvarpað og sjónvarpað í þráðbeinni línulegri útsendingu Rásar 2 og Ríkissjónvarpsins lögum samkvæmt og var áhorf töluvert – sérstaklega á þeim heimilum þar sem ekki nást aðrar sjónvarpsstöðvar. Hvað kom fram í umræðunum? Auðmýkt og hreinskilni? Minnisleysi? Ég man það ekki, ég ákvað að fara út í vorið í staðinn og telja kindur. Sem endaði auðvitað með því að ég sofnaði.

Íslenskt íþróttafólk gerir það gott þessa dagana. Strákarnir okkar í fótboltanum, stelpurnar okkar í sundinu, vöðvabúntin okkar í Krossfittinu, fituhlunkurinn okkar í málþófinu. Allt þetta og meira til eykur hróður lands og lýðs um veröldina. Hvernig stendur eiginlega á þessum svakalega góða árangri? Er það skyrið? Lýsið? Náttúrufegurðin? Eða eru það öll gömlu góðu húsráðin? Nei held ekki. Held þetta sé fyrst og fremst heppni. Já og auðvitað höfðatalan.

Ég var að lesa hérna í Mogganum nafnlausa frétt þess efnis að Guðni Th. hafi sagt eitthvað í hálfum hljóðum við eldhúsborðið heima hjá sér fyrir sjö árum síðan sem stenst enga skoðun og verða að túlkast sem afar óheppileg ummæli í ljósi forsetaframboðs hans. Skamm Guðni.

Ef þið voruð að velta því fyrir ykkur í hvað hin svokallaða „skuldaleiðrétting“ fór þá er svarið hér. Hún fór sem sagt í það að leiðrétta laun starfsmanna skattsins. Spæling.

Hneyksli vikunnar er hið árlega klósetthneyksli. Ferðamannastraumurinn ætlar að slá öll met og hvað gerum við? Setjum við upp klósett eða ferðakamra? Nei, við setjum upp skilti um að það sé bannað að ganga örna sinna hér og þar. Vandamálið hverfur varla við það. Ég þarf alveg jafn mikið að kúka þó það standi á einhverju skilti að ég megi það ekki. Og næsta klósett víðsfjarri. Svo um leið og eitthvað verður bannað og forboðið verður freistingin enn meiri. Hi, I’m John and this is my wife Sarah. We are from America. And we just pooped next to Gullfoss under the blue summer sky. Spectacular! Ég segi nú bara sjitturinn titturinn.

Vorboðinn ljúfi laumast í var
og lætur allt gossa á ósnortið land
á hælunum hangandi nærbuxurnar
hræðist ég mjög þetta fljótandi hland.

Þess má til gamans geta að nú á að einkavæða viðskiptabankana almennilega og í eitt skipti fyrir öll, ekki í einhverju svona flippi og hálfkæringi eins og í síðasta góðæri. Sjúkket – ég sem var farinn að óttast að þetta væri allt að fara úr böndunum hjá okkur aftur.

Einar genginn örna.

Tilvitnun dagsins:
Ferðamenn: Where is the next toilet?

Orðin framboðin

2 athugasemdir

Krúttípúttulegu lesendur.

Margir hafa komið að máli við mig. Margeir hefur líka komið að máli við mig. Margeir heldur mig sig, en það er hans vandamál. Óvissuástand og blablabla. Er ég hættur við eða ekki hættur við? Hættur við hvað? Við sjáum hvað setur og hvað maður setur á kjörseðilinn fyrir sólsetur. Og ég er hættur við, vegna óvissuástands. Hættur við þessa bloggfærslu þá? Hætturnar leynast víða, og svo hætturnar við að hætta. Hættu nú alveg.

Sauðburður hefur verið í miklum algleymingi undanfarna daga. Hvítasunnuhelgin var sérlega annasöm, þar sem heilagur andi sveif yfir vötnum, sem og burðarslím. Og ýmislegt fleira. Sauðburði er ekki lokið og ýmislegt getur enn gerst, en þetta hefur gengið þokkalega hingað til. Hvað með brandarana um allt féð sem er í skattaskjólum og þar af leiðandi ekki í fjárhúsunum? Orðið svolítið þreytt, ekki satt? Samt ennþá viðeigandi.

Hvenær fer svo að vora? Það er ekki vitað fyrir víst. Veðurstofa Íslands hefur ekki getað svarað neinum spurningum því tengdu þar sem nýjar ofurtölvur nánast bræddu úr sér um helgina. Þær fengu næstum hitaslag, greyin. Skýringin var bilun í kælikerfi. Einmitt, eins og einhver trúi því. Hvað ætti Veðurstofa Íslands að hafa að gera með kælikerfi? Það ætti alveg að duga þeim að spá skítakulda til að kæla niður tölvukerfið. Þeir hafa jú býsna góð sambönd. En hvernig geta þeir spáð kulda þegar spátölvurnar bila? Hringlaga rökvilla – eða Circular reference – svo maður vitni í excel. Og enginn botnar neitt í neinu.

Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva fór fram nú um Hvítasunnuhelgina. Íslendingar freistuðu þess að taka þátt en þeim varð ekki kápan úr því klæðinu. Ekki einu sinni nálægt því að vera kápa, bara einhver svört lufsa með kögri á. Það dugði engan veginn. Boðskapur okkar framlags var í stuttu máli sá að aðalatriðið væri ekki að sigra heldur að vera með (eða reyna það) og hafa nógu dökkan og drungalegan bakgrunn – og kjósendur í Evrópu tóku svo sannarlega mark á því. Að vísu var dulinn boðskapur í titli lagsins „Hear Them Calling“, þ.e. það var sungið um símakosninguna og að það heyrðist þegar Evrópubúar hringdu inn til að kjósa íslenska lagið áfram. Því miður heyrðist enginn hringja. Can’t Hear Them Calling.

Fossarakosningarnar nálgast og frambjóðendur eru farnir að setja sig í stellingar, þeir sem ekki eru hættir við það er að segja. Þegar síðasta bloggfærsla fór í loftið var hr. Ólafur Ragnar Grímsson forseti enn í framboði vegna mikillar óvissu. Nokkrum dögum síðar taldi hann öllu óhætt og hætti við að hætta við að hætta, þeim sem höfðu hætt vegna þess að hann hætti við að hætta til mikillar óánægju. Enn eru þó einhverjir í framboði sem enginn veit hverjir eru, en það er auðvitað bara samsæri ljósvakamiðla og áróðursmaskína kerfisins – sem þessi bloggsíða er jú ágætt dæmi um.

Íslenska knattspyrnusumarið er nú hafið. Sem fyrr er aðalatriðið að vera með og efla ungmennafélagsandann eins og við höfum reyndar séð nokkuð glögglega nú í upphafi Íslandsmótanna. Hvenær byrja fótboltaæfingar utandyra hjá Ungmennafélaginu Þorsteini Svörfuði? Væntanlega að loknum sauðburði, þegar frostið verður farið út netmöskvunum og þegar vallarstarfsmennirnir koma undan snjó – en þeir voru geymdir á fótboltavellinum við hliðina á mörkunum í vetur svo allt væri á vísum stað þegar voraði á ný.

Vorið kemur, hlýnar hjarta og sál
hugur minn á ný úr roti raknar
Kindur eignast lömbin, mikið er þeim mál
merkrar speki Einars enginn saknar.

Þess má til gamans geta að Einar Haf bauðst til að afsala sér launum sem hann þiggur hjá bloggsíðu Einars Haf til þess eins að geta tekið við forsetalaunum Davíðs Oddssonar – sem hann hyggst afsala sér þegar hann kemst á Bessastaði.

Einar auðmjúkur.

Tilvitnun dagsins:
Allir: Ég finn mikin meðbyr.

Orðin upp stigin

Ein athugasemd

Undanskotnu lesendur.

Það er við hæfi nú að kveldi Uppstigningardags að horfa ögn til andlegra málefna og staldra við í amstri hversdagsins. Það er rétt að minnast himnafarar Jesú Krists, þessi dagur er jú til þess gerður. Eins og þjóðfélagsástandið var á tímum Jesús var himnaför hans skiljanleg. Væri hann hér á meðal vor í dag myndi hann eflaust gera slíkt hið sama, forða sér burt úr vitleysunni og stíga upp til himna. Að þessu leyti hefur ekkert breyst.

Óli segir nei nei nei, nei nei segir Óli.

Nú er það allt í einu orðið vítavert að tengdaforeldrar manns skuli eiga peninga einhvers staðar á einhverri eyju suður í aflandshafi. Afsakið meðan ég æli. Syndir feðranna eru þeirra syndir, ekki okkar. Ég er ekki að tala um mig, enda á ég enga tengdaforeldra svo ég viti, heldur er ég að tala um Þormóð Ugluspegilsson á Framnesvegi 16. Honum er ekki lengur sætt sem forseta húsfélagsins vegna þess að tengdaforeldrar hans eiga peninga á Tortóla eyjum. Skamm Þormóður.

Nú stendur yfir Öldunkamót í blaki, þar sem blakkempur hvaðanæva af landinu keppast við að tæma hvern öldunkinn á fætur öðrum. Ekki ósvipað Pollamótinu í fótbolta þegar fótboltakempur hvaðanæva af landinu keppast við að tæma hvern pollann á fætur öðrum. Hmm…eitthvað í þessu gengur ekki upp. Veit samt ekki hvað.

Óli segir nei nei nei, nei nei segir Óli.

Nýjasta hneykslið í langri röð hneykslismála er hið árlega veðurhneyksli sem samtök veðurfræðinga standa fyrir. Frá og með sumardeginum fyrsta og langt fram í maí spá þeir engu nema norðanátt og kulda – og alltaf rætast spárnar. Ungir Sjálfstæðismenn hafa ítrekað lagt til að Veðurstofa Íslands verði einkavædd, í þeirri von að spárnar og þar með veðrið batni í kjölfarið. Gangi þeim vel með það.

Bresku Jómfrúareyjar eru þekktar fyrir blómlegt atvinnulíf og öflugan fyrirtækjarekstur. Eyjaskeggjar hafa brotist til metorða úr sárri fátækt með tveimur höndum tómum – þeir hafa sannkallað víkingablóð í æðum. Þeir virðast einnig hafa notið fjárhagslegs stuðnings íslenskra auðmanna. Þetta hefur komið betur og betur í ljós eftir því sem skjölin hafa lekið og lekið frá Panamaeyjum. Enn á ný sannast þá hið fornkveðna að þegar smáþjóðir eru í vanda staddar koma Íslendingar til skjalanna og redda málunum. Alveg sama hvort það bitnar á innviðum samfélagsins okkar eða ekki. Tortóla – öruggur staður til að vera á.

Óli segir nei nei nei, nei nei segir Óli.

Auðkýfingurinn Donald Trump hefur hlotið mikið brautargengi í forkosningum Repúblikana í Bandaríkjunum, vegna komandi forsetakosninga. Ekki líst mér á Repúblikuna. Það eru Repúblikur á lofti. Ég vildi bara koma þessu á framfæri.

Evrópusöngvakeppnisfararnir okkar eru löngu mættir til Stokkhólms til að æfa sig fyrir Evrópusöngvakeppnina, sem mun tröllríða allri línulegri dagskrá í næstu viku. Gréta Salóme er í forsvari fyrir okkar hönd. Í íslensku söngvakeppninni heyrði hún raddir á íslensku en nú á alþjóðavísu heyrir hún raddir á engilsaxnesku. Í fyrra söng hún María okkar af sér rassgatið og það stefnir allt í að hún Gréta muni gera það sama í ár. Við fylgjumst spennt með.

Fokið er í flestöll skjól
framinn býður skaða
eins og álfur út úr hól
breyti ég í spaða

Þess má til gamans geta að þó svo að frændi minn hafi átt bankareikning á Tortóla eyjum og systir vinkonu minnar setið í stjórn skúffufyrirtækis á Ceycille eyjum ætla ég ekki að segja af mér. Hvað þá að biðjast afsökunar.

Einar þaulsetinn.

Tilvitnun dagsins:
Allir: Rass!!!