Góðir lesendur.

Eins og glöggir lesendur hafa tekið eftir hefur verið fremur lítið umleikis hér á bloggsíðu Einars Haf það sem af er árinu 2024. Ástæðan er auðvitað sú að ég hef legið orðlaus í andakt, stjarfur og starandi undir þykkum feldi allar götur síðan Guðni Th. forseti Íslands tilkynnti alþjóð á nýársdag að hann hygðist ekki sækjast eftir endurkjöri sem forseti Íslands. Þetta er hugsanlega sama herkænska og ég beitti um árið þegar ég sagðist ekki sækjast eftir endurkjöri sem gjaldkeri Ungmennasambands Eyjafjarðar en var engu að síður kosinn rússneskri kosningu sem slíkur skömmu síðar. Ef ég tilkynni um framboð til forseta mun ég gera það 1. apríl, þá verður engin leið að vita hvort ég sé að plata eða ekki.

Talandi um að plata. Nú er búið að þreyja Þorrann og þá þarf bara að þreyja Konudaginn og Góuna og lönguföstuna og páskana og það allt saman. Tiltölulega stutt er síðan Svarfdælingar blótuðu Þorrann með miklum tilþrifum á Rimum. Ég og félagar mínir í þorrablótsnefnd stóðum þar fyrir afar bleikri skemmtun og var bleik þá brugðið. Brugðið var á (b)leik í annálnum og þar var komið víða við í þeim tilgangi að níða skóinn af sveitungunum. Fyrst þurfti þorrablótsnefnd þó að níða skóinn af sjálfri sér.

Nefndarvísur 2024

Fyrir þessu flestir hafa kviðið
að fá allt nefndarfólkið uppá sviðið,
því förum við með bæn og blessum okkur
er birtist þessi skringilegi flokkur.

Bryndísi finnst Skíðadalur fagur
og fram á Þverá er víst alltaf Dagur.
Eftir áratug af þessu og hinu
þau elda loks í nýja eldhúsinu.

Í Böggvisbraut þau dýrka mest að dvelja,
doldið skrítið myndu sumir telja.
Snæþór er sá svalasti í bænum
hann sinnir bæði Anítu og hænum.

Nú væri kannski ráðleg klósettpása
enda koma næst þau Trausti og Ása.
Fjöld‘í Hofsárhirð með mesta móti
sirka hundrað manns á þessu blóti.

Anítu og Jón við þykjumst þekkja
þau kunningja og vini vilja hrekkja.
Þið skuluð ei við öllu frá þeim gleypa,
því aðalvinna þeirra er að steypa.

Það þykir bæði sorglegt mjög og skrítið
hvað skömmin Einar þroskast hefur lítið.
Konulaus og kauðskur húkir heima
eins og kattaróféti að breima. 

Dómhildur í Klaufabrekknakoti
stofu sína klauf í óðagoti,
um náungana glúrin veit hún gommu
já þið skuluð gæt‘ykkar á Dommu.

Hér er nefndin keik og kát með braginn
og klár á því að gangi allt í haginn.
Að lokum kemur annað ei til mála
en öskra GAMAN hátt og síðan skála.

Talandi um gaman. Annállin hófst á frásögn af eldhúsframkvæmdum á Þverá í Skíðadal en eldhúsframkvæmdirnar hafa komið við sögu í öllum svarfdælskum þorrablótsannálum undanfarinn áratug eða þar um bil. Nú bar svo við að þau Dagur og Bryndís á Þverá voru sjálf í þorrablótsnefnd og því var ákveðin pressa á þeim að loka málinu. Með hjálp þorrablótsnefndar tókst það eins og kom fram í söng Jónasínu Soffíu frænku í Klaufabrekknakoti….

Ja fussum svei ja fussum svei
mig furðar þetta dót.
Það er ekki séns 
að þetta klárist fyrir blót.
Flestir hlutir ósamsettir
stólar, bekkir, borð.
Já eldhúsið er allt í rúst
ég á bara ekki orð!

Bryndís kennir börnunum
en Dagur bætir hjól,
ekki veit ég hvar
þau ætla að elda þessi jól.
Annál eftir annál bíð
en enga sé ég efnd.
Ef verkið á að vinnast þarf
að virkja þorranefnd!

Talandi um leirburð. Meðal þess sem flutt var í þorrablótsannálnum var látbragðsleikritið „Síðasti veiðifélagsfundurinn“ sem byggði á Gríms ævintýrum.

Við erum stödd á Rimum á dimmu nóvemberkvöldi. Boðaður hefur verið aðalfundur veiðifélags Svarfaðardalsár en því miður barst fundarboðið tveimur mínútum of seint í Mela, án umboðs. Það mátti öllum vera ljóst að þetta myndi setja fundinn og fundarmenn í uppnám enda flestir þeirra skapmenn og miklir áhugamenn um sköp…það er að segja fundarsköp. Fór þar fremstur í flokki maður að nafni Arngrímur á Melum, umboðsmaður Svarfdælska bleikjustofnsins. Segir nú frá fundinum.

Þrútið var loft og þungur sjór
er þungbrýndur á fundinn fór
Grímur lögspekingur.
Á umboðsleysi og yfirklór
skyld‘ann benda, þessum kór,
í regluverki slyngur.
 
Ársreikninga átt‘að sjá
veiðitölur skoða á skjá
skeggræða um afla.
Smurbrauðstertur skyldi fá
fólkið sem var fundi á
alveg heilan stafla. 

Kvenfélag fram kaffi bar
kökur voru tilbúnar 
en súrar urðu sneiðar. 
Arngrímur til máls tók þar
tætti í sig reglurnar -
en minntist hvergi á veiðar.

Sérhver gestur gáttaður
en Grímur fúll og geðvondur
á Rimum engin ást var. 
Burt af fundi formaður
flúði, sár og skúffaður
undir iljar sást þar.

Úr Arngríms skálum reiðin rann
réttlæti framfylgdi hann
og umboð vildi skoða.
Þegar engin umboð fann
innra bál í æðum brann
stefndi allt í voða. 

Upp í loft fór fundurinn
fuðruðu upp málefnin
lenti allt í straffi.
Þvinguð þótti stemmningin
þaut í burtu lýðurinn
og enginn fékk sér kaffi.

Í lok fundar vissi enginn hvort fundinum hefði lokið eða ekki. Enginn vissi
hver væri í stjórn og hver ekki og enginn vissi hver hefði umboð til að
úrskurða um það og hver ekki. Sem málamiðlun tók Gunnsteinn hennar
Dagbjartar á Sökku, hringjari í Vallakirkju og sóknarnefndarformaður, það að sér að stýra félaginu úr öldurótinu og koma því á lygnan sjó, líkt og Nói sigldi örkinni forðum með Guðs blessun. Sveinn hennar Steinunnar á
Melum keyrði á milli landeigenda í dalnum með bænaskjal sem hver og
einn skrifaði undir, með þá trú að málefni veiðifélagsins myndu blessast
undir styrkri stjórn hins útvalda Guðsmanns á Sökku. Á bænaskjalinu stóð meðal annars:

Lýs, Gunnsteinn minn
upp veiðifélagsstrand
mig glepur sýn
nú er það svart og ekki sést í land
ó hjálpin mín
drag mig á þurrt svo veitt ég fá‘á ný
ég lofa samt að sleppa aftur því.

Ég spurði fyrr, hvað hjálpa fundarhöld
og umboðsþras
mig skipti engu hver fór þar með völd
það allt var bras.
Ég elti fiska, þann þó sjaldan frið
uns fáráð bleikjan sættist Arngrím við.

Þrátt fyrir að vera síður en svo hlutlaus tókst þorrablótið afar vel. Að minnsta kosti samkvæmt mér. Mér vitandi fór enginn í fýlu, enginn sármóðgaðist og enginn afvinaði mig á facebook eftir blótið, þannig að það fór nú betur en á horfðist.

Talandi um á horfðist. Ha, það var enginn að tala um það? Nú jæja þá. Flestar fréttir hafa fallið í skuggann af þorrablótinu, svona ef þú spyrð mig – lesandi góður. Aðrar fréttir eru bara leiðindi, stríð, jarðhræringar og almennar hörmungar. Talandi um hörmungar. VR dró sig nýverið út úr kjaraviðræðum breiðfylkingarinnar svokölluðu við SA. Samninganefnd VR gat ekki sætt sig við forsendur forsenduákvæðis sem SA setti inn á sínum eigin forsendum en ég hef að vísu engar forsendur til að fullyrða neitt um það. Sérfræðingar telja að kjaradeilur muni halda áfram næstu vikur, sumir muni semja en aðrir semji ekki og að heilt yfir semjist fólki í samningabransanum ekki. Þú ert þá að tala um VR og SA? Já en líka ASÍ, BSRB, SVR, KFUM, UMSE, KPMG, LOL og GSM. Hver samdi þessa þvælu eiginlega? Allavega ekki ég.

Talandi um þvælu. Ef hin grænu orkuskipti eiga að fara fram hér á landi er ljóst að það þarf að virkja meira en ímyndunaraflið til að framleiða allt rafmagnið og allt stuðið sem á þarf að halda. Hins vegar má ekki virkja neitt án þess að allt verði brjálað. Það má ekki einu sinni virkja Bessastaði. Er það nokkuð Ástþór? Nei. Þegar ég hugsa málið þá hef ég reyndar virkjað eitt og annað nýverið án þess að því hafi verið mótmælt. Ég virkjaði rafrænu skilríkin hjá mér um daginn án þess að því væri mótmælt. Svo virkjaði ég aðgang inn á mínar síður hjá nokkrum fyrirtækjum og loks virkjaði ég sköpunarkraftinn til að skrifa þessa bloggfærslu en því var að vísu mótmælt nokkuð af lesendum eins og venjulega. Það gengur örugglega ekki betur næst.

Talandi um mótmæli. Töluverð mótmæli og miklar umræður hafa farið fram undanfarið um útlendingamál. Si? Njet. Ég veit ekki og þori ekki að hætta mér út í útlenska sálma enda vil ég ekki ala á úlfúð og andúð við útlendinga þar sem ég á nóg með að ala sjálfan mig. Íslendingar gera auðvitað sitt besta til að bjarga útlendingum sem búa í útlöndum hvar allt er í steik en ljóst er að það verður ekki öllum bjargað án þess að það verði á okkar eigin kostnað. Ég á erfitt með að spá í þessi mál en það lagast kannski ef ég fæ lánað föðurland hjá einhverjum – enda er enginn spámaður í eigin föðurlandi.

Undir háu hamrabelti
hundur karls í koti gelti
heimsins vanda upp ég velti
víst er margt sem miður fer.
Ódýrt leður er mitt belti
skrítlu las og upp úr skellti
brauðið brúnt er allt úr spelti
hausinn hylur koddaver. 

Þess má geta að lestur Passíusálmanna stendur yfir á Rás 1 þessar vikurnar en sálmarnir eru einnig aðgengilegir á streymisveitum – enda erum við að tala um lifandi brunn hins andlega streyms…meinti seims.

Einar Konur á Konudaginn.

Tilvitnun dagsins:

Allir: TALANDI UM ÞAÐ!!!