Orð án hafta

Hömlulausu lesendur.

Þá hefur þeim loks verið aflétt, þessum leiðinda ekkisens gjaldeyrishöftum. Höftunum sem haldið hafa þjóðinni í heljargreipum í hartnær áratug. Höftunum sem hafa komið í veg fyrir botnlaus kaup landsmanna á erlendum gjaldeyri – eitthvað sem hafði jú haldið lífi í þjóðinni áratugina á undan. Við er tekið hömluleysi og frelsi til að framkvæma allskonar vafasama gjörninga og skandala. Bloggsíða Einars Haf hefur haldið þjóðinni í heljargreipum mun lengur en gjaldeyrishöftin. Það er vont….en það venst. Kannski.

Nýverið hélt UMSE sitt 96. ársþing. Hvað í ósköpunum er UMSE heldur þú? Umbar með skondin eyru? Uglur manna sem elska? Ungbörn með slæman ekka? Ungmennasamband Eyjafjarðar? Já reyndar – hitt var samt alveg eins líklegt. Á þessu 96. ársþingi UMSE sem haldið var í Árskógi voru ýmis mál rædd, plottað um lottó og sýslað í skýrslum. Hápunkturinn, á eftir matarhléinu, var auðvitað kosning í stjórn. Ég hef, nánast í laumi og án þess að nokkur hafi kært sig um að vita, setið í stjórn ungmennasambandsins í sex ár og í krafti valds míns þar unnið að ýmsum skuggalegum málum sem og þjóðþrifamálum bak við tjöldin eins og nærri má geta. Nú í lok míns þriðja kjörtímabils í stjórn þótti flestum, og jafnvel mér, kominn tími á að ég afsalaði mér völdum sem gjaldkeri og eftirléti einhverjum öðrum að stýra fjármálum sambandsins. Eftir að hafa legið undir felldi nokkra hríð ákvað ég þó að taka samtalið við kjósendur…eða ungmennafélaga…enda vil ég vinna á breiðum grundvelli þvert á ungmennafélög og sérgreinafélög og ná sem víðastri skírskotun í störfum mínum með grasrótinni. Ég fann mikinn meðbyr þegar leið að þessu ársþingi – kannski var það suðvestan áttin – og auk þess komu margir og líka Margeir að máli við mig vegna þessa. Ekki til að skora á mig að halda áfram heldur bara til að spjalla. Allavega…ég vildi auðvitað ekki skorast undan þeirri ábyrgð að vinna fyrir fólkið í landinu, þó svo að þetta embætti snúist alls ekki um það, og ég var því orðinn verulega uppveðraður þegar loksins kom að ársþinginu. Rétt áður en framboðsræður áttu að fara fram kom í ljós að það var enginn í framboði á þinginu, allir stjórnar- og varastjórnarmenn í kjöri voru endurkjörnir í öll embætti með rússnesku lófataki og að launum lét ég verðlauna sjálfan mig með starfsmerki UMSE eins og kom fram í fjölmiðlum eftir á. Af hverju ætti maður svo sem að leyfa öðrum að komast að kjötkötlunum þegar maður getur haldið áfram að standa á blístri sjálfur? Það er vont….en það venst. Kannski.

Söngvakeppni sjónvarpsins hefur sungið sitt síðasta þetta árið. Þetta vita auðvitað allir, enda horfðu allir á keppnina hvort sem þeir viðurkenna það eða ekki og flestir kusu meira að segja líka í símakosningunni hvort sem þeir viðurkenna það eða ekki. Lagið pappír var líklegast á pappírunum og hafði að lokum sigur eftir hádramatískt listrænt einvígi Svölu í hvítum jakkafötum af Bó gegn nördum og hippsterum í grænum Daðapeysum. Einvígið kostaði þjóðina milljónir króna og þennan kostnað mun hún eflaust sitja uppi með alveg fram í miðjan maí þegar hin evrópska söngvakeppni fer loks fram. Strax að keppni lokinni spunnust umræður um hvort rétt lag hefði unnið – en eins og alkunna er hefur lagið sem endar í 2. sæti söngvakeppninnar alla jafna verið hið raunverulega sigurlag og værum við eflaust búin að vinna Eurovision nokkrum sinnum hefðum við sent 2. sætið út. Þetta lag varð að vísu ekki í 2. sæti á sínum tíma – en það hefði engu að síður átt að fara út. Hefði það gerst hefðum við verið dæmd í ævilangt Eurovision bann og þyrftum ekki að eyða fúlgum fjár í þetta dæmi á hverju ári. Það er vont….en það venst. Kannski.

Fleira er held ég ekki í fréttum. Jú kannski þetta – og svo þetta með höftin…en við vitum jú öll hvernig það endar. Það endar með nýrri einkavæðingu, nýju hömluleysi, nýrri kollsteypu og nýju hruni. Þegar búið verður að greiða úr þeirri flækju getum við loks aftur farið að rífast um hvort selja eigi áfengi í matvöruverslunum eða ekki. Þannig mun þetta ganga mann fram af manni og ganga loks endanlega fram af manni. Það er vont….en það venst. Kannski. Ekki.

Gunnar okkar Nelson ætlar sér að lemja mann og annan…eða reyndar bara annan mann…í beinni útsendingu næsta laugardagskvöld. Fyrir ómakið hyggst hann þéna tugi milljóna. Aðeins þú getur stöðvað hann. Kauptu miða núna. Víkingalottó. Ofbeldið heim. Það er vont….og það versnar. Örugglega.

Gunnar Nelson starir glúrinn
á glímumann sem stendur stúrinn
hyggst í gólfið kýla.
Sparkar, slær og ber í súrinn
senn er fallinn þessi múrinn
megn er svita- og prumpufýla.

Þess má til gamans geta að fyrir mistök gaf ég allar tekjur Rupp til skatts nýverið. Rupp hefur enn ekki fyrirgefið mér það.

Einar með starfsmerki.

Tilvitnun dagsins:
Allir: Bless höft.

3 thoughts on “Orð án hafta”

  1. Innilega til hamingju með starfsmerkið. Það er samt áhugavert hvað það reynist erfitt að fá þig til að hætta sem gjaldkeri.

Skildu eftir svar

Netfang þitt verður ekki birt. Nauðsynlegir reitir eru merktir *