Jólaföstulegu lesendur.

Ég kemst í jólafíling. Já, algjöran jólafíling. Nú styttist í hátíð ljóss og friðar og þá er kannski best að birta eins og eina bloggfærslu. Það er langt síðan síðast en það hefur einfaldlega ekkert bitastætt gerst þannig að það hefur ekki verið nein ástæða til að birta bloggfærslu. Athugasemdirnar eru vissulega gríðarlega margar og eftirspurnin frá meintum lesendum er stöðug en þetta verður bara að hafa sinn gang. Þess má til gamans geta að lífstílsbloggarar landsins hafa birt 2.754 færslur síðan ég bloggaði síðast og allir hafa þeir verið að gera mjög góða hluti bæði fjárhagslega og í einkalífinu enda velja þeir réttu vörumerkin og taka réttar ákvarðanir í boði réttra fyrirtækja. Ekkert af þessu á við um mig enda hef ég stundum verið kallaður maður hinna röngu ákvarðana.

Nú sprettur hver kvenfylkingin upp af fætur annarri og lýsir áratuga löngum þjáningum, ánauð, kynferðislegri áreitni, ofbeldi, þukli, kukli og alls konar persónulegum hörmungum sem viðkomandi hafa gengið í gegnum vegna ofríkis karlapunga og svartra sauða sem hafa í krafti valds síns og stöðu gengið fram á svívirðilegan hátt. Tónlistarkonur, leikkonur, vísindakonur, réttarvörslukerfiskonur (já það er orð), stjórnmálakonur og alls konar aðrar konur hafa risið upp og lýst hryllingnum og það virðist raunar alveg sama á hvaða kima þjóðlífsins er litið, alls staðar er sömu söguna að segja. Alveg dæmigært. Alltaf eru það minnihlutahóparnir sem þurfa að þola ofbeldi og kúgun af hálfu meirihlutans. Reyndar er það varla minnihluti lengur þegar svona margir hafa þurft að upplifa þessar þjáningar. Meirihluti minnihlutans hefur þjáðst. Þeir sem ekki hafa lent í neinu svona skelfilegu og hryllilegu eru þar af leiðandi í minni minnihluta, meiri minnihluti hefur orðið fyrir barðinu á minni meirihluta. Og þá eru allir komnir í minnihluta og þar af leiðandi er málið allt komið út um þúfur.

Í kjölfarið á þessari holskeflu frásagna af kynferðislegri áreitni og ofbeldi undir myllumerkinu #metoo fylgir svo holskefla afsakana og játninga af ýmsu tagi þar sem allir þeir sem einhvern tímann hafa gert eitthvað á hlut einhvers rita opinbera afsökunarbeiðni og birta á samfélagsmiðlum, í dagblöðum, á skeinipappírum, í strætóskýlum og á lífstílsbloggum og fá þúsundir læka fyrir vikið. Bölvuð svínin. Tökum dæmi. Gilzenegger biðst afsökunar á að hafa lagt það til opinberlega fyrir tíu árum að það þyrfti að tittlinga einhverja nafngreinda konu. Tittlingaskítur. Mótmælendur biðjast afsökunar á því að hafa mótmælt úr hófi fram við heimili nafngreindra einstaklinga og vegið þar með að einkalífi viðkomandi. Eða ekki. Einar Haf biðst afsökunar á að hafa skrifað pistla og birt opinberlega á netinu í rúm 11 ár. Einar Haf biðst afsökunar á að hafa komið við Sögu. Og ég komst við. Eins og það sé bara nóg að segja fyrirgefið og afsakið og málið þar með dautt? Einhverjir þurfa að axla ábyrgð. Jesús Kristur tók á sig syndir heimsins með dramatískum hætti, spurning hvað eigi að gera í þeirri stöðu sem nú er komin upp? Ég held því miður að engum sé lengur við bjargandi, ekki einu sinni Ragnari.

Já og ég biðst afsökunar á því hversu illa ígrunduð þessi síðasta efnisgrein var. Eflaust kom það við kauninn á einhverjum en afsökunarbeiðnir eru í tísku núna og ég hef því engu að kvíða.

Hverjir eru það raunverulega sem bera ábyrgð á því hvernig þjóðfélagið er í dag? Nú það eru auðvitað hinir svokölluðu áhrifavaldar. Þessir áhrifavaldar hafa eins og nafnið gefur til kynna áhrif á flestar gjörðir fólks í dag. Fólk gónir á símana sína og á spjaldtölvurnar og þar blasa við þessir áhrifavaldar sem stjórna svo öllu sem fram fer. Það er ákveðinn skellur fyrir mig persónulega að ég þekki engan þessara áhrifavalda, raunar efast ég um að ég hafi séð þetta fólk áður, og ég hef því ekki gert mér grein fyrir áhrifum þessa fólks fyrr en nú. Ég þarf heldur betur að fara að hugsa minn gang en það eru reyndar engar fréttir fyrir lesendur þessarar bloggsíðu.

Nú er búið að mynda splunkunýja og þverpólitíska ríkisstjórn sem nær frá vinstri til hægri með viðkomu á miðjunni. Stuðla á að auknu samráði og jafnvel samræði, setja brýn mál á oddinn og fá sér á broddinn og þá verður allt hér í alls herjar lukku og fýlan lokuð ofan í krukku. Stendur þetta í stjórnarsáttmálanum? Nei reyndar ekki en þetta stendur örugglega í lesendum.

Hvað með tölvutæknina og íslenska tungu?

Sjítin seifast fælum í
sofna tölvubörnin.
Öppin lódast látlaust því
leið er vírusvörnin.

Já þú meinar. Jæja skítt með það. Nú eru aðeins örfáir dagar í að Stekkjastaur komi til byggða, fyrstur jólasveinanna þrettán. Þeir koma af fjöllum eins og fleiri en þeir geta nú ekkert að því gert blessaðir, annað en sumir. Gert er ráð fyrir góðu skógjafaári enda er góðæri í landinu, hagvöxtur talsverður og verðbólga í lágmarki. Aðstæður til skjógjafa eru því eins og best verður á kosið. Eina breytan sem gæti haft áhrif er hegðun barnanna. Ofdekraðir snjallsímasjúkir krakkagríslingar í sykurvímu fá varla mikið meira en kartöflu í skóinn eða hvað? Persónulega vonast ég til að fá innlegg í skóinn svo það verði þægilegra að ganga í honum.

Fyrr var oft í koti kátt
konur flestar hafa hátt
engin þeirra þagnar
karlar leika konur grátt
kyngerving nær engri átt
ekki vera Ragnar.

Þess má til gamans geta að þrír af hverjum fjórum tannlæknum mæla með Extra tyggjói en aðeins einn af hverjum tvöhundruð þjóðarleiðtogum mæla með Jerúsalem sem höfuðborg Ísraels.

Einar konur stíga fram.

Tilvitnun dagsins:
Allir: MÍ TÚ!

Tungulegu lesendur.

Þann 16. nóvember síðastliðinn, á 210 ára afmælisdegi Jónasar Hallgrímssonar, var dagur íslenskrar tungu haldinn hátíðlegur víða um land. Af þessu tilefni fór menntamálaráðherra þess á leit við mig persónulega að ég myndi (gegn mjög hárri þóknun) rita hnyttna og sniðuga bloggfærslu sem bæri með sér þann boðskap að varðveita og efla skyldi íslenskuna og koma með því móti í veg fyrir að tungan yrði erlendum áhrifum að bráð. Ég gat því miður ekki orðið við þessari beiðni ráðherrans en þess í stað verður bara skrifuð sama gamla bloggfærslan og alltaf með einhverju blandi af þvættingi, ambögum, blaðri og tuði. Það gengur bara betur næst.

Enginn grætur Íslending einan sér og dáinn. Svona orkti Jónas Okkar Hallgrímsson á sinni tíð. Þarna hefði getað staðið Einar í staðinn fyrir einan en látum það liggja milli hluta. Jónas var gríðarlega magnað skáld og auk þess bjó hann til orð sem við notum enn þann dag í dag og finnst ekkert sjálfsagðara. Tölva er til dæmis Jónasi að þakka. Hefði hann ekki fundið það orð upp værum við sennilega enn stödd í gagnaúrvinnsluhýsingartækinu eða einhverju álíka gáfulegu og þá væri nú kompjúter búið að taka yfir. Þetta gerði hann meira að segja löngu löngu áður en tölvan var fundin upp. Hmm…það er nú eitthvað bogið við þetta. Æi skítt með það. Það er ekki ofsögum sagt að tungumálið okkar, þetta pínulitla og krúttaralega örtungumál, eigi svo sannarlega undir högg að sækja um þessar mundir. Alþjóðavæðing enskunnar hefur ekki látið okkur Íslendinga ósnortna og nú þykir það móðins og flott að slá um sig með enskuslettum í daglegu tali. Sumir kunna reyndar lítið annað. Fussumsvei. Ég reyni að falla ekki í þessa freistingu en lendi þó í því einstaka sinnum að verða engilsaxneskunni að bráð. Fokk itt moþþerfokkers. Einmitt. Hvað er hægt að gera til að sporna við þessari þróun? Efna til málhreinsunarátaks? Flest mín mál fara svo sem í uppþvottavélina, híhí. Leiðrétta stafsetningu og málfar í öllum íslenskum rapptextum? Svona þar sem rapparar fá mikinn heiður þessa dagana fyrir að „bjarga íslenskunni“… Tökum dæmi um texta eftir hina góðkunnu og grunsamlega vinsælu JóaPé og Króla.

Bish eg spreða sjitt og looka frekar fresh og fly
Rookie player krómaður beint útúr Garðabæ
Fokk wit me gucci belti og skór homie
Hringd i mig og ég legg a hold homie
Eg með stil mothafokka skarta fint ay
Hef ekki tima fyrir fokkers eins og þig ay
Peningar tala svo eg hlusta ekki a þig mane
Sama sjittið, sama tonlist etta sjitt lame

Á íslensku gæti þetta hljómað svona:
Tæfa ég dreifi skít og lít út fyrir að vera frekar ferskur og fljúgandi
nýliði krómaður beint út úr Garðabæ.
Ríddu með mér Gucci belti og skór heimalningur.
Hringdu í mig og ég set þig á bið heimalningur.
Ég skarta því að vera með þeim sem enn eru móðurriðlarar.
Hef ekki tíma fyrir afturkreistinga eins og þig.
Peningar tala svo ég hlusta ekki á þig maður.
Sömu hægðir, sama tónlist, þetta er skítlélegt.

Já, ég held að þetta sé nú kannski ekkert skárra. Reyndar þarf það að fylgja með að þýðandinn hefur ekki yfirgripsmikla þekkingu á því slangri og tungutaki sem viðgengst hjá þessum þjóðfélagshópi sem kallar sig rappara en það kemur kannski með tíð og tíma. Hómí.

Bókmenntir munu stuðla að því að íslenskan lifi af og er þetta því hið besta mál, hvort sem fólk nennir svo að lesa allt það gríðarlega magn bóka sem kemur út eða ekki. Jólabókaflóðið skellur nú á okkur landsmönnum af miklum þunga líkt og stundum áður. Glæpasögur og reyfarar hvers konar eru sívinsælt lestrarefni og munu án efa koma margir Arnaldar og margar Yrsur undan jólatrjám landsmanna þetta árið. Hingað til hefur þó Hljóðritabók Seðlabankans notið mestra vinsælda en búið er að birta valda kafla úr bókinni í helstu fjölmiðlum undanfarna daga. Það sem er skemmtilegt við bókina er hið framúrstefnulega sjónarhorn þar sem lesandinn fær að verða vitni að afdrifaríkum, já og safaríkum einkasamtölum helstu ráðamanna þjóðarinnar og þeir vissu ekki einu sinni af því. Raunveruleikinn er oft lygilegri en skáldskapurinn sjálfur. Já og reyndar margfalt kostnaðarsamari fyrir skattgreiðendur. Það er aukaatriði samt.

Tölvur, snjalltæki og gervigreindarvélmenni framtíðarinnar munu vonandi koma til með að tala lýtalausa og góða íslensku. Vonandi mun okkur auðnast að vernda móðurmálið og hlúa vel að tungunni. Talandi um það, sóknarpresturinn hringdi hingað í Urði á degi hinnar íslensku tungu og spurði hvort hann gæti fengið að koma með eina tungu í reyk. Birtist prestur skömmu síðar með lafandi tungu sem var umsvifalaust sett í salt og hengd upp í reykingakofanum. Ég fór og athugaði með kjötið sem þar var og spurði hvað það væri að gera. Ekkert, sagði kjötið. Bara að hanga. Lengra varð það samtal ekki.

Samkvæmt útvarpsauglýsingu kom jólasveinninn í IKEA í gær og lét taka af sér sjálfur með saklausum og stjörfum börnum. Jólasveinninn? Með ákveðnum greini? Ég sem hélt að jólasveinarnir væru þrettán. Er kannski komið fram klofningsframboð, svona eins og þegar jólasveinarnir voru allt í einu orðnir einn og átta þarna um árið? Náðist kannski ekki ásættanlegur málefnasamningur? Þurfti sérframboð til að ná einhverjum sérstökum áherslum fram í jólagjafainnkaupunum? Eða er þetta bara enn eitt dæmið um græðgina í þjóðfélaginu? Allir jólasveinarnir þrettán vilja auðvitað fá að vera aðal. Ég hef þó hug á því að hafa samband við þennan sveinka með ákveðna greininum og segja honum að hundskast aftur í Grýluhelli og koma ekki aftur fyrr en um miðjan desember – og vera þá búinn að sameina jólasveinafylkinguna að nýju með málefnasamningi sem byggir á breiðri skírskotun, traustu baklandi og síðast en ekki síst þverjólitísku samstarfi og samstöðu.

Auður á kjörstaðinn mætti
með atkvæðisréttinn sinn.
Tilviljun ein því réði
að auður var kjörseðillinn.

Helgi á kjörstaðinn mætti
vatnið rann niður um svelgi.
Tilviljun ein því réði
að kosningin fór fram um helgi.

Einar á kjörstaðinn mætti
með hendurnar tandurhreinar.
Tilviljun ein því réði
að dömurnar kusu einar.

Þess má til gamans geta að það er alveg jafn árangursríkt að geyma tunguna í salti, súr eða reyk. Bara spurning um hversu mikið óbragð þú vilt fá á tunguna.

AlEinar konur hrímsyngja jólalögin í Hörpu alla aðventuna, bleslindar byllifyttur kveðast á í hléi. Ókeypis aðgangur.

Einar konur.

Tilvitnun dagsins:
Allir: ULLABJAKK!!!

Stjórnarmyndunarlegu lesendur.

Nú ríður á að hefja umræðuna upp á hærra plan og láta ekki persónulegan ágreining og skítkast koma í veg fyrir að sett verði saman bloggfærsla. Eða ríkisstjórn. Eða IKEA innrétting. Eða eitthvað annað sem þarf að setja saman.

Tæpur meirihluti eða ekki tæpur meirihluti. Tæp þjóðin eða ekki tæp þjóðin. Jú ar nott mæ tæp. Enn og aftur virðist sem svo að stjórnarmyndunarviðræður sigli í strand vegna þess að ekki næst samstaða um hver eigi að flytja þjóðinni áramótaávarp í beinni sjónvarps- og útvarpsútsendingu á Gamlárskvöld. Síðast sá spaugarinn Sigurður Ingi um það, Sigmundur Davíð flutti gamanmál árið þar áður og Jóhanna Sigurðardóttir hræddi líftóruna úr yngstu kynslóðinni árið þar áður. Lengi hefur Bjarni Ben. haft augastað á því að fá að flytja þjóðinni þetta ávarp, vatnsgreiddur og óaðfinnanlegur í tauinu, á besta sjónvarpstíma kl. 20:00 á Gamlárskvöldi. Oft hefur hann verið nálægt því að lauma rassinum í forsætisráðherrastólinn á réttum tíma og nú er enn og aftur kjörið tækifæri fyrir Bjarna að ná embættinu í tæka tíð fyrir áramótaávarpið. Spurningin er bara sú hverju af baráttumálum flokksins hann er tilbúinn að fórna til að hljóta brautargengi í forsætisráðherraembættið. Ekkert af þessu skiptir þó neinu máli enda vita það allir að áramótaávarp bloggsíðu Einars Haf, eina áramótaávarpið sem eitthvað er varið í, mun verða með jafnvel enn breiðari skírskotun en áður, jafnvel enn loðnara orðalagi og enn duldari skilaboðum en tíðkast hefur hingað til. Ávarpið verður sem fyrr textað á síðu 888 í textavarpi en engu að síður munu þeir sem fylgjast með ávarpinu þurfa að lesa milli línanna með sterku gleraugunum sínum til að átta sig á því hvað raunverulega er þar á ferðinni.

Móðir mín hefur vanið sig á það gegnum áratugina að byrja að reykja á haustin. Einhverjir kynnu að halda að þetta væri eitthvað til að hafa áhyggjur af en svo er þó alls ekki. Hvers vegna? Jú vegna þess að reykingarnar fara fram í sérstökum reykingakofa og þar fær einmitt jólahangikjetið ásamt öðru gúmmelaði að hanga og reykjast í tiltölulega miklum friði. Þrátt fyrir að um áratuga gamla hefð sé að ræða reynir reykingafólk eins og hún mamma að tolla í tískunni. Nú í haust höfum við einmitt verið að gera tilraunir í þá áttina að veipa kjötið í stað þess að reykja það þar sem það hefur oft og ítrekað komið fram í fjölmiðlum og lífstílsbloggum að reykingar séu algjörlega barn síns tíma og geðveikt hallærislegar og að það þyki miklu meira móðins í dag að veipa. Hvort kjötið sé ætt eða ekki eftir þessar meðfarir á eftir að koma í ljós.

Gríðarlegur vandi steðjar nú að sauðfjárbændum og hefur raunar steðjað að alveg síðan ég man bara ekki hvenær. Afurðaverð hefur hríðlækkað og bændur lepja dauðann ómengaðan beint úr skel. Það sem helst hefur haldið lífinu í sauðfjárbændum til þessa eru áramótahugvekjur Einars Haf þar sem það er hamrað á því leynt og ljóst hversu frábær og lífsnauðsynleg sauðkindin er – og arðbær. Það er ekkert plat. Stóra grínið felst í því að það hafa alltof fáir fattað þetta. Afurðastöðvar, kaupmenn og neytendur hafa ekki áttað sig á þessu til fulls. Þykist þú nú hafa vit á þessum málum Einar? Spyr einhver. Nei auðvitað ekki, ég fylltist bara eldmóð þegar ég hlustaði á Kind of Magic með Queen áðan. Svo má bæta við að það var verið að rýja kindurnar hér á Urðum fyrr í dag og tók ég þátt í því. Einhver þurfti jú að draga féð til Hjálmars rúningsmanns og „hjálpa því“ að setjast á rassinn – því ólíkt því þegar almennir borgarar fara í klippingu neitar féð staðfastlega að fá sér sæti þegar klipparinn segir. Féð var auðvitað rúið alveg inn að skinni áður en yfir lauk, ekki ólíkt sauðfjárbændunum sjálfum.

Síðan ég skrifaði vinsælasta pistil ársins 2014 á akureyri.net hefur leiðin vissulega legið niður á við – en það breytir því þó ekki að ég er enn brjálaður þegar nóvember er ellefu daga gamall og samt eru margir farnir á fulla ferð í jólagírnum. Þetta gengur bara ekki upp. Jólasveinarnir komu við í jólalandi Blómavals í Skútuvogi 21. október, samkvæmt því sem ég heyrði í útvarpinu. Sénsinn. Þetta hafa pottþétt verið gervijólasveinar. Alvöru jólasveinn með snefil af sjálfsvirðingu hefði aldrei látið sjá sig í mannabyggðum á þessum árstíma. Jólaklementínurnar og jólaeplin eru komin, segir útvarpið líka. Tæplega. Ef ég kaupi epli út í búð núna og ét það telst það varla jólaepli er það. Bara venjulegt nóvemberepli. Kokkurinn í IKEA auglýsir stíft að jólasmákökur og jólamatur séu nú á boðstólnum og ekki seinna vænna. Hann má troða þessum nóvemberjólamat sínum lóðbeint upp í rassgatið á IKEA geitinni. Lyktin verður þá kannski eitthvað skárri þegar hún brennur í þetta skiptið.

Jólasveinar ganga um gólf
gríðarlega snemma
Allir saman einn og tólf
ef til vill með tremma.

Þess má til gamans geta að bloggsíða Einars Haf mun ekki bjóða upp á jólatónleika fyrir komandi jól vegna fjölda áskorana.

Einar tæpur og torræður.

Tilvitnun dagsins:
Allir: Jóla hvað?

Elsku lesendur.

Já nú verður ekki lengur orða bundist. Nú er komið að því að ekki verður við unað mikið lengur. Við svo búið má ekki standa. Mælirinn er fullur. Það er ekki lengur hægt að sitja hjá og láta eins og ekkert sé. Hvað er ég eiginlega að tala um? Stjórnmálaástandið? Karlrembuna í þjóðfélaginu? Stöðu sauðfjárbænda? Vaxtastigið? Fjörskyldu Jóns Jónssonar? Nei, ég er enn að tala um helvítis geitina. Ég hlýt að komast yfir þetta á endanum.

Ef einhver missti af því þá er rétt að greina frá því að Íslendingar gengu til kosninga um síðustu helgi með afar góðum árangri ef horft er til fjölda flokka sem fengu mann á Alþingi. Mann? Já, það fengu reyndar nokkrar konur að vera með en það var auðvitað í algjörum minnihluta. Hvað komust margir feitir örvhentir kventransmenn ekki með yfirvaraskegg sem ættleitt hafa barn með hálfum útlendingi sem jafnframt er tónlistarkona á þing að þessu sinni? Ég veit ekki um neinn slíkan en það gengur bara betur á næsta ári þegar það verður örugglega kosið einu sinni enn vegna þess að allt hefur sprungið í loft upp vegna nýjasta lekans, leyndarhyggjunnar, hneykslisins eða einhverrar eldgamallar uppreistrar æru. Hvernig myndar maður stjórn þegar flokkarnir eru átta? Ljósmyndarinn þarf örugglega að nota mjög breiða linsu.

Ég er vitaskuld ennþá tilbúinn til þess að taka samtalið við þjóðina þó svo að kosningarnar séu að baki. Ég er enn tilbúinn til þess að vinna þvert á pólitískar línur til hægri og vinstri og þvert yfir miðjuna. Ég er sem fyrr boðinn og búinn að ræða við mitt bakland og sækja umboð mitt til grasrótarinnar. Ég mun eftir sem áður sækjast eftir því að ná breiðri skírskotun og hefja umræðuna upp yfir pólitískar átakalínur. Það sorglega er auðvitað að það nennir enginn að spá í þessu nú þegar kosningarnar eru búnar.

Hinir svölu, lattelepjandi hippsterar og himpigimpi gleðjast þessa dagana þar sem hin útúrfríkaða tónlistarhátíð Iceland Airwaves er nú hafin. Allt iðar þá af lífi og fjöri, að þessu sinni ekki aðeins í Reykjavík heldur líka á Akureyri. Fjölmargir tónlistarmenn koma fram og leika og syngja fyrir æsta gesti og má reikna með því að óvenju mikið líf verði í tuskunum. Nánast annar hver viðburður verður utandagskrár, eða offvenjú eins og þessir málheftu tónleikahaldarar vilja kalla það. Þetta minnir mig nú á það þegar ráðherrann svaraði fyrirspurnum offvenjú á Alþingi þarna um árið, það er önnur saga.

Þeir sem þekkja mig vita auðvitað að helsti hvati minn til að setja bloggfærslu á veraldarvefinn akkúrat núna er að í dag er 1. nóvember og jólarásin er farin í loftið. Í dag er líka allra heilagra messa og hrekkjavakan nýliðin. Allt er þetta gott og blessað en ég segi það reyndar bara af því ég er orðinn dofinn af jólaáróðrinum eins og allir aðrir. Í gamla daga hefði fólk verið rasskellt fyrir það eitt að minnast á jólin fyrir 20. nóvember. Hinn ameríski kókþambandi Santi Kláus sem ryður sér til rúms á umbúðum landsmanna í byrjun október hefur ekki verið yfir og allt um kring frá örófi alda líkt og margir halda. Allt er þetta markaðssetning og auðvitað svínvirkar hún. Akkúrat núna langar mig óstjórnlega mikið í Sveinka-Nocco með jólakókómjólk, piparkökum úr IKEA og könglum. Er eitthvað að þér Einar? Já en það er efni í mun lengri pistil en þennan.

Íslensk ungmenni sem syngja svokölluð hipp hopp og rapplög virðast ekki kunna grunnatriði íslenskrar stafsetningar. Eða hvað á maður að halda? Slaggur að njódda og livva? BOBA? Það er augljóst að stafsetningarkennslu hefur hrakað gríðarlega frá því þegar ég var í grunnskóla. Aldrei hefði ég komist upp með þetta. Það sorglega er er að þó svo að textarnir séu rétt skrifaðir og málfarið í lagi þá geta þessir bévítans rapparar ekki komið textanum almennilega frá sér. Þetta þarf alltaf að vera flutt í belg og biðu, með kolröngum áherslum og með einhvers konar bjöguðum framburði. Svei þessu öllu saman. Ef einhver myndi tala með þessum hætti dags daglega væri sá hinn sami lokaður inni á stofnun.

Það styttist í dag íslenskrar tungu. Við skulum vernda tunguna, það veitir ekki af eins og dæmin sanna.

Konur vilja komast að
karlagerið veinar
kvenþjóðin fer hvöss af stað
því konur eru Einar.

Það var nú eitthvað bogið við þetta allt saman. Það gerir þó ekkert til, þessi bloggfærsla var öll skrifuð offvenjú.

Einar utandagskrár og utan flokka.

Tilvitnun dagsins:
Allir: STJÓRN!

Jólageitarlegu lesendur.

Þá er hún hafin. Biðin. Endalaus bið. Sem bara styttist ei neitt. Aðventan. Aðventan sem felst í því að bíða eftir því að IKEA jólageitin brenni. Þessi uppstrílaði og afar eldfimi hálmrisi sem stendur nú fyrir framan eitt helsta vígi mammons á Íslandi og hreinlega bíður eftir því að fuðra upp. Þangað flykkjast æstir kaupendur og dansa hrunadansinn í kringum gullgeitina, vitandi það að bráðlega fer allt í kalda kol á nýjan leik. Jólin þín byrja í IKEA, mörgum mörgum vikum of snemma. Hvað annað.

Þessi málflutningur minn er á afar gráu svæði. Það mætti túlka þetta sem svo að ég sé að hvetja til ólöglegs athæfis. Þannig er það auðvitað alls ekki. Ég er bara að vonast til þess að geitin kveiki í sér sjálf svona eins og hún gerði með góðum árangri fyrir nokkrum árum. Svo hafa veðurguðirnir líka stundum séð um að tortíma geitinni. Auðvitað skiptir það ekki öllu máli hvernig þetta er gert heldur hvenær.

Ég var að fá þær upplýsingar að forsvarsmenn IKEA hafi fengið það í gegn nú rétt í þessu hjá sýslumanni að sett verði lögbann á frekari umfjöllun mína um IKEA jólageitina. Það gengur bara betur næst.

Kosningaskjálftar mælast nú á jarðskjálftamælum Veðurstofu Íslands. Skjálftavirknin er nokkuð stöðug og mælist allt frá Öreigum… eða Öræfum til Innviða. Vegna þess hversu stórt svæðið er eiga sérfræðingar í erfiðleikum með að rekja hvar upptökin eru. Líklegast þykir að skjálftavirknin eigi rætur að rekja í Leyndarhyggjufelli en nokkur kvikusöfnun hefur einnig verið í Trúnaðarbrestsbungu síðustu daga. Hvað mun þessi skjálftavirkni leiða af sér? Nú auðvitað gýs allt og springur í loft upp 28. október. Og við taka Móðuharðindin hin síðari. Mögulega. Kannski.

Bogi Lögbann….Logi Bergmann er nú kominn í eins árs lögbann samkvæmt úrskurði sýslumanns. Fram kemur í úrskurði sýslumanns að Logi hafi brotið gróflega af sér þegar hann vogaði sér að skipta um vinnu án þess að spyrja kóng eða prest. Í fréttum er þetta helst. Skamm skamm Logi.

Sláturtíð er nú langt komin. Og tókst að leysa bráðavanda sauðfjárbænda? Já það var nú ekkert mál, ríkisstjórnin var einfaldlega sprengd í loft upp og allt málið fór út um þúfur. Stundum er betra að gera ekki neitt og vona að vandamálin hverfi af sjálfu sér. Það hef ég gert í áratugi…með misjöfnum árangri reyndar. Hafið þið smakkað kjöt af nýslátruðum bændum? Það þarf ekki að bíða lengi eftir því.

Eins og fram hefur komið er gríðarlega erfitt að kaupa sína fyrstu íbúð. Ég er fyrir löngu búinn að benda á að fólk eigi þá bara að sleppa því og fara beint í það að kaupa sína aðra íbúð en það er eins og það sé ekkert hlustað á mig. Samt tel ég mig finna mikinn meðbyr og ég hef traust bakland sem ég er tilbúinn að taka samtalið við alveg eins og kom fram í síðasta bloggi.

Sjófarendur athugið. Varið ykkur á þráðlausu netunum. Vaktstöð siglinga.

Sálin glampar eins og gler
ég gleypi þetta þvaður.
Ofan í kassann krumpaður fer
kjörseðill útstrikaður.

Þess má til gamans geta að nú rétt í þessu setti sýslumaður lögbann á alla frekari umfjöllun um lögbönn sem tekið hafa gildi á Íslandi síðustu sólarhringa. Hvernig veit ég það? Ég las það í Samúel.

Einar gjósandi kjósandi.

Tilvitnun dagsins:
Allir: LÖGBANN!!!

Trúnaðarbrostnu lesendur.

Þá er rétt að halda út á jarðsprengjuakurinn og vona það besta. Auðvitað endar þetta alltaf með því að allt springur í loft upp, það segir sig sjálft. Þannig hefur það líka alltaf verið hér á landi, hvernig svo sem jarðsprengjuakurinn er. Mér, Einari Haf, er auðvitað alveg slétt sama því hverju munar það svo sem að bæta gráu ofan á svart þegar allt er á leiðinni til andskotans hvort eð er. Áframhaldandi upplífgandi varnaðarorð og heilræði hér að loknum þessum inngangi.

Hvar hefur bloggarinn Einar Haf eiginlega verið síðasta mánuðinn? Jú ég var upptekinn við að sprengja ríkisstjórnina, egna saman Donald Trump og Kim Yong-un, ala á ótta fólks við útlendinga, dæla plasti í sjóinn, kaupa hlut í United Silicon og millifæra peninga á aflandsreikninga. Ég er hins vegar búinn að sjá að mér og ætla nú að snúa frá villu míns vegar. Hvernig þá? Nú með því að byrja að blogga aftur. Þetta fór jú allt í rugl vegna þess að ég hætti því og hlýtur því að lagast ef ég tek til við ritstörf á nýjan leik.

Nú um liðna helgi fór fram hið árlega stóðréttarball á Rimum í Svarfaðardal. Ýmislegt hafði átt sér stað á bak við tjöldin í aðdraganda ballsins sem er skrítið sé horft til þess að það hafa engin tjöld verið á tjaldsvæðinu við Rima síðan í byrjun september. Til að gera langa sögu stutta var ballið haldið á Rimum en lengi hafði litið út fyrir að svo yrði ekki þar sem ekki náðist samkomulag um sanngjarnt leiguverð við nýjan rekstraraðila félagsheimilisins. Málið fékk farsæla lendingu, eða svona eins og hægt var og því gat ég ásamt fleirum farið í flottan jakka tvít tvít og verið með alls kyns gleðilæti við trylltan undirleik Stulla og Danna. Af hverju er ég að minnast á þetta? Jú bara svo ég geti einu sinni enn sagt frá stóðréttinni sem stóð yfir frá hádegi og fram eftir degi og var jú ástæða þess að ballið var haldið. Stóðið stóð í réttinni meðan fólk drakk kaffi og stóð ég mig vel við það. Stóð réttarballið lengi? Já og það var mjög gaman meðan á því stóð. Stóðréttarballinu. Þess má til gamans geta að enginn hefur nokkurn tímann beðið um að taka einarhaf.is á leigu til að halda dansleik eða annars konar skemmtun enda hafa afar fáir efni á að greiða leiguna sem farið er fram á. Svo er lyktin heldur ekkert til að hrópa húrra fyrir og það dregur trúlega úr eftirspurninni sem annars væri.

Það er kunnara en frá þurfi að segja að íslenska karlalandsliðið í tuðrusparki er nú meðal bestu landsliða heims í þeirri íþrótt. Þetta sannaðist enn og aftur þegar liðið tryggði sér þátttökurétt á heimsmeistaramótinu sem fram fer í Rússlandi næsta sumar með 2-0 sigri á Kósóvó. Hvað heitir annars borgarstjórinn í Moskvu? Nú auðvitað Rúskí Karamba og aðstoðarmaður hans heitir Vladimir Stroganoff. Það er aukaatriði. Allt ætlaði um koll að keyra í fagnaðarlátunum og þjóðin er enn á ný gripin fótboltabrjálæði þökk sé strákunum okkar. Allt sumarfrí landsmanna næsta sumar mun riðlast vegna heimsmeistaramótsins, íslenska knattspyrnusumarið slitnar í sundur og þeir örfáu landsmenn sem ekki fylgja landsliðinu til Rússlands munu eiga í vök að verjast gegn ferðamönnum sem hingað flykkjast sem aldrei fyrr til að berja þetta stórfurðulega land augum – þar sem annar hver einstaklingur er annað hvort atvinnumaður í fótbolta, crossfit eða þátttakandi í fegurðarsamkeppni. Endar þetta svo allt með því að Ísland verður heimsmeistari? Já alltaf. Að minnsta kosti miðað við höfðatölu.

Ef það hefur farið framhjá einhverjum er allt í lagi að nefna það að eina ferðina enn stendur til að ganga til Alþingiskosninga án þess að svokallað hefðbundið fjögurra ára kjörtímabil sé liðið undir lok. Það er bara tæpt ár frá síðustu kosningum og sirka 10 mánuðir síðan ríkisstjórnin var mynduð. Það gekk svona ljómandi vel. Ákveðið var að splundra ríkisstjórninni vegna meints trúnaðarbrests og út af nýja uppáhalds hugtakinu mínu; leyndarhyggju. Sá flokkur sem splundraði stjórninni mun að líkindum þurrkast út eftir kosningar og þá virðist Viðreisn ekki eiga sér viðreisnarvon. Ýmislegt mun gerast á hinu pólitíska sviði næstu vikur og geta lesendur átt von á að verða komnir með æluna upp í kok áður en yfir lýkur. Ætlar bloggarinn Einar Haf ekki í framboð? Ja, ég get reyndar ekki neitað því að það hafa margir komið að máli við mig undanfarið (þar á meðal Margeir)og hvar sem ég kem finn ég mikinn meðbyr. Áður en ég tek ákvörðun þarf ég auðvitað að kanna mitt bakland, taka samtalið við þjóðina og ræða við fólkið í grasrótinni en það er vissulega einn margra kosta bloggarans Einars Haf að vera lausnamiðaður, geta unnið þvert á pólitískar línur hvort heldur til hægri eða vinstri og náð fram breiðri skírskotun sem svo sárlega hefur verið kallað eftir undanfarið. Já og svo langaði mig líka að nefna innviðauppbyggingu en hún gæti að vísu reynst mér og fleirum ofviða – ekki innviða.

Í framhaldi af þessu má nefna að þeir sem vilja skrifa undir meðmæli fyrir uppreista æru bloggarans Einars Haf geta skrifað athugasemd við þessa bloggfærslu. Athugasemdirnar verða síðan umorðaðar og í kjölfarið sendar dómsmálaráðuneytinu ásamt ítarlegum rökstuðningi fyrir því af hverju Einar Haf ætti yfir höfuð að fá að ganga laus þrátt fyrir sín yfirgengilegu pistlaskrif sem ná út fyrir allan þjófabálk. Það verður spennandi að sjá hvað kemur út úr þessu.

Kjósendur í klefa fara
klikkast einn og einn í skapi
svitadropa þurfa að spara
sest í valdastólinn api.

Samkvæmt nýjustu könnunum verða óákveðnir, auðir og ógildir í algjörri lykilstöðu til að mynda nýja ríkisstjórn eftir kosningar. Gaman gaman.

Einar á atkvæðaveiðum.

Tilvitnun dagsins:
Allir: LOFA LOFA!!